این یک گوله پشم نیست!

"گوسفند"، یکی از آخرین سگ‌های پشمالوی ساحلی سالیش که پوست آن در سال ۱۸۵۹ به موسسه نوپای اسمیتسونیان فرستاده شد، تا اوایل دهه ۲۰۰۰ تا حد زیادی فراموش شد. 

در همین حال، تازه‌ترین تحقیقات نشان داد که سگ‌ها در جوامع بومی از جایگاه بالایی برخوردار بودند که قبلاً مورد توجه قرار نگرفته بود، که به حیوانات به عنوان اعضای خانواده احترام می‌گذاشتند و با ارزش‌ترین اقلام آن‌ها را با نشان خود تزئین می‌کردند.

پشم‌های سگ‌ها مانند گوسفند قیچی می‌شد، بافندگان ساحلی سالیش از پشم برای ساختن پتوها و سبدهایی استفاده می‌کردند که برای اهداف تشریفاتی و معنوی در نظر گرفته شده بود.

بر اساس تجزیه و تحلیل ژنتیکی، سگ‌های پشمالو تا ۵۰۰۰ سال پیش از خطوط دیگر جدا شده‌اند، تاریخی که با یافته‌های باستان‌شناسی در منطقه مطابقت دارد.

سگ‌های پشمالو تنها توسط زنان رده بالا بزرگ می‌شدند، عملی که بلافاصله خشم مبلغان مسیحی استعمارگر را برانگیخت.

علاوه بر این، آبله‌ای که اروپایی‌ها آوردند، در برخی موارد ۹۰ درصد از جمعیت روستای کوست سالیش را از بین برد، و بازماندگان منابع کمی برای مراقبت از حیوانات مورد علاقه‌شان باقی گذاشتند.

منبع: خبر آنلاین