ویروس هانتا چیست و چقدر باید نگران بود؟
در یکی دو روز گذشته، یک رسانه چینی گزارش داده که مردی در استان یوننان چین مُرده که مبتلا به ویروسی به نام هانتا (Hantavirus) بوده است.
در یکی دو روز گذشته، یک رسانه چینی گزارش داده که مردی در استان یوننان چین مُرده که مبتلا به ویروسی به نام هانتا (Hantavirus) بوده است. این رسانه که تنها منبع خبر است، نوشته ۳۲ مسافر دیگر همراه این مرد هم تست شده‌اند، اما هیچ‌جا گفته نشده که مسافران دیگر هم مبتلا شده باشند یا اینکه بیماری آن مرد، همانند کرونا واگیردار بوده باشد.
جستجو‌ها نشان می‌دهد که این بیماری ده‌ها سال است که وجود دارد، اصلاً هم تازه و جوان نیست و برخلاف نامش که از رودخانه‌ای در کوریا (کره) جنوبی گرفته شده، بیشتر در آمریکای جنوبی و مرکزی شایع است و در دهه‌های گذشته، از آن مناطق به ایالات متحده آمریکا هم رفته است.
ویروس هانتا از موش می‌آید، اما نه الزاماً خوردن گوشت موش، که در مناطقی از چین رواج دارد؛ بلکه در اثر تنفس یا بلعیدن مایعات و مدفوعات موش، مانند بزاق دهان، ادرار و مدفوع وارد بدن ما می‌شود.
یادمان باشد که حتی در بدبینانه‌ترین حالت ممکن، نه در چین، و نه در هیچ جای دیگری از این سیاره‌ی کرونا‌زده، کسی ادرار و مدفوع موش را نمی‌خورد؛ بلکه ما، در هر جایی از زمین که باشیم، به اشتباه و ناخواسته، مایعات و مدفوعات موش وارد بدن یا دستگاه تنفسی‌مان می‌شود. مانند فضله موش در انبار‌های غلات، برنج و گندم، یا غبار آغشته به ادرار موش در جایی که گرد و خاک زیاد است، مانند برخی کارگاه‌ها.
در ضمن همه موش‌ها الزاماً حامل ویروس هانتا نیستند، بلکه بعضی ممکن است از همدیگر هانتا بگیرند؛ مثل خیلی از ما که ممکن است از یکدیگر ویروس بگیریم.
برخلاف کرونا که در ظرف سه یا چهار ماه، ۱۹۲ کشور جهان را درنوردیده و حدود نیم میلیون نفر را آلوده کرده، ویروس هانتا معمولاً از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و قدرت انتشارش قابل مقایسه با ویروس جدید کرونا (کووید-۱۹) نیست.
این را می‌توان با یک مثال از آمریکا نشان داد:
در ایالات متحده در حدود دو ماه، نزدیک به ۴۷ هزار تن به کرونا آلوده شده‌اند؛ در حالی که در همین کشور، در فاصله سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷، فقط ۷۲۸ مورد ابتلا به ویروس هانتا مشاهده شده است که بیشتر مبتلایان هم بهبود یافته‌اند.
همچنین درحالی که ویروس کرونا در سه - چهار ماه گذشته، جان حدود ۲۰ هزار نفر را در جهان گرفته، موارد کمی از مرگ در اثر ویروس هانتا در طول سال‌ها می‌توان مثال زد.
نکته دیگر اینگه موش‌ها در همه جای جهان هستند، از غربی که برایش آخ اوف می‌کنیم، تا شرقی که برایش اخ و تف می‌کنیم (اما پول جمع می‌کنیم تا برای تفریح به آنجا برویم). موش‌ها، از خیابان‌های نیویورک و لندن گرفته تا مزارع یوننان، شبکه فاضلاب تهران یا جوی‌های آلوده کابل، ممکن است حامل ده‌ها بیماری باشند که نه با خوردن گوشت موش، بلکه با گزیده شدن توسط موش یا ورود مدفوع و ادرار موش به سیستم تنفس یا گوارشی بدن‌مان، به آن‌ها مبتلا می‌شویم.
در میان بیماری‌هایی که موش‌ها با خود می‌آورند، از طاعون و تیفوس و حصبه گرفته، تا سالک و تب خرگوش یا تولارمیا، به جرات می‌توان گفت که ویروس هانتا در ردیف کم‌خطر‌ترین‌هاست. به قول انگلیسی‌ها، ویروس هانتا آخرین چیز است که در این روز‌ها باید نگرانش باشیم.
خلاصه اینکه جوزده نشویم و ویروس هانتا را همانند ویروس کرونا، بهانه جدیدی برای نژادپرستی و عقده‌گشایی نکنیم.
جستجو‌ها نشان می‌دهد که این بیماری ده‌ها سال است که وجود دارد، اصلاً هم تازه و جوان نیست و برخلاف نامش که از رودخانه‌ای در کوریا (کره) جنوبی گرفته شده، بیشتر در آمریکای جنوبی و مرکزی شایع است و در دهه‌های گذشته، از آن مناطق به ایالات متحده آمریکا هم رفته است.
ویروس هانتا از موش می‌آید، اما نه الزاماً خوردن گوشت موش، که در مناطقی از چین رواج دارد؛ بلکه در اثر تنفس یا بلعیدن مایعات و مدفوعات موش، مانند بزاق دهان، ادرار و مدفوع وارد بدن ما می‌شود.
یادمان باشد که حتی در بدبینانه‌ترین حالت ممکن، نه در چین، و نه در هیچ جای دیگری از این سیاره‌ی کرونا‌زده، کسی ادرار و مدفوع موش را نمی‌خورد؛ بلکه ما، در هر جایی از زمین که باشیم، به اشتباه و ناخواسته، مایعات و مدفوعات موش وارد بدن یا دستگاه تنفسی‌مان می‌شود. مانند فضله موش در انبار‌های غلات، برنج و گندم، یا غبار آغشته به ادرار موش در جایی که گرد و خاک زیاد است، مانند برخی کارگاه‌ها.
در ضمن همه موش‌ها الزاماً حامل ویروس هانتا نیستند، بلکه بعضی ممکن است از همدیگر هانتا بگیرند؛ مثل خیلی از ما که ممکن است از یکدیگر ویروس بگیریم.
برخلاف کرونا که در ظرف سه یا چهار ماه، ۱۹۲ کشور جهان را درنوردیده و حدود نیم میلیون نفر را آلوده کرده، ویروس هانتا معمولاً از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و قدرت انتشارش قابل مقایسه با ویروس جدید کرونا (کووید-۱۹) نیست.
این را می‌توان با یک مثال از آمریکا نشان داد:
در ایالات متحده در حدود دو ماه، نزدیک به ۴۷ هزار تن به کرونا آلوده شده‌اند؛ در حالی که در همین کشور، در فاصله سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷، فقط ۷۲۸ مورد ابتلا به ویروس هانتا مشاهده شده است که بیشتر مبتلایان هم بهبود یافته‌اند.
همچنین درحالی که ویروس کرونا در سه - چهار ماه گذشته، جان حدود ۲۰ هزار نفر را در جهان گرفته، موارد کمی از مرگ در اثر ویروس هانتا در طول سال‌ها می‌توان مثال زد.
نکته دیگر اینگه موش‌ها در همه جای جهان هستند، از غربی که برایش آخ اوف می‌کنیم، تا شرقی که برایش اخ و تف می‌کنیم (اما پول جمع می‌کنیم تا برای تفریح به آنجا برویم). موش‌ها، از خیابان‌های نیویورک و لندن گرفته تا مزارع یوننان، شبکه فاضلاب تهران یا جوی‌های آلوده کابل، ممکن است حامل ده‌ها بیماری باشند که نه با خوردن گوشت موش، بلکه با گزیده شدن توسط موش یا ورود مدفوع و ادرار موش به سیستم تنفس یا گوارشی بدن‌مان، به آن‌ها مبتلا می‌شویم.
در میان بیماری‌هایی که موش‌ها با خود می‌آورند، از طاعون و تیفوس و حصبه گرفته، تا سالک و تب خرگوش یا تولارمیا، به جرات می‌توان گفت که ویروس هانتا در ردیف کم‌خطر‌ترین‌هاست. به قول انگلیسی‌ها، ویروس هانتا آخرین چیز است که در این روز‌ها باید نگرانش باشیم.
خلاصه اینکه جوزده نشویم و ویروس هانتا را همانند ویروس کرونا، بهانه جدیدی برای نژادپرستی و عقده‌گشایی نکنیم.