موسیقی ایرانی روی نت ابتذال

 موسیقی ایرانی حال‌وروز خوشی ندارد و قطعات موسیقی باارزش و قابل شنیدنی که در ماه‌های اخیر در مارکت موسیقی ایران (چه داخل و چه خارج از کشور) منتشر شده  به تعداد انگشتان یک‌دست هم نمی‌رسد. وضعیت موسیقی پاپ که چیزی شبیه فاجعه است و اگر قطعات موسیقی که برای تیتراژ سریال‌های نمایش خانگی نبودند باید می‌گفتیم تمام آثار منتشر شده این روزهای سبک پاپ چیزی در حد فاجعه هستند از ترانه‌های بی‌محتوا و بی‌معنا تا صداهای تکراری و ضعیف که تنها با معجزه تنظیم موسیقی قابل‌شنیدن شده‌اند تا آهنگ‌های تکراری و بدون خلاقیت همگی نشان از ناخوش بودن احوال موسیقی پاپ ایرانی دارد. از سوی دیگر آهنگ‌های موسیقی که مشهور شده و اصطلاحا ترند می‌شود و در میان مردم فراگیر می‌شود نیز مبتذل بوده و دست‌پخت خوانندگانی است که جز ابتذال و بی‌مایگی حرف دیگری برای گفتن نداشته‌اند اما در کمال تعجب می‌بینیم که باوجوداینکه همه به مبتذل بودن و فاقد شان و جایگاه بودن موسیقی این خوانندگان اذعان دارند اما آهنگ‌های آنها به‌محض انتشار در میان قشر عظیمی از مردم به‌ویژه کودکان و نوجوانان پرطرف‌دار می‌شود و اصلاً یکی از هدف‌گذاری‌های اصلی این خوانندگان، کودکان هستند. موسیقی ایران مانند طفل بی‌گناه و بدون پشتوانه‌ای رها شده است بسیاری از سبک‌های موسیقی در داخل کشور مجوزی دریافت نمی‌کنند و موسیقی سنتی نیز نتوانسته مطابق نیاز و علاقه‌مندی نسل جدید، خود را به‌روز کند. پرچم‌داری موسیقی به دست خوانندگان مبتذل و بی‌تعهد آن‌ور آبی افتاده و خوانندگان داخلی با سدهایی روبه‌رو هستند و  برگزاری کنسرت را به دردسرهای تولید آلبوم و آهنگ ترجیح می‌دهند. موسیقی ایرانی حال‌وروز خوشی را تجربه نمی‌کند و هیچ برنامه‌ریزی برای تهیه خوراک فرهنگی در هیچ زمینه‌ای از موسیقی گرفته تا حتی سینما و تئاتر و تلویزیون وجود ندارد.