۹ بازیگر مشهور هالیوود که یک نقش بد آینده شغلی شان را نابود کرد

این واقعیت تلخ در هالیوود وجود دارد که یک نقش بد می تواند تمام حرفه ی یک بازیگر را به نابودی بکشاند. حتی توانمندترین و محبوب ترین بازیگران که فیلم های فوق العاده ای در کارنامه ی حرفه ای خود داشته اند هم از آن مصون نیستند. مخاطبان انتظارات بالایی دارند و وقتی بازیگر محبوب شان در فیلم ناامیدکننده ای می بینند، می تواند اثر ماندگاری بر آن ها داشته باشد.

نیکلاس کیج – مرد حصیری (The Wicker Man)

اورلاندو بلوم بعد از بازی در سه گانه ی «ارباب حلقه ها» (The Lord of the Rings) به شهرت و محبوبیت زیادی رسید. طرفدارانش معتقدند او در این مجموعه فیلم بهترین نقش آفرینی اش را داشت. با این حال، اگر او در فیلم کمدی رمانتیک «الیزابت تاون» بازی نکرده بود، شاید حالا از موفقیت بیشتری برخوردار بود. نشریات و منتقدان معتبر هم داستان فیلم و هم بازی بلوم را غیر منطقی و باورناپذیر دانستند.

به نظر می رسد بلوم دیگر هرگز نتوانست از این شکست سر پا شود، چون به جز فیلم های «دزدان دریایی کارائیب» (Pirates of the Caribbean) و «هابیت» (The Hobbit) دیگر در هیچ پروژه ی بزرگی حضور نداشته است. او حتی برای بازی اش در فیلم «دزدان دریایی کارائیب ۳» نامزد تمشک طلایی شد.

تیلور لاتنر – آدم ربایی (Abduction)

آدام سندلر که یکی از مشهورترین کمدین های هالیوود محسوب می شود، پیش از به شهرت رسیدنش، استندآپ کمدی اجرا می کرد و در سریال های درجه دو بازی می کرد. او در اوایل دهه ی ۱۹۹۰، در فیلم های زیادی حضور داشت و مخاطبان سینما واقعاً دوستش داشتند. فیلم های «بیلی مدیسن» (Billy Madison) و «هپی گیلمور» (Happy Gilmore) را نیاز هنوز بهترین آثار کارنامه ی بازیگری سندلر می دانند.

اما بعد از مدتی منتقدان از شوخی های تکراری سندلر خسته شدند و نقش آفرینی هایش بارها تمشک طلایی گرفتند. در این بین، فیلم کمدی «جک و جیل» لطمه ی بزرگی به اعتبار سندلر زد و او را برنده ی تعداد رکوردشکنی تمشک طلایی کرد.

هیلاری داف – تسخیر شارون تیت (The Haunting of Sharon Tate)

بعد از نمایش فیلم «تبدیل شوندگان» (Transformers)، توجه مردم به مگان فاکس جلب شد. او در سال ۲۰۰۸ لقب جذاب ترین زن دنیا را گرفت. بسیاری از دختران جوان دل شان می خواست شبیه او باشند و سعی می کردند راز زیبایی اش را کشف کنند.

اما وقتی فاکس برای بازی در نقش اصلی فیلم «بدن جنیفر» انتخاب شد که قرار بود پیام ها فمینیستی داشته باشد، منتقدان بازی اش را نپسندیدند و او نامزد تمشک طلایی شد. از آن زمان کارگردان ها بیشتر از ظاهرش استفاده کرده اند و کسی به او به چشم یک بازیگر نگاه نمی کند.

مایکل فاسبندر – آدم برفی (The Snowman)

کالین فارل نقش های واقعاً خوب و متنوعی در کارنامه ی بازیگری اش دارد. یکی از بهترین آن ها در فیلم «در بروژ» (In Bruge) است که در آن یکی از نقش های اصلی را برعهده داشت. او این نقش را بعد از حضور در فیلم «اسکندر» گرفت که فعالیت بازیگری او را تا مرز نابودی پیش برد، فیلمی که در گیشه شکست خورد و فروش آن نتوانست هزینه های تولیدش را جبران کند.

بازی و لهجه ی فارل در این فیلم مخاطبان را از او ناامید کرد. این شکست خودش را هم ناامید کرد و او حتی می خواست بازیگری را رها کند. با این حال، چندین سال بعد توانست با بازی اش در فیلم «در بروژ» دوباره مخاطبان را شیفته ی خود کند و توجه کارگردان ها را به خود جلب سازد.

مگ رایان – دلیل زندگی (Proof of Life)

در دهه ی ۱۹۹۰، مگ رایان ملکه ی کمدی های رمانتیک بود. او بعد از بازی در فیلم «وقتی هری سالی را دید» (When Harry Met Sally) در سال ۱۹۸۹، به ستاره ی بزرگی بدل شد. این فیلم پرفروش اثر آن سال شد. رایان در فیلم های بعدی اش نقش های مشابهی را ایفا کرد.

اما در دهه ی ۲۰۰۰، فعالیت بازیگری رایان رو به افول رفت. او و همبازی اش راسل کرو هنگام بازی در فیلم «دلیل زندگی» با یکدیگر وارد رابطه عاشقانه شدند، امری که به زندگی مشترک رایان پایان داد. این رسوایی آنچنان بزرگ بود که لطمه ی بزرگی به اعتبار رایان زد. حتی کارگردان فیلم، تیلو هکفورد هم رایان را مقصر شکست فیلم خود می دانست.

منبع: روزیاتو