سکته حق هواداران پرسپولیس بود

حتی طبیعی است که این هوادار شعار بی‌غیرت سر دهد و البته آن بخش پرتاپ بطری آب را دیگر موافق نیستیم. پرسپولیسی‌ها سه‌شنبه‌شب ورزشگاه آزادی را پر کنند بلکه تیم محبوبشان بتواند الدحیل قطر را از پیش رو بردارد و به مرحله بعدی لیگ قهرمانان برسد. گلی زودهنگام هم همین هواداران را کاملا امیدوار کرد که تیمشان در همان نیمه نخست کار را تمام می‌کنند. اما این خیالی باطلی بیش نبود چراکه بازیکنان پرسپولیس تنها دو دقیقه توانستند از این گل مراقبت کنند و تیم قطری کار را به‌تساوی کشاند. بااین‌وجود آن‌ها همچنان امیدوارانه روی صندلی‌های ورزشگاه چشم‌انتظار درخشش ستاره‌هایی بودند که هرروز تشویقشان می‌کنند و دل به هنرنمایی ساق‌هایشان بسته‌اند. اما زهی خیال باطل چراکه آن ستاره‌ها هم آبی گرم نمی‌کنند و هرچه به پایان بازی نزدیک‌تر می‌شویم میزان ترشح آدرنالین پرسپولیسی‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود. درحالی‌که همه نگاه‌ها به محوطه جریمه الدحیل دوخته‌شده یک ضربه پنالتی حاصل می‌شود و حالا دیگر هواداران به مرز سکته نزدیک شده‌اند. آیا این پنالتی می‌تواند حکم صعود نماینده سرخپوش ایران به مرحله بعد را امضا کند؟ گولسیانی بازیکن پشت توپ می‌ایستد و تقریبا همه مطمئن هستند که این بازیکن گرجستانی توپ را تبدیل به گل کرده و کار را تمام می‌کند. اما درست در حساس‌ترین بازی گولسیانی توپ را به تیر افقی دروازه کوبیده تا قلب هواداران پرسپولیس در آستانه کنده شدن باشد. تنها چند دقیقه بعد همین بازیکن در کورس با مهاجم تنومند و بلندقامت قطری کم آورده و فرصت گل دوم را هم به الدحیلی ها می‌دهد تا آزادی در سکوتی مرگبار فرورود. این دیگر آخر قدرناشناسی بازیکنانی است که هنوز نمی‌دانند در چه بازی تعیین‌کننده‌ای به میدان آمده‌اند. حتی 13 دقیقه وقت‌های اضافه هم کمکی به پرسپولیس نمی‌کند تا هواداران سرخپوش با انواع و اقسام جملات و حرکات تیمشان را موردعنایت قرار دهند. هوادارانی که از راه‌های دور و نزدیک در این تهران غرق در دود گردهم آمده بودند تا نقش خودشان را به‌عنوان یار دوازدهم به بهترین شکل ایفا کنند. آن‌ها هر کاری لازم بود انجام دادند اما بازیکنان داخل زمین حق را به جا نیاوردند و آن‌ها را با اعصابی خرد به خانه‌هایشان فرستادند. هوادارانی که حتی اگر سکته هم می‌کردند چندان عجیب نبود. به‌هرحال پرسپولیس این فصل و در راس آن‌ها یحیی گل محمدی سر ناسازگاری دارند و البته نباید یک جانبه ها به قاضی رفت. تیمی که در فصل نقل و انتقالات تا جایی ضعیف عمل می‌کند که مقابل الدحیل مجبور به استفاده از بازیکنان گمنامی چون احمدی و سورگی می‌شود. تیمی که در خط حمله شهاب زاهدی را دارد که باید 10 توپ به در دو دیوار بکوبد تا شاید گلی به ثمر برساند. تیمی که از علی نعمتی در نقش مدافع چپ لب خط استفاده می‌کند و این بازیکن قرار است برای مهاجمان ارسال‌های مناسب انجام دهد. از چنین تیمی انتظار آن‌چنانی نباید داشت هرچند هوادار تنها پیروزی می‌خواهد و بس.