نگاهی به کتاب راهنمای نگارش طرح تحقیق در هنر؛ خودسرقتی چیست؟

هومن بنایی- خودسرقتی به معنای این است که نویسنده مطلبی را قبلا در جایی منتشر کرده و دوباره آن را در مقاله یا کتاب خود می نویسد بدون این که منبع قبلی را در انتهای مطلب خود ذکر کند گویی که نخستین بار است آن را مطرح می کند.

متن بالا قسمتی از کتاب راهنمای نگارش طرح تحقیق در هنر اثر دکتر فاطمه شاهرودی ست. فاطمه شاهرودی استاد دانشگاه آزاد تهران مرکزی در سال 1400 که راهنمای مسیر هدایت دانشجویان برای ارائه متن پروپوزال پایان نامه است به چاپ رسانده است.

مفهوم سرقت ادبی و سرقت علمی را در مقالات بسیاری می توانیم دنبال کنیم. بسیارند کسانی که وقتی مورد سرقت علمی یا ادبی قرار می گیرند بنای اعتراض می نهند. بسیارند کسانی که برای شناخت بیشتر مردم در زمینه ی سرقت علمی و ادبی صحبت می کنند و بسیارند اساتیدی که مقالات پرشماری را به عنوان کپی یرداری یا سرقت علمی حذف کرده اند و با صاحبان آن مقالات برخورد داشته اند.

به قول متفکری؛ دزد در هنگام سرقت گمان می دارد که دارد حق خودش را از جامعه می گیرد. حال دانشجویی که گرفتار سرقت علمی است در ذهن خویش چه می پندارد. پرداختن به این مساله می تواند راهگشا و هدایت کننده باشد. ایجاد محیط امن و آسوده برای اهل تحقیق و پژوهش وظیفه ی مدیران واساتید علم و آگاهی است. این امنیت و آسودگی خاطر با فرهنگ سازی صورت می گیرد.

این کار امنیت علمی را به دنبال دارد و امنیت علمی هم به بالا رفتن سطعلمی جامعه و ایجاد فرهنگ امانت داری و صداقت منجر می شود و هم به مسیر علم و دانش در زمینه ی تحقیق و پژوهش نظم می دهد و مایه ی آگاهی و روشنگری خواهد بود. حال این که کتابی باشد که البته اندک به مساله ی خودسرقتی بپردازد و آن را تعریف کند جای شگفتی داشت. همین مساله دلیل جذب مخاطب به خواندن و مطالعه ی این کتاب است که مخاطب این کتاب برای شفاف سازی محیط آکادمیک خویش و آگاه شدن از چند و چون کارها در کمترین زمان ممکن به این کتاب و نتایج آن اعتماد  می کند. زیرا نویسنده بیشتر از پیش در پی آن است که به تمام سوالات دانشجویان هنر و پژوهش هنر که در کلاس ها به اندازه ی بیشماری مطرح می شودپاسخی هر چند کوتاه داده باشد که با این کار خیال اساتید در این زمینه راحت و آسوده خواهد شد.

منبع: etemadonline-642839