مسئول گاز هویزه؟!

مهدی افشارنیک

 فارغ از اینکه پالایشگاه گاز هویزه یک خدمت بزرگ ملی است و مسئله گازهای همراه و مشعل منطقه غرب کارون و آزادگان را حل می‌کند، در‌باره حواشی اخیر مطرح‌شده سؤالاتی به ذهن می‌رسد که بهتر است با دقت در آن، از تکرار این موضوعات جلوگیری شود.

1. هم‌اکنون هفت ماه از راه‌اندازی رسمی این پالایشگاه گذشته است که بنا بر گفته خود مدیران هلدینگ خلیج فارس، این پالایشگاه کامل و با ظرفیت دقیق کار نمی‌کند. اولین سؤال این است که پس چرا رئیس‌جمهور را بردند برای افتتاح طرحی نیمه‌کاره؟ به‌خصوص اینکه واحد 700 این پالایشگاه، پنج ماه بعد از افتتاح راه افتاد‌ (یکی از مهم‌ترین واحد‌های این پالایشگاه). این وقتی در کنار افتتاح پتروشیمی گچساران قرار می‌گیرد، معنا‌دار می‌شود که از این می‌گذریم.

2. آقای علی‌عسگری در بازدیدی که چند روز پیش از این پالایشگاه داشت، بیان کرد «‌ما برای راه‌اندازی فاز یک، سرعت عمل لازم را داشتیم، اما تأمین خوراک مجتمع خارج از اراده ما بود». سؤالی که پدید می‌آید این است که مگر راه‌اندازی غیر از تحویل خوراک و پالایش آن است؟ اگر قرار باشد بخش مهمی از این فرایند ناقص باشد، مفهوم راه‌اندازی چه معنایی می‌دهد؟ برای مردم مگر مهم است که گاز پالایشگاه را نفتی‌ها باید به شما بدهند؟ و بعد از آن شما با آن گاز باید پالایش و پروسس بکنید. وقتی رئیس دولت را به افتتاح ناقص یک پروژه می‌آورید، یعنی مسئولیت کل راه‌اندازی را تقبل کرده‌اید، نه اینکه پس از هفت ماه بگویید ما خوب بودیم راه انداختیم، اما دیگران خوب نبودند.

3. این چه معنایی می‌دهد؟ می‌توان به افتتاح‌هایی که در آینده نیز دارید و یحتمل رئیس دولت را هم می‌برید، به این چشم نگاه کرد که هفت، هشت ماه پس از افتتاح، اعترافاتش می‌آید که ما خوب بودیم ولی دیگران نرساندند. آقای علی‌عسگری این خدشه وارد‌کردن به اعتبار افتتاحیه‌های دولت و شخص رئیس‌جمهور نیست؟

4. از آقای علی‌عسگری باید پرسید امروز برنامه‌ریزی هلدینگ در‌خصوص زنجیره ارزش گاز به چه اقداماتی دست زده است؟ با توجه به اینکه هم هویزه و هم بید‌بلند دو پالایشگاه گازی هلدینگ هستند و هر دو هم خوراکشان را از گاز‌های همراه می‌گیرند، حال با در نظر گرفتن زنجیره گاز، آیا برخوردی که با این محصولات می‌شود نیز مانند رویه مرسوم و سنتی تک‌محصولی و یکی، دو آیتم از زنجیره گاز است یا برای تنوع تولید برنامه‌ریزی‌هایی شده است؟ دنبال‌کردن نشانه‌ها، حکایت‌های خوبی ندارد؛ چرا‌که برنامه‌ریزی هلدینگ حتی درباره پیش‌بینی میزان دریافت خوراک نیز دقیق نبوده و پای بزرگان دولت را به آنجا باز کرده است؛ بدون آنکه طرح مراحل نهایی خود را درست طی کرده باشد.

5. رفتارهای شتاب‌زده و رسانه‌ای‌شدن مدیران و تصمیمات، معضلی است که به وضوح می‌توان در هلدینگ خلیج فارس مشاهده کرد. علی‌عسگری به‌عنوان سکاندار این مسیر، باید دقت کند که مدیرانش قرار نیست بیشتر از او سیاسی باشند و هر چقدر که درگیر سیاست شوند، از حجم تخصص در رفتار و کردارشان کم می‌شود. بسیاری از حاشیه‌های هلدینگ از همین ناحیه است که مدیران علی‌عسگری از خود او بیشتر سیاسی هستند و بازی رسانه‌ای بخشی از وقت و امورات آنهاست.