۱۰ پزشک و پرستاری که قربانی کرونا شدند
هر روز خبر تازهای در مورد ابتلای کادر درمانی بیمارستانهای مختلف به کرونا شنیده میشود و اینطور که از آمارها برمیآید، جامعه پزشکی تا الان ۱۰ نفر قربانی داده است.
. از همان روزهای اول ورود کرونا به ایران، تأمین تجهیزات مراقبتی برای پزشکان یکی از چالشهای جدی وزارت بهداشت بود و حتی در بیمارستانهای بزرگ تهران هم تجهیزات مراقبتی از همان اول به خوبی وجود نداشت، حتی در مواردی خبر میرسید که یک خیّر مسئولیت تهیه این تجهیزات را برای فلان بیمارستان به عهده گرفته است.
غیر از مسئله تأمین تجهیزات، مدیریت بیماران مبتلا هم یکی دیگر از مسائلی بود که از همان اول جامعه پزشکی را نگران میکرد. نگرانیای که حالا با رسیدن تعداد قربانی جامعه پزشکی به ۱۰ نفر، منطقی به نظر میرسد.
روز شنبه خبرگزاری ایلنا، خبر از فوت محمدعلی ربیعی، پزشک عمومی شهرستان شفت استان گیلان داد و اعلام کرد که این پزشک به دلیل دبتلا به کرونا فوت کرده است. گویا او بعد از ابتلا به تهران منتقل شده و در بیمارستان مسیح دانشوری بستری بوده است. قبل از او هم پنج پزشک دیگر بر اثر ابتلا به کرونا فوت کرده بودند.
پزشکانی که با مرگ بعضیهایشان شبکههای اجتماعی پر شد از تصاویر و خاطرههایی که بیماران، همکاران و خانوادهشان از آنها نقل میکردند؛ مانند سیامک دیوشلی، پزشک بیمارستان بندرانزلی که ۴۶ سال بیشتر نداشت و یکی از پزشکان شناخته شده شهرش بود.
حمید لطفی، جراح استخوان و مفاصل صومعهسرا که در بیمارستان قائم رشت درگذشت هم پزشک دیگری بود که همکارانش از فوت او شوکه شدند، چون به گفته یکی از پزشکانی که با او در شیفت آخر همکار بود، حمید از نظر جسمی اوضاع خوبی داشت.
مصطفی صمدی، پزشک خانواده بابلی هم پزشک دیگری بود که نه فقط چهره خندانش بلکه تصویری از آخرین فرم ارجاع بیمار کرونایی از سوی او، در شبکههای اجتماعی حسابی دست به دست شد، چون این بیمار کسی نبود غیر از خودش. رضا کوچکینیا، رئیس مرکز بهداشت شماره یک آستانه اشرفیه هم پزشک دیگری بود که بر اثر کرونا جان باخت. او ۵۲ ساله بود و گفته میشود که بیماری خاصی نداشته و احتمالاً بیماری را از مراجعان به درمانگاه خودش گرفته است. اسامی دیگری هم بهعنوان قربانیان کرونا در جامعه پزشکی شنیده میشوند، مانند دکتر فرید نیرویی از پزشکان بابلی و دکتر فرید پیروز که هنوز فوتشان تأیید نشده است.
کرونا در میان پرستاران هم کم قربانی نداشته، اصلاً اولین کسی که از میان کادر درمان کشور بر اثر کرونا درگذشت، پرستار جوانی بود که فوتش خیلیها را تحت تأثیر قرار داد یعنی نرجس خانعلیزاده، پرستار ۲۵ ساله بیمارستان میلاد لاهیجان. غیر از او علی شیخمرادی، پرستار بیمارستان قائم رشت، غلامرضا وثوقیکیا پرستار بیمارستانهای پورسینا و آریای رشت و رامین عزیزیفر، پرستار بیمارستان بهارلو تهران، پرستاران دیگری بودند که جانشان را بر سر مراقبت از بیماران کرونایی گذاشتند.
اینها پزشکان و پرستارانی هستند که کرونا شکستشان داد، تعداد خیلی بیشتری از اعضای کادرهای درمانی بیمارستانهای مختلف روی تخت بیمارستان در حال مبارزه با کرونا هستند. طبق گزارشهایی که بعضی از سایتهای خبری و کانالهای پزشکان منتشر کردهاند تا الان حداقل ۶۳ پزشک و پرستار به این بیماری مبتلا شدهاند، آماری که خیلیها دیگر میگویند با رقم واقعی فاصله زیادی دارد. وقتی به حرفهای مسئولان هم مراجعه کنیم، میبینیم که قاعدتاً باید تعداد بیشتری از پزشکان و پرستاران درگیر کرونا شده باشند.
ناگفته نماند که پزشکان و پرستاران تنها افراد شاغل در مراکز درمانی نیستند که کرونا جانشان را گرفته، اگر چه خبر دقیقی در مورد تعداد مبتلاها به کرونا که در بیمارستان مشغول کاری غیر از پزشکی و پرستاری بودهاند در دست نیست، اما همین دیروز خبر آمد که نگهبان و بیماربر بخش آندوسکوپی بیمارستان گیل رشت بر اثر ابتلا به کرونا جان باختهاند و حال بهیار این بیمارستان هم اصلاً خوب نیست.
غیر از مسئله تأمین تجهیزات، مدیریت بیماران مبتلا هم یکی دیگر از مسائلی بود که از همان اول جامعه پزشکی را نگران میکرد. نگرانیای که حالا با رسیدن تعداد قربانی جامعه پزشکی به ۱۰ نفر، منطقی به نظر میرسد.
روز شنبه خبرگزاری ایلنا، خبر از فوت محمدعلی ربیعی، پزشک عمومی شهرستان شفت استان گیلان داد و اعلام کرد که این پزشک به دلیل دبتلا به کرونا فوت کرده است. گویا او بعد از ابتلا به تهران منتقل شده و در بیمارستان مسیح دانشوری بستری بوده است. قبل از او هم پنج پزشک دیگر بر اثر ابتلا به کرونا فوت کرده بودند.
پزشکانی که با مرگ بعضیهایشان شبکههای اجتماعی پر شد از تصاویر و خاطرههایی که بیماران، همکاران و خانوادهشان از آنها نقل میکردند؛ مانند سیامک دیوشلی، پزشک بیمارستان بندرانزلی که ۴۶ سال بیشتر نداشت و یکی از پزشکان شناخته شده شهرش بود.
حمید لطفی، جراح استخوان و مفاصل صومعهسرا که در بیمارستان قائم رشت درگذشت هم پزشک دیگری بود که همکارانش از فوت او شوکه شدند، چون به گفته یکی از پزشکانی که با او در شیفت آخر همکار بود، حمید از نظر جسمی اوضاع خوبی داشت.
مصطفی صمدی، پزشک خانواده بابلی هم پزشک دیگری بود که نه فقط چهره خندانش بلکه تصویری از آخرین فرم ارجاع بیمار کرونایی از سوی او، در شبکههای اجتماعی حسابی دست به دست شد، چون این بیمار کسی نبود غیر از خودش. رضا کوچکینیا، رئیس مرکز بهداشت شماره یک آستانه اشرفیه هم پزشک دیگری بود که بر اثر کرونا جان باخت. او ۵۲ ساله بود و گفته میشود که بیماری خاصی نداشته و احتمالاً بیماری را از مراجعان به درمانگاه خودش گرفته است. اسامی دیگری هم بهعنوان قربانیان کرونا در جامعه پزشکی شنیده میشوند، مانند دکتر فرید نیرویی از پزشکان بابلی و دکتر فرید پیروز که هنوز فوتشان تأیید نشده است.
کرونا در میان پرستاران هم کم قربانی نداشته، اصلاً اولین کسی که از میان کادر درمان کشور بر اثر کرونا درگذشت، پرستار جوانی بود که فوتش خیلیها را تحت تأثیر قرار داد یعنی نرجس خانعلیزاده، پرستار ۲۵ ساله بیمارستان میلاد لاهیجان. غیر از او علی شیخمرادی، پرستار بیمارستان قائم رشت، غلامرضا وثوقیکیا پرستار بیمارستانهای پورسینا و آریای رشت و رامین عزیزیفر، پرستار بیمارستان بهارلو تهران، پرستاران دیگری بودند که جانشان را بر سر مراقبت از بیماران کرونایی گذاشتند.
اینها پزشکان و پرستارانی هستند که کرونا شکستشان داد، تعداد خیلی بیشتری از اعضای کادرهای درمانی بیمارستانهای مختلف روی تخت بیمارستان در حال مبارزه با کرونا هستند. طبق گزارشهایی که بعضی از سایتهای خبری و کانالهای پزشکان منتشر کردهاند تا الان حداقل ۶۳ پزشک و پرستار به این بیماری مبتلا شدهاند، آماری که خیلیها دیگر میگویند با رقم واقعی فاصله زیادی دارد. وقتی به حرفهای مسئولان هم مراجعه کنیم، میبینیم که قاعدتاً باید تعداد بیشتری از پزشکان و پرستاران درگیر کرونا شده باشند.
ناگفته نماند که پزشکان و پرستاران تنها افراد شاغل در مراکز درمانی نیستند که کرونا جانشان را گرفته، اگر چه خبر دقیقی در مورد تعداد مبتلاها به کرونا که در بیمارستان مشغول کاری غیر از پزشکی و پرستاری بودهاند در دست نیست، اما همین دیروز خبر آمد که نگهبان و بیماربر بخش آندوسکوپی بیمارستان گیل رشت بر اثر ابتلا به کرونا جان باختهاند و حال بهیار این بیمارستان هم اصلاً خوب نیست.