فراموشی در نیمه مربیان

 حتی برتری خردکننده چهار بر صفر در فینال کافا و مقابل قطر هم نتیجه‌ای گول زننده محسوب می‌شود و واقعیت‌ها آن بود که در بازی با ازبکستان نمایان شد. تیمی که از بالانس لازم برخوردار نیست و یک نیمه با اندوخته دو گل به رختکن می‌رود و در نیمه دوم که به نیمه مربیان معروف است نه‌تنها اندوخته‌اش را از دست می‌دهد بلکه تا مرز شکست هم پیش می‌رود. تیمی که نیمه دوم را خواب می‌ماند و حریف هر بلائی سرش می‌آورد و البته از این خواب خوش بیدار نمی‌شود. برای این که بدانیم نیمه مربیان را در بازی با ازبکستان چگونه به میزبان واگذار کردیم کافی است به تعویض‌های انجام‌شده نگاهی بیندازیم. کاتانچ در نیمه دوم بازیکنی به نام ایگور سرگیف را در خط حمله به کار گرفت که همین بازیکن در نیمه دقیقه 82 گل تساوی تیمش را به ثمر رساند. دو تعویض دیگر ازبک‌ها هم کاملا در تسریع روند تیمی میزبان موثر ظاهر شد و عملا تیم ملی را در زمین خودی حبس کرده بودند. این در حالی بود که امیر قلعه‌نویی از بازی دادن به مهرداد محمدی، علی کریمی و روزبه چشمی چیزی به دست نیاورد و حتی چشمی که برای کمک به خط دفاعی راهی زمین شده بود هم کاری از پیش نبرد و صحنه گل تساوی دیر به صحنه رسید تا دروازه بیرانوند را بازشده ببیند. اما موضوع نیمه مربیان برای تیم ملی وقتی خطرناک‌تر می‌شود که بدانیم 6 گل از 7 گلی که ایران از زمان بازگشت امیر قلعه‌نویی به نیمکت تیم ملی دریافت کرده، در نیمه‌ دوم بوده است. ملی‌پوشان 7 گل در 11 بازی دریافت کرده‌اند که به‌جز گل روسیه در بازی اول قلعه‌نویی که در دقیقه 28 به‌وسیله آنتون میرانچوک از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید، دیگر گل‌ها در نیمه دوم به بار نشسته است. کنیا (دقیقه 51)، افغانستان (دقیقه 57)، قرقیزستان (دقیقه 52)، اردن (دقیقه 74) و ازبکستان (دقایق 52 و 83) موفق شدند مقابل ایران به گل برسند. 4 گل از 6 گل، پیش از دقیقه 60 زده‌شده که 2 گل در دقیقه 52 به ثمر رسیده و 2 گل نیز در دقایق 74 و 83 که تقریبا شامل 15 دقیقه پایانی مسابقه می‌شود به تور دروازه ایران چسبیده است. اعداد و ارقام ذکرشده نشان می‌دهد تیم امیر قلعه‌نویی هرچه قدر در نیمه‌های نخست سرسخت و تهاجمی است، در نیمه‌های دوم آسیب‌پذیر شده و برابر تیم‌های مختلف نقطه‌ضعف از خود نشان می‌دهد. این مسئله می‌تواند نشات گرفته از مسائل مختلفی باشد که باید به‌صورت جدی درباره‌اش بررسی صورت بگیرد. ایران به‌جز دیدار برابر قطر که نمایشی فوق‌العاده در 45 دقیقه دوم داشت، دربازی‌های اخیر خود به‌ویژه در جدال با اردن و ازبکستان، در نیمه مربیان دچار افت شده و در فاز تدافعی و تهاجمی به مشکلات عدیده‌ای برخورد کرده است. باید دید کادرفنی چه چاره‌ای برای این برای این ضعف بزرگ خواهد اندیشید. نکته عجیب‌تر ماجرا این است که در تاریخ تقابل‌های این تیم و ازبکستان تنها 2 گل در 12 مسابقه قبلی به ثمر رسانده بود و حالا در همین 90 دقیقه اخیر آن‌ها به‌اندازه تمام مسابقات پیشین موفق به باز کردن دروازه ایران شدند. ایران از زمان حضور مجدد امیر قلعه‌نویی، 11 بازی را به انجام رسانده که در پنج بازی موفق به ثبت کلین‌شیت شده اما در 6 مسابقه این اتفاق رخ نداده است. ایران برای نخستین ‌بار با هدایت امیر قلعه‌نویی در دومین مقطع حضورش بیش از یک گل دریافت کرد و پس از 9 پیروزی متوالی دررسیدن به برد ناکام ماند. به‌هرحال جام ملت‌های آسیا کمتر از دو ماه دیگر در قطر آغاز خواهد شد و مربیان سرشناس فراوانی همچون کلینزمن، مانچینی، کی روش و هاجیمه موریاسو بروی نیمکت تیم‌های چون کره جنوبی، عربستان، قطر و ژاپن نشسته‌اند که همچون برترین شطرنج‌بازان جهان با مهره‌هایشان بازی می‌کنند و طبیعتا اگر مقابل چنین مربیانی راه و رسم بازی را یاد نگرفته باشید در یک یا چند حرکت کیش‌ومات خواهید شد. حتی سرمربی کنونی تیم امارات یعنی پائلو بنتو پرتغالی که سال‌ها رهبری تیم ملی کره جنوبی را بر عهده داشت و یکی از همگروه های ما در جام ملت‌ها محسوب می‌شود هم مربی زیرکی است که توانایی‌هایش را بیشتر نشان داده است. به‌هرحال جام ملت‌های آسیا که پیش روی تیم ملی قرار دارد جایی برای جدال‌های تاکتیکی مربیانی است که تیم‌های سکان‌داران تیم‌های مقابل را به چالش می‌کشند و کاتانچ یکی از همان‌ها بود که تازه اسم رسم هیچ‌کدام از آن‌ها را ندارد. بر این است قلعه‌نویی در همین زمان کوتاه باید فکری برای نیمه دوم‌ها تیمش و گافی که در این نیمه به مربیان رقیب می‌دهد، بکند.