غذای آینده: سوسیس‌های کرم ابریشم و پاستا و کلوچه‌های سوسک

"سریسوفون سریخوت" کشاورز تایلندی از کشت برنج به پرورش حشرات روی آورد چرا که زحمت کار بر روی آن کم‌تر است و درآمد بیش تری را به همراه دارد. او یک دسته برگ موز را در روستای بان هائی در شرق تایلند زیر بازوی خود می‌گذارد و برگ‌ها را داخل محوطه نگهداری ملخ‌ها می‌برد.

همسر این کشاورز می‌گوید ملخ‌ها همواره گرسنه هستند، زیرا همسرش یک مشت علف گیاهی به نام ناپیر (Napier) را به غذای ارائه شده اضافه می‌کند تا مواد مغذی مورد نیاز حیوانات برای رشد سریع را فراهم کند.

به نقل از اشپیگل، ملخ‌ها تنها عمری ۳۵ روزه دارند، اما در حال حاضر کاملا چاق هستند و اندازه شان یک و نیم برابر انگشت شست یک دست است. سریخوت می‌گوید که برداشت ملخ‌ها پنج روز دیگر انجام می‌دهد لحظه‌ای که ملخ‌ها برای او بیش‌ترین میزان درآمد مالی را به ارمغان خواهند آورد. خریداران مردم روستا یا بازرگانان بازار‌های مواد غذایی اطراف هستند.

سپس منوی غذایی آنان از ماه مه تا آگوست(اردیبهشت تا مرداد) تغییر کرده و حشرات آبزی، ملخ‌ها و کرم‌های ابریشم را شامل می‌شود. از سپتامبر تا دسامبر(شهریور تا آذر) منابع اصلی تامین پروتئین مردم محلی زنبور‌های چتری (زنبور‌های کاغذی)، سوسک طلایی یا جواهرنشان، کِرم‌ها و حشرات غول پیکر آبزی هستند.

مردم محلی آن منطقه حشرات را در حیاط خانه ها، روی درختان، در مزارع و در جنگل جمع آوری می‌کنند یا از بازار‌ها می‌خرند و در فریزر نگهداری می‌کنند. آنان لاروها، تخم‌ها و زنبور‌های تازه بیرون آمده را سرخ کرده یا بخارپز می‌کنند.

غذای "گائنگ کائی موت دائنگ" یک خوراک کاری از تخم‌های مورچه‌های آتشین قرمز است که یک غذای بهاری محسوب شده و در آن منطقه درست می‌شود.

علاوه بر این، او می‌گوید قیمت برنج به طور قابل توجهی کاهش یافت در حالی که هزینه زندگی در حال افزایش بود. این موضوع سبب شد تا او و همسرش که هر دو به سن بازنشستگی نزدیک می‌شوند به فکر کاری تازه بیفتند.

او می‌گوید:"هر کشاورز اینجا در حال مبارزه است. کار سختی است پس چرا پولی که از آن به دست می‌آید تا این اندازه اندک است". از همین رو سریخوت به فکر پرورش و نگهداری از ملخ‌ها افتاد. پرورش ملخ آسان‌تر و ارزان‌تر از کشت برنج است.

ایده کار بر روی ملخ‌ها زمانی در ذهن آنان جرقه زد که در یوتیوب ویدئویی از یک کشاورز تایلندی را دیدند که به پرورش حشرات روی آورده بود. سریخوت می‌گوید: "راضی هستم. کار بسیار کم تری در مقایسه با قبل مورد نیاز است و ما بیش‌تر از زمانی که به کشت برنج می‌پرداختیم درآمد کسب می‌کنیم. حشرات به سرعت و به راحتی رشد می‌کنند. ما خوراک را از مزارع خود می‌گیریم و مجبور نیستیم هیچ چیز اضافه‌ای خریداری کنیم. زندگی مان اکنون راحت‌تر است".

"سومالی پینیکارونات" نیز که در تمام طول عمر خود کشور بوده و خانواده اش به کشت نیشکر می‌پرداختند با کاهش درآمد، سرمایه گذاری گران قیمت در کود‌ها و آفت کش‌ها و کار سخت مواجه شده بود. او و اعضای خانواده اش هفت سال پیش تصمیم گرفتند مدل کسب و کارشان را تغییر دهند. از آن زمان به این سو آنان به پرورش سوسک کرگدنی نارگیل روی آورده اند.

در انستیتوی حشره شناسی در دانشگاه خون کائن در تایلند که تحقیقات در مورد حشرات خوراکی در آن کشور را انجام می‌دهد دانشجویان در حال آزمایش روش‌هایی برای تولید مواد غذایی از حشرات هستند که در ظاهر به نظر نرسد از حشرات تهیه شده باشد.

آنان در نشست‌های خود درباره چگونگی پخت براونی شکلاتی عاری از تولید گاز دی اکسید کربن به بحث می‌پردازند و می‌آموزند که چگونه طعم مشخص سوسک‌ها و فرآیند تایید نظارتی را که برای چنین غذا‌هایی لازم است پنهان کنند.

آنان درباره چگونگی تبدیل پرورش سوسک به یک مدل تجاری برای آینده بحث می‌کنند. آنان یاد می‌گیرند که حشرات نیازمند تنها یک ششم مقدار خوراکی هستند که گاو‌ها برای تولید همان مقدار پروتئین به آن نیاز دارند.

هم چنین، حشرات برای تولید این میزان پروتئین گاز‌های گلخانه‌ای کم تری منتشر می‌کنند و می‌توانند بر روی ضایعات ارگانیک رشد کنند. بسیاری از دانشجویان انستیتو در آن منطقه بزرگ شده و از خانواده‌های کشاورز هستند و می‌خواهند در آن ناحیه بمانند و مستقل باشند، اما به دنبال جایگزینی برای کار دشوار و ناامن والدین شان هستند. آنان امیدوارند پرورش حشرات این جایگزین باشد و رونق یابد.

"آنوئائک پراساندی" مهندس صنایع غذایی که در آنجا مشغول به کار است، می‌گوید: "شرکت کنندگان معمولا تصوری مبهم از آن چه می‌خواهند تولید کنند دارند: سوسیس‌های تهیه شده از کرم ابریشم یا پاستا و کلوچه‌های تهیه شده از سوسک. همه چیز در مورد تلاش، آزمایش و برنامه ریزی یک مدل کسب و کار است.

با این وجود، علیرغم آن که این غذا سازوگار با محیط زیست و سالم است عاری از انتقاد نیست و فروش مواد غذایی ساخته شده از حشرات کار دشواری است. پرسش آن است که چگونه می‌توان محصولات را به سوپرمارکت رساند"؟

او می‌گوید هر چه مردم کمتر در مورد محتوای حشرات بدانند راحت‌تر می‌توان محصولات را به فروش رساند. به عبارت دیگر، حشرات باید به شکل چیز‌هایی مانند پودر پروتئین و مکمل‌های غذایی پنهان شوند. او معتقد است که عرصه پرورش اندام و بدنسازی جایی که فروش شیک‌ها و مکمل‌های پروتئینی برای عضله سازی در حال رونق است می‌تواند بازار امیدوار کننده‌ای برای پرورش حشرات خوراکی باشد.

او می‌گوید بخش عمده‌ای از پروتئین مصرفی توسط فعالان ورزش پرورش اندام از پروتئین مرغ تولید شده اند و شیک‌هایی با طعم توت فرنگی از آن تهیه شده است. پراساندی می‌گوید:"ما می‌توانیم با پروتئین حشرات طعم خنثی تری به نوشیدنی‌ها بدهیم".

او معتقد است که در طول ده سال آینده چیز‌های زیادی تغییر خواهد کرد و مصرف کنندگان به تدریج به حشرات عادت خواهند کرد. حتی در اروپا سازمان ایمنی غذایی اروپا چندین سال پیش کرم‌های خوراکی، سوسک‌های سیاه رنگ و جیرجیرک خانگی را برای مصرف غذایی مورد تایید قرار داد. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که آن نهاد و نهاد‌های مشابه نظارتی و تنظیم کننده در سالیان آینده امکان مصرف غذایی حشرات بیش تری را تایید کنند.

منبع: فرارو