دانشمندان در جستجوی رازهای «دست فضایی» حیرت‌انگیز
فرادید| سال ۱۸۹۵، ویلهلم رونتگن اشعه ایکس را کشف کرد. او نخستین‌بار از آن برای تصویربرداری از استخوان‌های دست همسرش استفاده کرد و به این ترتیب یک ابزار تشخیصی انقلابی برای پزشکی را به جهان معرفی کرد.
به گزارش فرادید، حالا دو تلسکوپ فضایی پرتو ایکس ناسا، قدرت‌های تصویربرداری خود را با هم ترکیب کرده‌اند تا از «استخوان‌های» میدان مغناطیسی یک ساختار قابل‌توجه به شکل دست در فضا پرده‌برداری کنند. آنچه که «استخوان» این دست فضایی نامیده شده، در حقیقت یک ستارۀ مردۀ فروپاشیده است را که درون توده‌هایی از ذرات ماده پرانرژی و پادماده قرار دارد.
حدود ۱۵۰۰ سال پیش، سوخت هسته‌ای یک ستاره غول‌پیکر در کهکشان ما تمام شد. وقتی این اتفاق افتاد، این ستاره در خودش فرو ریخت و جسم بسیار متراکمی به نام ستاره نوترونی تشکیل داد.
ستاره‌های نوترونی دوّار با میدان‌های مغناطیسی قوی، آزمایشگاه‌هایی برای فیزیک با شرایطی هستند که نمی‌توان در زمین تکرار کرد. این ستاره‌ها می‌توانند فواره‌هایی از ماده و پادماده ایجاد کنند که از قطب‌های آن دور می‌شوند و باد شدیدی به همراه دارند و در نتیجه آن، «سحابی باد اختر تپنده» را تشکیل می‌دهند.
تصویری که جریان انرژی در سحابی دست‌مانند را نشان می‌دهد
ژوزفین وونگ از نویسندگان این مطالعه گفته است: «همه ما با اشعه ایکس به عنوان یک ابزار پزشکی تشخیصی برای انسان آشنا هستیم. اما اینجا ما از اشعه ایکس به روش متفاوتی استفاده می‌کنیم. به این وسیله اطلاعاتی فاش شده که در غیر این صورت، ما از آن‌ها بیخبر می‌ماندیم.»
این نتایج حاکی از آنست که ذرات در نواحی متلاطم پیچیده نزدیک کف دست، افزایش انرژی یافته و به سمت مناطقی که میدان مغناطیسی در امتداد مچ دست، انگشتان و شست یکنواخت است، جریان پیدا می‌کنند.
نیکولو دی لالا از نویسندگان این مطالعه گفته است: «ما تاریخ حیات ماده فوق‌العاده پرانرژی و ذرات ضدماده‌ی اطراف سحابی را کشف کرده‌ایم. این یافته به ما می‌آموزد این اخترهای تپنده یا ستاره‌های فروپاشیده چگونه می‌توانند به عنوان شتاب‌دهنده ذرات عمل کنند.»
ترجمه: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-159314