کشف سلاحهای 7 هزارساله از جنس «دندان کوسه» (تصاویر)
فرادید| کاوشهای انجام شده در جزیره سولاوسی اندونزی به یک کشف باورنکردنی منجر شده است: دو دندان کوسۀ ببری که به شکل چاقو تراشیده شدهاند و گمان میرود که تقریباً 7000 سال قدمت داشته باشند.
به گزارش فرادید؛ این کشف از آن جهت بسیار قابل ملاحظه است که برخی از اولین شواهد استفاده از دندانهای کوسه در ساخت سلاح در تاریخ جهان را ارائه میدهد. تا به حال، قدیمیترین تیغههای ساخته شده از دندان کوسه که کشف شده بودند، کمتر از 5000 سال قدمت داشتند.
این تیغهها که به فرهنگ رازآمیز توآلی (Toalean) نسبت داده میشوند، اشارهای به آیینها و جنگهای دوران قبل از رسیدن کشاورزان نوسنگی به اندونزی دارند.
از این سوراخها برای بستن تیغۀ دندانی به یک دسته استفاده میشده است
بر روی این دندانها سوراخهای مشخصی هم وجود دارد که احتمالا برای بستن آنها به دسته مورد استفاده قرار میگرفتهاند. بررسیهای بیشتر نشان داد که این دندانها به وسیلۀ نخهای گیاهی به دستهای با ترکیبی از مواد معدنی، گیاهی و حیوانی متصل میشدند.
این روش اتصال شبیه به روشی است که در تیغههای دندان کوسه معاصر که در فرهنگهای مختلف اقیانوس آرام یافت میشوند، استفاده میشود.
با بررسی لبههای هر دندان مشخص شد که از آنها برای سوراخ کردن، بریدن و تراشیدن گوشت و استخوان استفاده شده است. به علاوه، فرسایش دندانها بسیار بیشتر از آن چیزی است که دندان یک کوسه به طور طبیعی در طول دوران زندگی جانور متحمل میشود.
نمونهای از ابزارهای معاصر فرهنگهای اقیانوس آرام کهبه شیوۀ سنتی با دندان کوسه ساخته شده است
در حالی که این یافتهها ممکن است این تصور را ایجاد کنند که مردم Toalean از چاقوهای دندان کوسه به عنوان ابزار برش روزمره استفاده میکردند، اما مطالعات قومنگاری (مشاهدات جوامع اخیر) و دادههای باستان شناسی و تجربی خلاف این را نشان میدهند. به همین دلیل است که باستانشناسان استفاده از این سلاحها را مربوط به مواقع خاص مثل جنگ یا رویدادهای آیینی میدانند.
ممکن است انتخاب استفاده از دندان کوسه به عنوان سلاح عجیب به نظر برسد. اما از آنجایی که این تنها فناوری موجود در فرهنگهای اقیانوسی باستان بود، مردم مجبور بودند به آنچه در دسترسشان بود بسنده کنند. آنها تا قرون 17 و 18 که با اروپایی ها برخورد داشتند، شروع به استفاده از ابزارهای فلزی نکردند.
با این حال، چاقوهای کوسه آنقدرها هم بد نبودند. با توجه به آنچه از بازتولیدهای تجربی میتوان فهمید، میتوان با این تیغهها برشهای عمیق ایجاد کرد. با این حال، تیغۀ آنها یک ایراد داشت و آن کند شدن سریع آن بود که باعث میشد برای کارهای معمولی کمتر مفید باشند. توانایی آنها در ایجاد زخمهای شدید ممکن است استفاده از آنها را به رویدادها یا درگیریهای خاص محدود کرده باشد تا به عنوان چاقوهای آشپزخانه.
منبع: faradeed-158950