از وقتی 3 نفره می شوید

اگر از تیتر خوشتان آمد و یا به هر دلیلی تا اینجا را خوانده اید حتی اگر عصبانی شده اید و فکر کرده اید این تیتر یک نوع لوس کردن نویسنده است، در هر صورت بقیه ستون را هم آرام یا بلند بخوانید.کتایون شهپرراد متولد 1346 و عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه حکیم سبزواری است. حوزه های تخصصی وی ادبیات تاریخ و نقد، ادبیات فرانسه ترجمه شده به فارسی، تاریخ و نقد، داستان، داستان‌های فرانسه قرن 19م، زبان فرانسه و ...است. اما ایشان برای والدین از دو نویسنده فرانسوی 3 کتاب ترجمه کرده اند که خواندن آنها می تواند والدین را در این امر مهم، کمک کند درست مانند خوردن کباب که می تواند به همه انرژی بدهد. خلاصه کتاب می رود و  از همان لحظه تولد بچه حرف می زند. نه دقیقا داخل بیمارستان و تبریک ها. بلکه کمی بعدتر. در اثر «برنارد ژبروویچ» به این موضوع که تولد یک نوزاد برای زن و مرد تحول بزرگی است و به محض بیرون آمدن از بیمارستان این تغییرات بیش تر هم می شود، اشاره شده است. کتاب به این واقعیت 120 درصدی اشاره دارد که: کودک گریه می کند گرسنه است و خوابش نمی برد. در ماه های اول همه چیز بافرمان کودک انجام می شود. در واقع کودکان زندگی پدر و مادر تازه خود را تحت سلطه درمی آورند. مادر و پدر زمان کمی برای استراحت خواهند داشت و با اصلا ندارند! پس با همه خستگی روزهای اول؛ زودرنجی، سوءتفاهم ها و مشکلات دیگر تنش های رابطه زناشویی را بیشتر می کند. نباید فراموش کرد که والد بودن مسئولیت های جدیدی را به همراه می آورد و این مسئولیت ها ممکن است باعث غفلت زن و شوهر از هم شود. در حقیقت به محض اینکه زندگی زوجین ۳ نفره می شود به سرعت همه چیز را درباره زندگی مشترک فراموش می کنند. خانم مترجم همچنین کتاب «این بچه رو ببرم پیش روان شناس یا نبرم؟» اثر «پاتریک دولاروش» را در کارنامه کاری خود دارد. امروزه اولیای مدرسه و رسانه ها، والدین را تشویق می کنند تا به محض مشاهده کوچک ترین ناسازگاری از سوی کودک خود، به روان شناس مراجعه کنند و به کودک دارو بدهند تا آرام شود. در این میان، پرسش های بسیاری برای والدین ایجاد می شود و دچار سردرگمی می شوند. نویسنده کتاب حاضر تلاش کرده تا با تکیه بر تجربیات روان کاوی و روان پزشکی خود در این زمینه، به والدین کمک کند تا اطلاعات مفیدی درباره مراجعه به روان شناس بدست آورند. وی معالجات گوناگونی را که علم روان شناسی ارائه کرده است، برای والدین شرح می دهد. کتاب دوم از این نویسنده دوم عبارت است از « چرا این بچه این قدر بی ادبه؟». پر واضح و مبرهن است که کودک درست مانند کارمند از قدرت تطابق بالایی برخوردار است و می تواند خود را، کم و بیش، با هر شرایطی وفق دهد. اما کودک برخلاف کارمند باید کودکی کند؛ در پس پختگی زودهنگام برخی از کودکان کمبودهای عاطفی شدیدی نهفته است. کودک به والدینی نیاز دارد که بدانند چه می کنند و چه جایگاهی دارند. پدر و مادر نمی توانند جایگاه خود را با هم عوض کنند و بحث اصلی این کتاب در همین زمینه است. نمی توان به پدر به مثابه مادر دوم نگریست و والدین به خوبی از این مسئله آگاهند. هرچند زندگی امروزی باعث شده است تا والدین به یک اندازه در همه ی کارها نقش داشته باشند، اما آن ها باید بدانند که در بطن خانواده عملکرد متفاوتی دارند. البته، این عملکردها الزاما به جنسیت بستگی ندارد. می دانیم که برای بچه­دار شدن باید دو نفر بود، اما کودک برای تربیت و بزرگ شدن نیز به دو نفر نیاز دارد. این دو باید، تمام و کمال، در صحنه حاضر باشند و به وجود یک دیگر اهمیت بدهند. آن ها حتی باید به منظور کمک به کودک، در جهت درک موقعیت خود در خانواده، تابع سلسله مراتب صوری باشند.