(تصاویر) ۸ روش عجیب تاریخی برای دفن «خون‌آشام‌ها»!

فرادید| کاوش‌های باستان‌شناسی در چند دهۀ گذشته منجر به کشف گورهایی شده که آن‌ها را اصطلاحا «تدفین خون‌آشام» می‌نامند. از نظر باستان‌شناسان این تدفین‌های عجیب و غریب در واقع تکنیک‌هایی هستند که مردمان دوره‌های گذشته به کار می‌بردند تا مانع از خروج مردگان از قبر شوند.

به گزارش فرادید؛ این شیوه‌های تدفین که تقریبا در سراسر جهان مشاهده شده‌اند، به ویژه در فاصلۀ قرون 14 تا 17 میلادی در اروپا رواج داشتند. اما نشانه‌های این نوع تدفین را حتی در قرن پنجم میلادی و در گورستان‌های مربوط به روم باستان نیز می‌توان دید.

معمولا هر زمان که مرگ‌های دسته‌جمعی اتفاق می‌افتاد (مانند زمانی که همه‌گیری طاعون رخ می‌داد) این نوع تدفین‌ها نیز رواج بیشتری پیدا می‌کردند. مردم فکر می‌کردند که مردگان اگر از قبر خارج شوند ممکن است ابتدا به اعضای خانواده، بعد به همسایگان و بعد از آن به مردم دیگر در روستا آسیب بزنند؛ این همان چیزی است که ما امروز به عنوان الگوی پخش بیماری‌های واگیردار می‌شناسیم اما در قرون وسطی مردم آن را بازگشت مرده به دنیا و آسیب زدن به زندگان تلقی می‌کردند.

در تدفین‌های خون‌آشامی مختلف که تا امروز در دنیا کشف شده‌اند، 8 تکنیک متفاوت تدفین مشاهده شده است:

1. قرار دادن داس روی گلو

در همان گورستان واقع در لهستان، «خون‌آشام» دیگری در سال 2022 کشف شد؛ یک کودک 5 تا 7 ساله که یک قفل مثلثی به پاهایش بسته شده بود. این قفل که در گورهای دیگری نیز مشابه آن مشاهده شده است به احتمال زیاد با این هدف به کار می‌رفت که مرده را به زمین چسبانده و در قبر نگه دارد.

3. دفن کردن با صورت رو به خاک

برخی از گورهای غیرعادی کشف شده در لهستان، مربوط به افرادی است که سنگ‌هایی بزرگ به ویژه بر روی گلو یا بازوهایشان قرار داده شده است. یکی از افرادی که با این شیوه به خاک سپرده شده بود یک زن باردار بوده است. این شیوه تدفین را نیز باستان‌شناسان با تلاش برای ممانعت از بیرون آمدن مرده از قبر مرتبط می‌دانند.

5. گذاشتن سر و پا روی سینه!

بعضی‌ها سنگ را روی بدن مرده می‌گذاشتند تا وزن آن باعث نگه داشتن او در گور شود؛ اما برخی دیگر این سنگ یا آجر را در دهان مرده قرار می‌دادند تا احتمالا مرده نتواند با دهانش راه خود را به سوی بیرون قبر باز کند. این نوع تدفین در سال 2009 در ایتالیا کشف شد؛ بقایای یک زن قرن شانزدهمی در این گور یافت شد که آجر بزرگی در دهانش جا داده شده بود. بقایای جسد این زن در یک گور جمعی پیدا شد که احتمالا مربوط به افرادی بوده که به علت طاعون از دنیا رفته بودند.

یک مورد دیگر از این شیوۀ تدفین نیز مربوط به یک کودک ده ساله است که در قرن پنجم میلادی از دنیا رفته و سنگی در دهانش قرار داده شده. باستان‌شناسان فکر می‌کنند در این مورد، قرار دادن سنگ در دهان برای جلوگیری از ورود ارواح خبیث و جادوگران به درون بدن مرده و تبدیل آن به یک موجود آسیب‌زننده بوده است.

8. دوختن جسد به زمین

بقایای قطعۀ فلزی در سمت چپ سینۀ فرد مشخص است

یک شیوۀ معمول دیگر برای جلوگیری از خروج مردگان، میخکوب کردن جسد آن‌ها به زمین بوده است. در سال 2012 باستان‌شناسان دو جسد را در بلغارستان کشف کردند که با میله‌های ضخیم فلزی که در قلبشان فرو رفته بود به زمین چسبانده شده بودند. به گفتۀ باستان‌شناسان این شیوۀ تدفین برای جلوگیری از بازگشت مردگان حتی تا اوایل قرن بیستم نیز در بلغارستان معمول بوده است.