فیلم جشن تولد علی پروین و لحظه بریدن کیک و حواشی اطراف

جشن تولد علی پروین پیشکسوت تیم پرسپولیس

علاقه پروین به فوتبال از همان سال های کودکی شکل گرفت . در همان سالها خانواده اش به محله دولاب ( خیابان عارف) نقل مکان کردند. این جابجایی در افزایش علاقه او به فوتبال تاثیر بسزایی داشت زیرا محله دولاب به خاطر داشتن زمین های خاکی فراوان مثل زمین نادر، زمین منبع، زمین عارف و ... مورد توجه علاقه مندان به فوتبال بود . وی در مهرماه 1332 وارد دبستان شد و از مدرسه توحید، تحصیل را آغاز کرد ولی علاقه شدید او به فوتبال مانع پیشرفت او در زمینه درسی شد. پروین فوتبال را به طور جدی از دوازده سالگی و از زمین عارف واقع در خیابان 17 شهریور و محلات شیوا و غیاثی آغاز کرد . اولین تیمی که او به عضویت آن درآمد تیم عارف بود که با همت و تلاش جعفر بیگی تاسیس شده بود.پروین در جوانی به تیم البرز که در واقع تیم دسته دوم باشگاه کیان بود پیوست، تیمی که توسط علی الهی و داود معروف اداره می شد .

علی پروین پیشکسوت تیم ملی و پرسپولیس

درخشش او و بازی های قابل قبولش باعث شد تا در سال 1334 به تیم کیان – که آن زمان منصور امیرآصفی را به عنوان مربی و بازیکنانی نظیر پرویز قلیچ خانی، گودرز حبیبی وعزت جانملکی را در اختیار داشت بپیوندد. وی دو سال در باشگاه کیان عضویت داشت.پروین در این زمان به تیم ملی فوتبال جوانان ایران دعوت شد و این تیم را در مسابقات 1966 فیلیپین همراهی کرد و تا مرحله نهایی صعود کردند ولی تیم به مقام قهرمانی دست نیافت. پروین در این دوره بازی ها 5 گل به تیم های ژاپن و سریلانکا زد.پس از تشکیل باشگاه پیکان در سال 1346 ، پروین به این تیم پیوست . وی در سال 1347 مرد شماره یک تیمش بود و در سال 48 علی رغم پیوستن بازیکنان بزرگی مثل همایون بهزادی که از پرسپولیس به پیکان آمده بودند باز هم بهترین بازیکن تیم بود و موفق شد با پیراهن پیکان به مقام قهرمانی برسد.بازی خوب پروین به همراه تیمش در برابر تیم های یاد شده موجب شد تا پیکان آوازه ای داشته باشد. همچنین این تیم در یک دیدار تدارکاتی دو بر یک مغلوب تیم ملی امید استرالیا شد. گل پیکان توسط پروین به ثمر رسید. 

علی پروین پیشکسوت پرسپولیس

خانواده علی پروین

بازار تهران یکی از قدیمی ترین محله های تهران می باشد و علی پروین در یکی از کوچه های همین بازار قدیمی به دنیا آمده است . کوچه ای که علی پروین در آن چشم به دنیا گشود، «غریبان » نام داشت . البته او در این محل حضور چندانی نداشت و به خاطر شغل پدر، اعضای خانواده اش محل زندگی را بارها تغییر دادند که آخرین محل در دوران کم سن سالی علی پروین، محله «دولاب »بود. علی پروین فرزند ششم خانواده 10 نفری «حاج احمد» به شمار می رفت ، اما از نظرخصوصیاتی که داشت ، تبدیل به چهره اول خانواده شد. سوم تیرماه سال 1325 روزی بودکه افسانه فوتبال ایران ; علی پروین چشم به جهان گشود. هر افتخاری که از ذهن شما بگذرد، او به آن دست یافته است . البته توانایی های علی پروین فقط به همین افتخارات ورزشی ختم نمی شود; بلکه وی صاحب خصوصیاتی بوده و هست ، که او را ازدیگران متمایز می کند. در چشم او خیره شدن ودروغ گفتن محال است ; چون با لبخند می گوید:«بی خیال ».

محمد پروین (12 خرداد 1367 در تهران) بازیکن فوتبال اهل ایران است. وی فرزند علی پروین است.

پروین سابقه بازی در تیم های پرسپولیس، استیل آذین، سایپا، دونایسکا استردا، پیکان، گهر زاگرس و پارسه این بازیکن در سن 26 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و مالکیت و مدیریت تولیدی نان فانتزی را عهده دار شد پروین خداحافظی زودهنگامش را به وضعیت کنونی فوتبال مرتبط دانست. او به تجارت برنج مشغول است.

خانواده علی پروین

 کاپیتان علی زاغی

اولین بار که با توپ فوتبال آشنا شد، انگار نیمه گمشده خود را یافته بود. وقتی 4 یا 5 ساله بود،قبل از این که با توپ بازی کند، به آن خیره می شدو مدت زمان زیادی آن را نگاه می کرد. با یک توپ می توانست از کله سحر تا اذان ظهر بازی کند. در ضمن او از همان دوران کودکی کاپیتان بچه های محل بود و کسی اصلا به خود اجازه نمی داد در جایی که علی زاغی حضور داشت ،حرف از کاپیتانی بزند.البته او خود هرگز ادعای کاپیتانی نمی کرد، اما خداوند به او نیرویی داده بود که همه را به سوی خود جذب می کرد و البته توانایی هایش نیز سرشار بود; چنانچه همان طورکه می دانید او بعدها کاپیتان بی جانشین سال های پرافتخار پرسپولیس و تیم ملی بود.علی پروین ، انگار کاپیتان به دنیا آمده بود و روز خداحافظی از فوتبال نیز به همه ثابت کرد که فوتبال ایران دیگر کاپیتانی مانند او به چشم نخواهد دید. او برای آخرین بار بازوبند کاپیتانی را در بازی پرسپولیس ، دارایی در سال 1366(27 تیرماه ) به بازو بست .بعد از رفتن علی پروین، پرسپولیس ، دیگر همچون او رابه خود ندید و البته فوتبال ایران نیز برای همیشه از ستاره ای در حد و اندازه های علی پروین محروم شد.

برگ کوچکی از خاطرات پروین

علی پروین مانند هر فوتبالیستی مسیرهای ترقی راطی کرد و از «کیان » به تیم ملی رسید. در این تیم زیر نظر «منصور امیر آصفی » کار می کرد که به تیم ملی دعوت شد. در سال 46; زمانی که بازی حساسی با تیم «شهربانی » داشت ، توسط«رایکوف » به تیم ملی جوانان دعوت شد. آن زمان ناصر حجازی و ناصر عبداللهی هم ازهمبازیان او بودند.علی پروین مانند هر فوتبالیستی مسیرهای ترقی راطی کرد و از «کیان » به تیم ملی رسید. در این تیم زیر نظر «منصور امیر آصفی » کار می کرد که به تیم ملی دعوت شد. در سال 46; زمانی که بازی حساسی با تیم «شهربانی » داشت ، توسط«رایکوف » به تیم ملی جوانان دعوت شد. آن زمان ناصر حجازی و ناصر عبداللهی هم ازهمبازیان او بودند.علی پروین سپس از کیان به «پیکان » رفت ، اما پیکان نیزپس از مدتی منحل شد. او می گوید:یک روز درخانه نشسته بودیم که همایون بهزادی و دکتربرومند به سراغم آمدند و به خاطر آنها باپرسپولیس قرارداد امضا کردم .

افتخارات علی پروین

پیکان

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با پیکان(1969)

• قهرمانی در جام دوستی با تیم پیکان (1969)

پرسپولیس

• قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (1973)

• قهرمانی در جام تخت جمشید با تیم پرسپولیس (1975)

• قهرمانی در جام وحدت با تیم پرسپولیس (1981)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1982)

• قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (1982)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1986)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام حدفی تهران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (1987)

• قهرمانی در جام باشگاه های تهران با تیم پرسپولیس (1988)

• قهرمانی در جام 17 شهریور با تیم پرسپولیس (1989)

• جام برندگان جام آسیا با تیم پرسپولیس (1991)

• قهرمانی در جام حذفی ایران با تیم پرسپولیس (1992)

• قهرمانی در لیگ آزادگان با تیم پرسپولیس (1998–1999)

• قهرمانی در اولین دوره لیگ برتر فوتبال ایران با تیم پرسپولیس (2001)

ملی

• قهرمانی در جام منطقه ای با تیم ملی فوتبال ایران (1970)

• قهرمانی در جام کوروش با تیم ملی فوتبال ایران (1971)

• شرکت در بازی های المپیک 1972 با تیم ملی فوتبال ایران (1972)

• قهرمانی در جام ملت های آسیا با تیم ملی فوتبال ایران (1972)

• قهرمانی در بازی های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (1974)

• شرکت در بازی های المپیک 1976 با تیم ملی فوتبال ایران (1976)

• گلزنی برای تیم ملی فوتبال ایران در بازی های المپیک 1976 برابر تیم لهستان (1976)

• قهرمانی در جام ملت های آسیا 1976 با تیم ملی فوتبال ایران (1976)

• بازی در جام جهانی فوتبال 1978 آرژانتین با تیم ملی فوتبال ایران (1978)

• قهرمانی در بازی های آسیایی با تیم ملی فوتبال ایران (1990)