چرا در فیلم ها شخصیت‌های شرور را بیشتر از قهرمان‌ها دوست داریم؟

از کودکی به ما یاد می دادند که آدم های خوب مانند شخصیت سیندرلا هستند و آدم های بد مانند شخصیت ملکه ی بدجنس داستان «سفید برفی و هفت کوتوله». اما دنیای واقعی سیاه و سفید نیست و حالا دیگر فیلم ها هم اینگونه نیستند. ما دیگر شیفته ی نه سوپرمن و بتمن، بلکه به اصلاح «شخصیت منفی» هایی مانند هارلی کویین و جوکر هستیم. و این موضوع هم بی دلیل نیست.

شخصیت های شرور ملموس و باورپذیرند

در عین حال، حالا دیگر شخصیت های ضد قهرمان فیلم ها کاملاً منفی و شر نیستند. آن ها شخصیت های پیچیده و مشکل داری هستند که داستان خودشان را دارند. همه از شخصیت دولورس آمبریج در فیلم های «هری پاتر» بیزارند چون بی دلیل خبیث است. هیچ داستان و منطقی پشت رفتار او نیست. او صرفاً یک شخص خودخواه است. اما بسیاری از شخصیت های ضد قهرمان دلیلی برای رفتار خود دارند که برای ما روشن است و حتی بسیاری از اوقات آن را قبول داریم.

ما در جامعه معمولاً پیرو قوانین هستیم و طبق هنجارهای اجتماعی عمل می کنیم. چیزی که شخصیت های ضد قهرمان را متمایز می کند این است که آن ها اصلاً اهمیتی به جامعه نمی دهند. آن ها همان طوری رفتار می کنند که دل شان می خواهد، بدون توجه به انتظارات دیگران و بدون محدود کردن خود به آن ها.

آن ها صرفاً برای رعایت ادب، حرف های خوب نمی زنند. آن ها همان چیزی که فکر می کنند را به زبان می آورند. آن ها آزاد و رها هستند و این احتمالاً همان چیزی است که ما برای خودمان می خواهیم. به همین دلیل، این شخصیت ها را به خاطرش تحسین می کنیم.

درباره ی آن ها کنجکاویم

همه ی ما می دانیم که معمولاً چه اتفاقی برای شخصیت های مثبت می افتد. آن ها کار درست را انجام می دهند و در نهایت پیروز می شوند. آن ها نجات پیدا می کنند، ضد قهرمان داستان را شکست می دهند و دنیا را نجات می دهند.

اما هرگز نمی دانیم که چه بر سر یک شخصیت شرور خواهد آمد. و همین است که توجه ما را در تمام طول داستان به آن ها جلب می کند. همین امر است که ما را تا پایان فیلم میخکوب آن ها نگه می دارد. به علاوه، کارهایشان هم قابل پیش بینی نیست. قهرمان داستان گزینه های زیادی به غیر از کار درست در اختیار ندارد. اما احتمالات دیوانه وار زیادی در مورد شخصیت شرور داستان وجود دارد که حتی در عجیب ترین رویاهایمان هم ظاهر نمی شوند. و همین است که تماشای این شخصیت ها را برایمان جالب می کند.

ما را با وجه تاریک خودمان رو در رو می کنند

هیچ کدام ما کامل نیستیم. پیدا کردن شباهت هایی میان خودمان و شخصیت های ضد قهرمان، ما را وادار به مواجهه با تاریک ترین رازهایمان و وجه تاریک خودمان می کند. اما در عین حال، شخصیت هایی که ما را به یاد خودمان می اندازند، واقعی نیستند. به همین دلیل، این کشف ها تهدیدی برای وجهه ی مثبت مان نیستند و کماکان برایمان جالب اند.

منبع: روزیاتو