پریودنتال
مراقبت‌نکردن از لثه، مکن است منجر به بیماری پریودنتال (پریودنتیت) شود؛ پریودنتال، نوعی بیماری مزمن لثه است که باعث آسیب به بافت و استخوان محافظ دندان‌ها می‌شود. در این بیماری، لثه‌ها ملتهب و آلوده شده و از ریشه دندان‌ها جدا می‌شود. در این حالت دندان‌ها ممکن است استحکام خود را از دست بدهد. همچنین بوی بد دهان، طعم بد دهان، تغییر در نحوه قرارگیری دندان‌ها، تورم و حساس‌شدن لثه‌ها، همگی از علائم ابتلا به این بیماری است؛ در صورت درمان‌نشدن بیماری پریودنتال، بعضی از دندان‌ها از دست می‌رود.
دیابت
خونریزی یا تورم لثه می‌تواند نشانه هشدار دهنده دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ باشد. هنگام ابتلا به این بیماری، دهان در مبارزه با میکروبها، قدرت زیادی ندارد؛ بنابراین احتمال ابتلا به عفونت‌هایی مانند بیماری لثه افزایش می‌یابد. مقادیر زیاد قند خون که همراه با دیابت است، بهبودی را دشوارتر کرده و همین امر باعث وخیم‌ترشدن بیماری لثه می‌شود.
هموفیلی
اگر هنگام برش کوچک در لثه یا در دندانپزشکی، دچار خونریزی شدید شوید، این امر ممکن است نشانه‌ای از هموفیلی یا بیماری "فون ویلبراند" (Von Willebrand) باشد. در این بیماری، خون به درستی لخته نمی‌شود، بنابراین لثه‌ها ممکن است دچار خونریزی شود.
کمبود ویتامین C
این ویتامین به رشد و ترمیم بافت‌ها کمک می‌کند، زخم‌ها را بهبود می‌بخشد و استخوان‌ها و دندان‌ها را تقویت می‌کند. کمبود ویتامین C کافی در بدن، ممکن است باعث ضعف و کج‌خلقی شود. همچنین با گذشت زمان ممکن است این کمبود به تورم و خونریزی لثه‌ها منجر شود.
اسکوربوت
اگرچه این بیماری نادر است، اما کمبود شدید ویتامین C در بدن می‌تواند به اسکوربوت (Scorbut) منجر شود. این امر می‌تواند بدن را ضعیف کرده، باعث کم‌خونی و خونریزی زیر پوستی شود؛ خونریزی لثه‌ها، نشانه‌ای معمول از بیماری اسکوربوت است.
کمبود ویتامین K
خونریزی زیاد لثه‌ها ممکن است به دلیل فقدان ویتامین K کافی در بدن باشد. این ویتامین به لخته‌شدن خون کمک می‌کند و برای استخوان‌ها نیز مفید است. جذب ناکافی این ویتامین از طریق رژیم غذایی، ممکن است باعث خونریزی شود.