نگاهی به اجراهای جنجالی فرزاد حسنی در جشنواره فیلم فجر از زاویه‌ای دیگر

هرچند که فرزاد حسنی در جایگاه مجری، به عنوان نماینده خبرنگاران نیز ظاهر می‌شود و باید سوالات اهالی رسانه را به عوامل و بازیگران فیلم به درستی منتقل کند و باید سینماگران را وادار به دادن پاسخ صریح به پرسش‌ها کند، اما گاهی در نقش وکیل مدافع عوامل و بازیگران ظاهر می‌شود و مانع دستیابی خبرنگاران به پاسخ مدنظر می‌شود. گاهی نیز  نقش میانجی برای برقراری صلح و دوستی را ایفا می‌کند و به جای آنکه هیجان برگزاری نشست‌های خبری، منوط به پرسش‌ها شود، وابسته به مزه پراکنی‌های این مجری ماهر می‌شود که شاید در یک جلسه رسمی خیلی هم اتفاق جالبی درنهایت نباشد.
این مجری، قدرتی خارق‌العاده در شکستن فضاهای خشک و رسمی و ایجاد صمیمیت دارد که شاید این اخلاق وی همیشه و در همه‌جا مفید و موثر واقع نشود.
مثلاً روز گذشته وی با خلاقیت ذاتی خود توانست جنجالی‌ترین منتقد را که دفعات بسیاری پیش آمده بود که نشست‌های خبری را تبدیل به معرکه و فضایی برای فریاد کشیدن تبدیل کند، به خنده و آرامش وادارد.
اما گاهی هنگام پرسش سوالات خبرنگاران، با معطوف کردن ذهن فرد مورد پرسش قرارگرفته(بازیگران و عوامل فیلم) به سوژه‌های خاص، مسیر جریان پرسش و پاسخ را دچار انحراف می‌کند. مثلا با ایراد گرفتن از دستخط خبرنگار و یا استفاده اشتباه برخی از آن‌ها از علایم نگارشی، شیوه لباس پوشیدن، آرایش موی برخی از عوامل و یا هر سوژه‌ای که پتانسیل تبدیل کردن فضای جدی به یک فضای طنز را داشته باشد، جوی غیررسمی و طبعاً غیرحرفه‌ای را بر فضای کنفرانس مطبوعاتی حاکم می‌کند.