پیشگیری از خودکشی، افزایش آمار خودکشی در ایران

در کل، پیشگیری از خودکشی نیازمند همکاری فردی و اجتماعی است. با تشخیص علائم، گوش دادن به نیازها و ارتقاء آگاهی عمومی می‌توانیم به نجات زندگی‌ها کمک کرده و جامعه‌ای پایدارتر و سالم‌تر را بسازیم.

به گزارش خبرگزاری شرق آمار خودکشی سال 1401 محرمانه است :

«بر اساس آمارهای رسمی، سال 96 در ایران حدود 4625 فوتی ناشی از اقدام به خودکشی ثبت رسمی شد. در سال 1400 اما تعداد این فوتی‌ها به 6244 نفر رسید.»

موسوی چلک گفت: «آمار خودکشی در سال 1401 محرمانه است، اما می‌توانم بگویم که تعداد آنها بیشتر شد. به طور کلی روند فوتی‌های ناشی از اقدام به خودکشی در کشور افزایشی است.»

راه های پیشگیری از خودکشی

1. علائم هشدار دهنده را جدی بگیرید: هرگز علائم و نشانه‌های مرتبط با خودکشی را نادیده نگیرید. این نشانه‌ها فقط یک فریاد کمک نیستند بلکه نشان‌دهنده مشکلات عمیق داخلی فرد هستند. برای جلوگیری از خودکشی، باید این نشانه‌ها را جدی بگیرید.

2. آگاهی از علائم هشدار دهنده: شناخت علائم هشدار دهنده از قبیل صحبت در مورد خودکشی، نوشتن مطالب مرتبط با مرگ، و جستجوی اشیاء کشنده می‌تواند به شما کمک کند تا در صورت مشاهده این علائم واکنش مناسب نشان دهید.

3. گفت‌وگو با فرد: اگر فکر می‌کنید کسی از دوستان یا اعضای خانواده به خودکشی فکر می‌کند، با او به صورت صادقانه و بدون انتقال احساسات خود صحبت کنید. به او نشان دهید که به او اهمیت می‌دهید و آماده‌اید به او کمک کنید.

4. حمایت از متخصصان: اگر علائم هشدار دهنده‌ای مشاهده می‌کنید و نگرانی دارید، بهتر است به متخصصان حوزه روانپزشکی و روانشناسی مراجعه کنید. این متخصصان می‌توانند ارزیابی اولیه کنند و راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند.

5. مراقبت از افراد با عوامل خطر: افرادی که دارای عوامل خطری مانند اختلال‌های روانی، وابستگی به مواد مخدر، سابقه خودکشی یا سابقه خودکشی در خانواده هستند، نیاز به مراقبت و پشتیبانی خاصی دارند. این افراد باید تحت نظر و درمان متخصصین قرار گیرند.

6. حفظ ارتباط اجتماعی: افرادی که به تنهایی و ایزوله از دیگران زندگی می‌کنند، معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند. حفظ و تقویت ارتباط‌های اجتماعی و حمایت از افراد در موقعیت‌های مشکل می‌تواند از خودکشی جلوگیری کند.

7. مداوا و درمان: اگر فرد دچار اختلال‌های روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی باشد، مراقبت و درمان مناسب از او اساسی است. درمانهای روان‌شناختی و دارویی می‌توانند به بهبود حالت روحی او کمک کنند.

8. پشتیبانی در موقعیت‌های بحرانی: اگر فردی به شما اعلام کند که قصد خودکشی دارد، فوراً از پشتیبانی و کمک متخصصین حرفه‌ای استفاده کنید. در مواجهه با این موقعیت، تا جای ممکن فرد را ترتیباتی که امکان ایمنی و مراقبت از او را فراهم کند، دست ندهید.

اهمیت روانشناسی در جلوگیری از خودکشی

یک روانشناس خوب ایفای نقش بسیار مهمی در جلوگیری از خودکشی دارد. روانشناسان آموزه‌های علمی درباره رفتارها و علائم هشدار دهنده مرتبط با خودکشی دارند. آنها می‌توانند به شناخت این علائم و نشانه‌ها در افراد کمک کنند و این امر به تشخیص زودهنگام مشکلات روحی و احتمال جلوگیری از خودکشی کمک می‌کند. روانشناس خوب مهارت‌های معنوی و ارتباطی بالایی دارد. او می‌تواند با افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند یا در معرض خطر هستند، به صورت احترامی و پشتیبانی کند. ایجاد یک فضای آرام و دلسوز برای صحبت و به اشتراک گذاشتن احساسات می‌تواند به افراد کمک کند تا از افکار خودکشی دوری کنند.

در جلوگیری از خودکشی، روانشناسی نقش حیاتی دارد. تشخیص علائم، ایجاد ارتباط احترامی و معنوی، درمان مشکلات روحی، آموزش مهارت‌های مقابله، و آگاهی‌بخشی از جمله نقاط قوت این رشته در این زمینه هستند. از آگاهی عمومی تا مشاوره فردی، روانشناسان می‌توانند به افراد در مواجهه با افکار خودکشی کمک کنند. اهمیت پیشگیری و ایجاد فضای حاکمیت عاطفی در جامعه نمی‌تواند کمرنگ شود. با تلاش مشترک، می‌توانیم از خودکشی جلوگیری کرده و سلامت روحی را تقویت کنیم.