یارانه ۹۳ هزار تومان می‌شود اگر...
با مصوبه اخیر مجلس در جریان بررسی لایحه بودجه در کمیسیون تلفیق، قرار شد که در سال آینده یارانه نقدی و کمک‌های معیشتی یکی شده و به جای آن‌ها یارانه ۷۲ هزار تومانی پرداخت می‌شود.
در حال حاضر حدود ۷۸ میلیون نفر یارانه نقدی می‌گیرند و از بین آن‌ها ۶۰ میلیون نفر انتخاب شده بودند تا کمک‌های معیشتی دریافت کنند که از محل افزایش قیمت بنزین در هر ماه مبلغی به تناسب اعضای خانوار پرداخت انجام می‌شود، در این حالت دولت کمک‌های معیشتی را تنها به افرادی که نیازمند تشخیص داده بود پرداخت می‌کرد و ۱۸ میلیون باقی‌مانده را جزو سه دهک بالای درآمدی دانسته و پرداخت کمک‌های معیشتی به آن‌ها را انجام نمی‌داد.
اما مساله اینجاست که در مصوبه جدید مجلس حکم شده که یارانه ۷۲ هزار تومانی به تمام ۷۸ میلیون نفر یارانه‌بگیر پرداخت شود که در این حالت افراد پردرآمدی که کمک معیشتی نیز دریافت نمی‌کردند، شامل دریافت این یارانه خواهند شد.
بازگشت سه دهک بالا به جمع یارانه‌بگیران، هزینه دیگری را با افزایش مبلغ یارانه ایجاد خواهد کرد، این در حالی است که پرداخت یارانه ۷۲ هزار تومانی در هر ماه حدود ۵۶۰۰ میلیارد تومان برای ۷۸ میلیون نفر هزینه دارد که ۱۳۰۰ میلیارد تومان آن هزینه مربوط به این ۱۸ میلیون نفر است و در سال به بیش از ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.
در این حالت اگر رای به پرداخت یارانه ۷۲ هزار تومانی به تمام یارانه‌بگیران داده نمی‌شد و حکم مجلس بر این بود که فقط به ۶۰ میلیون نفری که مشمول کمک معیشتی شده‌اند، پرداخت شود آنگاه از محل بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومانی که باید صرف یارانه سه دهک بالا شود، می‌توانستند بین ۶۰ میلیون نفر توزیع کنند. این بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان در کل سال بین ۶۰ میلیون نفر برای هر نفر ۲۶۰ هزار تومان اضافه یارانه دارند که در هر ماه به ۲۱ هزار تومان می‌رسد.
براین اساس اگر ۱۸ میلیون پردرآمد به جمع یارانه نهایی یکسان ۷۲ هزار تومانی اضافه نشده و سبد یارانه‌بگیران همان ۶۰ میلیونی کمک معیشتی باقی می‌ماند آنگاه به جای ۷۲ هزار تومان در ماه حدود ۹۳ هزار تومان پرداختی به هر نفر انجام می‌شد.
اما اگر این رقم ۱۵ هزار میلیارد تومان خرج یارانه هم نمی‌شد دولت می‌توانست در بخش‌های دیگر از جمله بهداشت و درمان یا تولید که جزو اهداف قانون هدفمندی یارانه‌ها است به کار گیرد.
دولت در حال حاضر حدود ۴۲ هزار میلیارد تومان بابت یارانه نقدی ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی و نزدیک به ۳۰ هزار میلیارد تومان بابت کمک معیشتی پرداخت می‌کند که در مجموع به حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان در سال می‌رسد.
در صورت تصویب نهایی مصوبه کمیسیون تلفیق، این دولت است که در سال آینده باید طی فرایند غربالگری نسبت به حذف پردرآمد‌ها اقدام کرده و از هزینه بالای پرداخت یارانه به جمع پردرآمد و نیازمند پیشگیری کند.
اما مساله اینجاست که در مصوبه جدید مجلس حکم شده که یارانه ۷۲ هزار تومانی به تمام ۷۸ میلیون نفر یارانه‌بگیر پرداخت شود که در این حالت افراد پردرآمدی که کمک معیشتی نیز دریافت نمی‌کردند، شامل دریافت این یارانه خواهند شد.
بازگشت سه دهک بالا به جمع یارانه‌بگیران، هزینه دیگری را با افزایش مبلغ یارانه ایجاد خواهد کرد، این در حالی است که پرداخت یارانه ۷۲ هزار تومانی در هر ماه حدود ۵۶۰۰ میلیارد تومان برای ۷۸ میلیون نفر هزینه دارد که ۱۳۰۰ میلیارد تومان آن هزینه مربوط به این ۱۸ میلیون نفر است و در سال به بیش از ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.
در این حالت اگر رای به پرداخت یارانه ۷۲ هزار تومانی به تمام یارانه‌بگیران داده نمی‌شد و حکم مجلس بر این بود که فقط به ۶۰ میلیون نفری که مشمول کمک معیشتی شده‌اند، پرداخت شود آنگاه از محل بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومانی که باید صرف یارانه سه دهک بالا شود، می‌توانستند بین ۶۰ میلیون نفر توزیع کنند. این بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان در کل سال بین ۶۰ میلیون نفر برای هر نفر ۲۶۰ هزار تومان اضافه یارانه دارند که در هر ماه به ۲۱ هزار تومان می‌رسد.
براین اساس اگر ۱۸ میلیون پردرآمد به جمع یارانه نهایی یکسان ۷۲ هزار تومانی اضافه نشده و سبد یارانه‌بگیران همان ۶۰ میلیونی کمک معیشتی باقی می‌ماند آنگاه به جای ۷۲ هزار تومان در ماه حدود ۹۳ هزار تومان پرداختی به هر نفر انجام می‌شد.
اما اگر این رقم ۱۵ هزار میلیارد تومان خرج یارانه هم نمی‌شد دولت می‌توانست در بخش‌های دیگر از جمله بهداشت و درمان یا تولید که جزو اهداف قانون هدفمندی یارانه‌ها است به کار گیرد.
دولت در حال حاضر حدود ۴۲ هزار میلیارد تومان بابت یارانه نقدی ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی و نزدیک به ۳۰ هزار میلیارد تومان بابت کمک معیشتی پرداخت می‌کند که در مجموع به حدود ۷۰ هزار میلیارد تومان در سال می‌رسد.
در صورت تصویب نهایی مصوبه کمیسیون تلفیق، این دولت است که در سال آینده باید طی فرایند غربالگری نسبت به حذف پردرآمد‌ها اقدام کرده و از هزینه بالای پرداخت یارانه به جمع پردرآمد و نیازمند پیشگیری کند.