سلاطین آسمان آینده؛ سلاح های هوش مصنوعی، پردازش اطلاعات عظیم و بال های پهپادی

در مارس ۲۰۱۷، دستاورد مهم شرکت چینی سازنده هواپیما، چنگدو (Chengdu) با نامJ-20 Mighty Dragon یا اژدهای قدرتمند وارد خدمت نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق این کشور شد.

این اولین هواپیمای پنهانکار عملیاتی جهان بود که خارج از ایالات متحده طراحی می شد و معرفی آن انحصار سه دهه ای آمریکا در زمینه هوانوردی پنهانکار را به پایان رساند.

 

سخت است بگوییم که جت های جدید NGAD تا چه حد پنهانکار خواهند بود. اف -۲۲ در حال حاضر در اکثر شرایط تقریباً بر روی رادارهای دشمن غیرقابل شناسایی است. اما سازندگان هواپیما با چندین فناوری دارای همپوشانی، به قابلیت پنهانکاری – قابلیت پرواز بدون شناسایی توسط دشمن – دست پیدا کرده اند.

جنگنده های رادارگریزی مانند اف -۲۲ برای منحرف کردن امواج راداری دشمن طراحی شده اند. سطح آن ها، همچنین، با مواد بسیار سری پوشیده شده اند که در جت های آمریکایی می توانند تا ۸۰ درصد امواج رادار را جذب کنند.

موتورهای هواپیماهای پنهانکار به گونه ای طراحی شده اند که صدا و ردپای گرمایی کمتری تولید می کنند و رادارها و ابزارهای ارتباطی داخلی آن ها، فرکانس های الکترومغناطیسی منتشر می کنند که تشخیص آن ها از بقیه سخت تر است.

جنگنده های پنهانکار می توانند به نیروهای زمینی حمله کنند، ماموریت های شناسایی انجام دهند، عملیات های جاسوسی مخفیانه انجام دهند و حتی رادارهای دشمن را دچار اختلال نمایند.

توانایی آن ها در انجام این وظایف بر فراز حریم هوایی دشمن با مصونیت نسبی، آن ها را برای هر نیروی هوایی مدرنی حیاتی می کند. در نتیجه، جهان به سرعت در حال رساندن خود به تسلط و برتری مطلق پنهانکاری آمریکا است.

علاوه بر چین، روسیه نیز یک جنگنده پنهانکار جدید به نام سوخو Su – ۵۷ دارد که بیشتر کشورهای عضو ناتو آن را با نام Felon می شناسند. دستکم ۹ برنامه جنگنده پنهانکار جدید در سراسر جهان از جمله NGAD در حال توسعه هستند.

و حداقل برخی از این تلاش ها در حال توسعه قابلیت هایی هستند که از آن ها به عنوان نسلی کاملاً جدید یعنی نسل ششم جنگنده ها یاد می شود. وقتی که زمان تاج گذاری قهرمان جدید نبردهای هوایی قرن بیست و یکم فرا برسد، این افتخار قطعاً به یکی از هشت برنامه هواپیماهای نسل ششم زیر خواهد رسید.

اف ۳۵ لایتنینگ ۲ لاکهید مارتین

اف -۳۵ یکی از پیشرفته ترین جنگنده هایی است که تاکنون به آسمان رفته است. قابلیت های ترکیب اطلاعات آن – که از طریق سنسورهای متعدد در هواپیما تامین می شود – آگاهی موقعیتی قابل توجهی را برای خلبان فراهم می کند.

این سیستم، به گفته تونی ویلسون، مدیر عملیات های پرواز جنگنده های لاکهید مارتین، “بار کاری خلبان را کاهش می دهد و به خلبان ها اجازه می دهد تا یک” حباب ” موقعیتی داشته باشند به طوری که آن ها بیش از یک خلبان و بیش از یک مدیر سنسور هستند. آن ها تاکتیک سازهای واقعی هستند.”

رادار قدرتمند AN / APG – ۸۱ AESA جنگنده اف -۳۵ می تواند ضمن شناسایی و هدف قرار دادن همزمان دشمنان، رادار دشمن را نیز دچار اختلال کند که نوعی جنگ الکترونیک بوده که در میان جنگنده های دیگر بی نظیر است.

سیستم AN/AAQ-37 Electro-Optical Distributed Aperture System (EODAS) آن از سنسورهای مادون قرمز همه جهته که در اطراف هواپیما قرار گرفته اند و به سیستم هدف گیری جنگنده متصل می شود، بهره برده و به خلبانان F – ۳۵ اجازه می دهد تا با جنگنده های دشمن را که پشت سر آن ها پرواز می کنند، درگیر شوند.

در حالی که اف -۳۵ فاقد قدرت عظیم برخی دیگر از جنگنده های این فهرست است، مجموعه ای از ارتقاهای ۱۵ میلیارد دلاری که در این ناوگان پیاده سازی شده، تضمین می کند که این جنگنده برای دهه ها در زمره قوی ترین جنگنده های آسمان باقی خواهد ماند.

هر F – ۳۵ جدید در حال حاضر دارای یک پردازنده جدید با ۲۵ برابر قدرت محاسباتی و افزایش بیست برابری در ذخیره سازی داده ها در مقایسه با نسخه های قدیمی تر است. این ارتقا که Block IV نام دارد، همچنین دو موشک دیگر را به انبار تسلیحاتی اف -۳۵، ۱۷ قابلیت جدید سلاح های ویژه نبردهای جنبشی و الکترونیک و یک رادار جدیدتر و قدرتمندتر و سیستم دیافراگم توزیع شده قوی تری، غیر از دیگر ارتقاهای طبقه بندی شده، اضافه می کند.

جی ۲۰ اژدهای قدرتمند چنگدو

بدنه ترکیبی و طویل اژدهای بزرگ بیش از ۶ متر بلندتر از F – ۳۵ آمریکایی است. بال های مینیاتوری متحرک که با نام کانارد یا باله شناخته می شوند، از دو ورودی هوای مافوق صوت بدون انحراف این جنگنده بیرون آمده و از بال های دلتای عقب آن جلوتر هستند و علی رغم اتهامات آمریکا مبنی بر سرقت طراحی F – ۲۲ و برنامه بایگانی شده MiG ۱.۴۴ روسیه، به J – ۲۰ ظاهری منحصر به فرد در میان جنگنده های پنهانکار داده است.

چین J – ۲۰ را برای جای دادن موتورهای توربوفن قدرتمند WS – ۱۵ توسعه داد که تحلیلگران نظامی معتقدند هر کدام از آن ها در مجموع ۴۴،۰۰۰ پوند نیروی پیشرانه تولید خواهند کرد و قابلیت های بردار رانش دو بعدی مشابه با F – ۲۲ آمریکا خواهند داشت.

اما چنگدو در توسعه WS – ۱۵ دچار تاخیرهای مکرر شده است، بنابراین بیشتر J – ۲۰ ها از موتورهای قدیمی تر و کم قدرت تر استفاده می کنند. در ماه مارس، چین گزارش داد که قصد دارد تولید انبوه WS – ۱۵ را آغاز کند.

حتی بدون موتور WS – ۱۵، جنگنده  J-20 به لطف رادار Type ۱۴۷۵ AESA تهدیدی قوی برای اکثر هواپیماها است. این جنگنده همچنین موشک هوا به هوای هدایت شونده با رادار PL – ۱۵ را حمل می کند که آرایه راداری مخصوص به خود را برای ردیابی هواپیماهای دشمن پس از شلیک دارد.

J – ۲۰ می تواند با استفاده از سیستم EORD – ۳۱ IRST که از دماغه آن به سمت بالا بلند می شود، ردپای حرارتی جت های رادارگریز دشمن را هدف قرار دهد. اما برخلاف قابلیت مادون قرمز ۳۶۰ درجه F – ۳۵، قابلیت IRST جنگنده چینی به جلوی هواپیما محدود می شود.

ترکیب سلاح های پنهانکار و دوربرد J – ۲۰ آن را برای شکار هواپیماهای “فرماندهی و کنترل” که مراکز فرماندهی هوابرد هستند و همچنین جنگنده های نسل چهارم مانند F / A – ۱۸ سوپر هورنت و شاهین مبارز F – ۱۶ مناسب می کند.

بیشتر ارزیابی ها، جی ۲۰ را پنهانکارتر از سوخوی ۵۷ روسیه می دانند، اما هنوز هم عقب تر از جنگنده های پنهانکار آمریکایی قرار می گیرد. بر اساس تحلیل های مستقل از طراحی J – ۲۰، این هواپیما هنگام نزدیک شدن به سر، به طور قابل توجهی پنهانکار می شود اما تشخیص آن از زوایای دیگر آسان تر است. ژنرال کنت اس ویلسباخ، فرمانده ناوگان هوایی اقیانوس آرام آمریکا، سپتامبر گذشته گفته است: «جی ۲۰ چیزی نیست که خیلی به آن فکر کرد و نگرانش بود».

F/A-XX

پروژه F/A-XX نیروی دریایی آمریکا یک هواپیمای توسعه ای است که برای پرواز از ناوهای هواپیمابر طراحی شده است. (حرف X نشان می دهد که هنوز نام رسمی این هواپیما اعلام نشده است). این جنگنده پنهانکار، سیستم های داخلی ماژولار یکسانی با جنگنده NGAD نیروی هوایی دارد و مانند آن هواپیما، در کنار هواپیماهای بدون سرنشینی به پرواز در خواهد آمد که می توانند برد راداری را افزایش داده و مهمات اضافی حمل کنند. این جنگنده ها قرار است در دهه ۲۰۳۰ جایگزین ناوگان کنونی سوپر هورنت های F / A – ۱۸ نیروی دریایی شوند.

جزئیات مربوط به این جنگنده نسل ششم بسیار اندک است، اما نیروی دریایی در حال تلاش برای افزایش قابل توجه سرعت و برد آن نسبت به سوپر هورنت های امروزی و F – ۳۵ Cها است که هر دو شعاع جنگی کم تر از ۷۰۰ مایل دارند.

همچنین نیروی دریایی ایالات متحده می خواهد جنگنده جدید، سلاح های بزرگ تر و دوربردتری را در محفظه داخلی اش حمل کند. این امر به ناوهای آمریکایی اجازه می دهد تا به سیستم های دفاع ساحلی دشمن حمله کنند در حالی که از دسترس موشک های ضد کشتی مافوق صوت فعلی که بردی بیش از ۱,۶۰۰ کیلومتر دارند، دور بمانند.

BAE Tempest

Tempest انگلیسی نیز همانند پروژه های NGAD و F / A – XX آمریکا یک جنگنده پنهانکار نسل ششم است که تا سال ۲۰۳۵ جایگزین تایفون یوروفایتر فعلی خواهد شد. در ماه آوریل، وزارت دفاع انگلستان ۸۲۲ میلیون دلار به BAE Systems برای ادامه توسعه این جنگنده داد و امیدوار است تا سال ۲۰۲۷ نمونه اولیه را به پرواز درآورد. بریتانیا برای توسعه جنگنده جدید با ایتالیا، ژاپن و سوئد همکاری خواهد کرد.

به گفته BAE Systems، این هواپیما در کنار هواپیماهای بدون سرنشین مبتنی بر هوش مصنوعی نیز پرواز خواهد کرد. شرکت هوافضا، دفاعی و امنیتی ایتالیایی لئوناردو که در حال توسعه آرایه رادار جدید و قدرتمند “طوفان” است، ادعا می کند که این تجهیزات الکترونیکی می توانند در هر ثانیه به اندازه کل ترافیک اینترنت یک شهر متوسط، داده پردازش کنند. این جنگنده از یک سیستم مادون قرمز الکترواپتیکی برای هدف قرار دادن حتی پنهان کارترین دشمنانی که در رادار ظاهر نمی شوند، استفاده خواهد کرد.

طراحان طوفان قصد دارند انواع تکنولوژی های جدید را در این جنگنده با هم ترکیب کنند. یکی از جذاب ترین آن ها کابین خلبان مجازی است که یک صفحه نمایش دیجیتال را درون کلاهخود خلبان به نمایش می گذارد و به آن ها کمک می کند تا حجم عظیمی از داده های ارسالی از هواپیماهای بدون سرنشین و جنگنده های خودی را دسته بندی کنند.

منبع: روزیاتو