۱۰ فیلمی که تاثیرات تروماهای کودکی را به تصویر می کشند

تروما به حالت عمیق پریشانی ناشی از یک رویداد یا حادثه اشاره دارد که اثرات طولانی مدتی بر فرد دارد. اگر تروما درمان نشده یا حل نشده باقی بماند، حتی ممکن است تحت تاثیر موسوم به «گلوله برفی» قرار گیرد که در آن استرس به عنوان یک سم با قدرت کشندگی آرام آرام عمل می کند و آسیب برگشت ناپذیری به زندگی فرد وارد می کند. این تاثیر منفی در وهله اول در افرادی دیده می شود که از آسیب های دوران کودکی رنج می برند و هرگز موفق به خروج از آن وضعیت نشده اند، حتی در بزرگسالی.

فیلم های متعددی مانند ویل هانتینگ نابغه، ماتیلدا و Precious نشان می دهند که چگونه نقش یک مربی یا یک گروه حمایتی می تواند به درمان و بهبود زندگی افراد مشکل دار کمک کند، اما فیلم های دیگری مانند رودخانه میستیک و بلوند واقعیت تلخ ترومای حل نشده و تاثیرات خطرناک آن در بزرگسالی را نشان می دهند. در این مطلب به ۱۰ فیلمی می پردازیم که با حساسیت، تاثیرات طولانی مدت آسیب های دوران کودکی را به تصویر می کشند.

۹- Good Will Hunting

ویل هانتینگ خوب که با نام ویل هانتینگ نابغه نیز شناخته می شود، اهمیت یک مربی را در زندگی کودک آزار دیده نشان می دهد. این فیلم داستان ویل هانتینگ، نابغه ای تصادفی در ریاضیات است که به عنوان سرایدار در دانشگاه MIT کار می کند. ویل برای به تمسخر گرفتن نخبگان تحصیلکرده موسسه به منظور تقویت نفس خود، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کند. هنگامی که استعدادهای او پروفسور لامبیو را شگفت زده می کند، توسط درمانگری به نام شان مگوایر با بازی رابین ویلیامز راهنمایی می شود.

پس از چند جلسه نه چندان موفق و سرراست، این دو به بررسی رابطه دوستانه ای می پردازند که ویل هرگز انتظار آن را نداشته و در ادامه مشخص می شود که شان و ویل هر دو بازماندگان کودک آزاری هستند. مگوایر او را تسلی می دهد و به ویل می گوید که تقصیر او نیست و نباید از مبارزه با شیاطین درونی اش که او را از رسیدن به پتانسیل واقعی اش باز می دارند، بترسد. این فیلم یک اثر موفق از لحاظ انتقادی و تجاری بود و در مقابل بودجه ۱۰ میلیون دلاری خود، بیش از ۲۲۵ میلیون دلار فروش داشت. همچنین ویل هانتینگ خوب برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اصلی، نوشته شده توسط بن افلک و مت دیمون و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای رابین ویلیامز شد.

۷- Joker

فیلم جوکر اثر تاد فیلیپ به عنوان یک داستان مستقل منشأ یکی از نمادین ترین ابرشرورهای تاریخ سینما عمل می کند. شکل گیری شخصیت جوکر در این فیلم کاملاً متفاوت از تفسیر کتاب کمیک از این شخصیت است که به طور اتفاقی درون توده ای از زباله های شیمیایی می افتد که ظاهر او را تغییر می دهد و او را علیه بشریت و بعدها آتش به اختیارِ نقاب دارِ شهر گاتهام، بتمن می شوراند. این فیلم رویکرد بسیار واقع گرایانه تری نسبت به چگونگی تبدیل شدن شخص به یک مجرم دارد و عمدتاً بر بدرفتاری سیستماتیک با بیماران روانی و آسیب های دوران کودکی متمرکز است.

در جوکر، واکین فینیکس در نقش آرتور فلک بازی می کند، مردی مبتلا به یک نوع خاص از بیماری روانی که او را به طور ناگهانی به خنده می اندازد و تلاش می کند با بازی در نقش دلقک در بیمارستان ها و شغل دومی به عنوان یک کمدین شکست خورده، نیازهای مالی خود را برآورده کند. در طول فیلم، نشان داده می شود که ریشه های عدم ارتباط او با جامعه به رابطه پیچیده او با مادرش باز می گردد، کسی که گذشته اش را از آرتور پنهان کرده است. به محض پی بردن به نیت سوء مادرش، آرتور او را می کشد.جوکر همچنان خاص باقی مانده است زیرا با احساس نشان می دهد که چگونه آرتور به خاطر آزار و اذیت و بدون اینکه او را بدنام کند، به عمق یک زندگی جنایتکارانه سقوط می کند.

۵- Mystic River

میستیک ریور یا رودخانه میستیک در به تصویر کشیدن اختلال استرس پس از حادثه در قربانیان کودک آزاری، که برایشان گران تمام می شود،ریال کار خارق العاده ای انجام می دهد. این فیلم توسط کلینت ایستوود کارگردانی شده و دوستی از دوران کودکی بین جیمی، دیو و شان را دنبال می کند، وقتی که در یک روز بد، دیو در هنگام بازی با دو دوستش ربوده می شود. او مورد آزار جنسی قرار گرفته و به مدت چهار روز در اسارت نگه داشته می شود تا اینکه فرار می کند. فیلم به ۲۵ سال بعد می رود، زمانی که جیمی یک مجرم سابقه دار و زندان رفته سابق است، شان کارآگاه جنایی است و دیو یک کارمند محترم شده است. وقتی دختر جیمی به قتل می رسد، کنترل خود را از دست می دهد و فرآیند رسیدگی به این ماجرا را به دست گرفته و به دنبال قاتل می گردد. وقتی سوءظن او متوجه دیو می شود، دیو نمی تواند از خود دفاع کند چرا که هنوز ترومای گذشته اش او را آزار می دهد، موضوعی که باعث می شود در درک خود از واقعیت شک کند. این فیلم نشان می دهد که چگونه این اتفاق ناگوار در کودکی، تاثیری ماندگار بر ذهن هر سه دوست داشته است در حالی که شغل آن ها مربوط به جرم یا پلیس است، اما دیو هرگز از گذشته خود بیرون نیامده بود.

۳- Forrest Gump

جنی، شخصیت فیلم فارست گامپ که از نظر عاطفی دچار مشکل بود، هرگز نتوانست از کودکی رنج کشیده خود فرار کند. این فیلم توسط رابرت زمکیس کارگردانی شد و براساس رمانی نوشته وینستون گروم ساخته شد که در آن تام هنکس در نقش اصلی بازی می کند. گامپ یک فرد ساده لوح با ضریب هوشی پایین اهل آلاباما است که به سفری خود اکتشافی می رود و این مسیر خودشناسی با لحظاتی نمادین در تاریخ آمریکا همزمان می شود. فارست هیچ گاه عشق دوران مدرسه اش، جنی، را فراموش نمی کند، کسی که در یک خانواده آزارگر با پدری بیوه و الکلی بزرگ شده و در بزرگسالی دچار مشکلات بیشتری می شود. در یک صحنه احساسی، جنی در حال بازدید مجدد از خانه قدیمی اش نشان داده می شود که در آن با آزار و اذیت مواجه شده است، و او شروع به پرتاب سنگ به سمت خانه می کند در حالی که به شدت منقلب شده است زیرا که با خاطرات کودکی اش روبرو شده است. این صحنه نشان می دهد که بیرون آمدن از گذشته برای یک قربانی آزار و اذیت چقدر دشوار است و تاثیر ماندگاری که ترومای دوران کودکی می تواند بر یک بزرگ سال داشته باشد را به تصویر می کشد.

۱- My Girl

در حالی که بیشتر فیلم ها با نگاهی به گذشته به موضوعات آسیب های دوران کودکی می پردازند، فیلم دختر من رویکرد فعالی برای درک تروماهای دوران کودکی دارد. فیلم از زاویه دید یک کودک به نام وادا سولتنفوس به اندوه می پردازد، کسی که آنا چلومسکی نقش او را بازی می کند. او می داند که مادرش هنگام تولدش فوت کرده است و پدرش اکنون با فرد جدیدی رابطه دارد. درک این موضوع برای یک کودک ۱۱ ساله دشوار است، کسی که شروع به ابراز نا امنی شخصیتی خود در مورد جایگزینی مادرش با یک زن دیگر می کند. در اتفاقی که بر بدبختی های او می افزاید، وادا در نهایت یک دوست صمیمی را در توماس پیدا می کند که نقش او را مکالی کالکین ایفا می کند، اما متاسفانه او نیز از دنیا می رود. وادا صندوقچه دوستش را در پایان فیلم می بیند که باعث می شود مخاطب به این فکر کند که وادا چگونه دوران بزرگسالی خود را پس از چنین دوران سختی خواهد گذراند.

منبع: روزیاتو