فرشید عابدی، روزنامه نگار در استان سیستان و بلوچستان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز نوشت:
رییسعلی دلواری در سریال دلیران تنگستان خطاب به مردمش می‌گوید: «در مقابل ظلم سکوت می‌کنید، آن وقت به عزای امام حسین می‌نشینید؛ روح امام حسین را با این کارتون آزار می‌دهید».
حال و هوای کنونی سیستان و موضع منفعل دستگاه دیپلماسی یادآور این برهه‌ی تاریخی‌ست که قهرمانی از خطه دلوار به تاسی از امام سوم شیعیان در مقابل ظلم بیگانه قیام می‌کند. اگر چه دوران تفنگ به دست گرفتن به سر آمده و اولويت آخر کشورها در مقابل یکدیگر است، اما دستگاه دیپلماسی می‌تواند قهرمان عصر حاضر باشد.
دولتمردان دولت سیزدهم به عزای امام حسینی نشستند که در راه حق شهید شد، آن وقت ضعیف‌ترین کشور منطقه، حقابه ایران از رودخانه هیرمند را ضایع می‌کند.
عدم تامین منافع ملی و حقوق ملت ایران در خصوص حقابه هیرمند شرایط اسفناکی را در منطقه‌ی سیستان حاکم گرده است، ریزگردها، تنش آبی، گرمای سوزان و فقر ناشی از بین رفتن کشاورزی، دامداری، صیادی و نبود صنعت و یا معیشت جایگزین، امان اهالی منطقه را بریده، به طوری که مهاجرت به بالاترین میزان خود رسیده است.
از طرفی دستگاه‌های متولی هیچ برنامه‌ای برای کاهش ریزگردها ارائه نمی‌دهند، متاسفانه دولت صرفا برای تامین آب شرب منطقه برنامه‌هایی دارد که در کوتاه مدت باعث از بین بردن سفره‌های آب زیرزمینی اطراف سیستان خواهد شد.
این در حالی‌ست که در طی دو دهه‌ی اخیر به رغم وجود آب شرب، باز هم شاهد مهاجرت سیستانی‌ها بودیم. بی تدبیری و بدعهدی در استانداری سیستان و بلوچستان باعث شده که به جای واریز سود طرح رزاق به حساب مرزنشینان که در فقر مطلق به‌سر می‌برند، در قالب وام اشتغال به افراد واگذار می‌شود.
ساختار معیوب دستگاه دیپلماسی مرتبط با حقابه هیرمند، عدم وجود استراتژی درست و عدم درک درست برخی مسئولان کشور از مسئله هیرمند، بحران همه جانبه‌ای را به سیستان تحمیل کرده است.
رئیس سازمان محیط زیست و وزیر امور خارجه در حالی وزارت را مسئول مذاکرات حقابه می‌دانند که معاون کمیسار آب هیرمند عنوان می‌کند که فقط مذاکرات حقوقی در قالب معاهده را بر عهده دارد و استفاده از ابزارها در حوزه‌ی سیاسی و وزارت خارجه است، چرا مقامات دولت پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم تا کنون به این درک نرسیدند که کمیسیون کشاورزی مجلس باید برای ارجاع پرونده حقابه هیرمند به شورای عالی امنیت ملی ورود کند؟
چرا به رغم دستورات متعدد رئیس جمهور، مذاکرات حقابه از فاز حقوقی به فاز سیاسی و یا امنیتی تغییر نکرد؟ اکنون ارجاع پرونده حقابه هیرمند به شورای عالی امنیت ملی در حالی مطرح می‌شود که سیستان بحرانی‌ترین شرایط خود را می‌گذراند و هر چه می‌گذرد وضعیت فاجعه‌بارتر می‌شود، این در حالی‌ست که از اولتیماتوم رئیس جمهور و وزیر امور خارجه بیش از دو ماه می‌گذرد!