ماجراي ساخت پتروشيمي در يكي از مهم‌ترين زيستگاه‌هاي تنفسي ايران و حتي دنيا، پرونده‌اي طولاني دارد و دست‌كم در دو سال گذشته بارها خبرساز شده است؛ در تازه‌ترين اخبار هم پيمانكار بخش زيادي از صحراي سرسبز ميانكاله را فنس‌كشي كرده و در سمت ديگر هم سازمان محيط‌زيست به اعتراض‌هاي نه چندان جدي پرداخته كه همين شدت اعتراض فعالان محيط‌زيست ايران را هم بالاتر برده است.
به تازگي اما «محمدعلي تبرايي»، نماينده احزاب در بررسي موضوع ميانكاله و همچنين دبيركل مجمع دانشجويان و دانش‌آموختگان گلستان در نامه‌اي به وزارت كشور خواستار صدور مجوز براي تجمع اعتراضي در اين باره شده‌اند. در اين نامه خطاب به وزير كشور آمده است:
«با عنايت به پيگيري‌هاي مكرر وزارت كشور در گذشته از طريق اينجانب با همكاري جناب آقاي دكتر خرمشاد، معاون سياسي قبلي وزارت كشور جلوي احداث پتروشيمي گرفته شد. بي‌شك مطلع هستيد كه يكي از مولفه‌هاي حكمراني موثر در كشور توسعه نگهداشت ميراث طبيعي، مادي و معنوي كشور است.
حفظ محيط زيست يكي از مولفه‌هاي حكمراني امروز است و به عنوان زيستگاه تنفسي بشري اهميت بسزايي دارد. منطقه ميانكاله به عنوان ميراث طبيعي و تنفسگاه كره زمين تلقي مي‌شود و فقط متعلق به استان‌هاي شمالي يا ايران نيست.
علاقه‌مندان به محيط‌زيست و ميراث مادي كشور به ويژه منطقه گلستان و مازندران با حساسيت موضوع را دنبال مي‌كنند. با توجه به اينكه با رانت گسترده صدها هكتار از منابع طبيعي منطقه ميانكاله به‌طور رايگان در اختيار ابربدهكار بانكي قرار گرفته است از قرار معلوم بر اساس خبر رسيده كه در حال كارسازي و شهرك‌سازي است.»
بخش ديگر اين نامه اما به شرايط كنوني ايران و مساله جدي آب اشاره دارد: «استحضار داريد بحران خشكسالي و كم‌آبي باعث جذابيت منطقه شمال ايران جهت احداث كارخانجات و كارگاه‌هاي كشور از جمله انتقال كارخانجات يزد، كرمان، اصفهان، تهران و… با شعار توخالي:
اشتغال جوانان بومي و تبادل رانت‌هاي گسترده تعامل شده است. با توجه به اينكه عنقريب نصف ايران به جهت احداث سدسازي گسترده در تركيه و متعاقبا خشكسالي ايران و عراق و افغانستان خالي از سكنه خواهد شد و حجم مهاجرت حدود بيست ميليون ايراني به منطقه شمال با تهديدهاي زيست محيطي روبه‌رو خواهيم شد كه فقط درخصوص مساحت جنگل در ايران نسبت به ۴۰ سال پيش به يك‌سوم كاهش داشت و آن هم در شرايطي است كه تركيه مساحت جنگل‌هايش را سه برابر كرد و عربستان و چين هم شديدا افزايش كاشت جنگل را از دهه‌هاي پيش كليد زده‌اند.»
بخش پاياني نامه اما به موضوع ميانكاله و درخواست صدور مجدوز براي برپايي يك تجمع اعتراضي است:
«اگر زد و بند‌هاي گسترده مافيا در كشور و هجوم فرصت‌طلبان و منفعت‌طلب به استان‌هاي شمالي جهت ويژه‌خواري‌هاي گسترده و زمين‌خواري و سوق دادن پرندگان مهاجر به كشورهاي مجاور و بهره‌برداري هم نباشد و بدبين نباشيم ولي نگراني شديد خود را جهت تعجيل برنامه احداث پتروشيمي و آلودگي‌هاي زيست محيطي ابراز مي‌داريم. لذا خواهشمند است بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسي و بند ۶ ماده ۱۱ قانون نحوه فعاليت احزاب و گروه‌هاي سياسي احزاب درخواست برگزاري تجمع و راهپيمايي در جهت دفاع از حفظ محيط‌زيست ميانكاله را دستور كار كميسيون محترم ماده 10 قانون احزاب و تشكل‌ها قرار دهيد.»
درخواست صدور مجوز براي چنين تجمع اعتراضي در حالي است كه به نظر مي‌آيد عزم جدي در مسوولان كشور براي مقابله با احداث اين پتروشيمي وجود ندارد. به عنوان مثال در يكي از آخرين اظهارات مسوولان، همين هفته پيش وزير كشور در پاسخ به پرسش ايلنا درباره پتروشيمي ميانكاله و ورود احتمالي وزارت كشور گفت: اين جزو موضوعات ما نيست، پتروشيمي مشكل اساسي‌اش محيط‌زيست بوده است كه بايد محيط‌زيست نظر دهد.
وحيدي در همين نشست همچنين درباره اينكه محيط زيست با احداث پتروشيمي در مكان كنوني مخالفت كرده هم گفته است: «مخالفتش در منطقه بايد مورد توجه قرار گيرد، اينكه چه كاري بايد كرد، بستگي دارد آن سازمان‌هاي مربوطه كه مسوول اين پروژه هستند اگر تاييد محيط زيست را نداشته باشند هيچ كاري را نمي‌توانند شروع كنند. حال اينكه چرا اين كار را كرده‌اند با وجود اينكه محيط‌زيست نظر خود را مي‌گويد بايد از خودشان سوال كرد.»
انتهای پیام