درس عبرتی که نادیده گرفته می‌شود

 ریخت‌وپاش‌های اخیر عربستانی‌ها در فوتبال از حد تعادل خارج‌شده و حکایت تازه به دوران رسیده‌ها را پیداکرده است. قیمت آن‌چنانی برای ستاره‌های پا به سن گذاشته فوتبال اروپا و البته جذب ابرستاره‌ای چون کریستیانو رونالدو فوتبال آسیا را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده است. بر هم زدن نظم حاکم بر بازار نقل و انتقالات فوتبالی تا جایی از چارچوب خارج که صدای رئیس یوفا را هم درآورده است. او به عربستانی‌ها طعنه زده که باید از فوتبال چین درس عبرت بگیرند. الکساندر چفرین دراین‌باره گفته است: «بهتر است به سوپرلیگ چین که تلاش مشابهی برای جذب ستاره‌های بزرگ داشت و درنهایت ناکام ماند، توجه کنند. ه نظر من این برای فوتبال عربستان اشتباه است. چرا اشتباه است؟ چون آن‌ها باید روی آکادمی‌ها سرمایه‌گذاری کنند، باید مربیان خوب به خدمت بگیرند و سعی کنند بازیکنان بومی‌شان را بسازند. سیستمی که بازیکنانی را می‌خرد که تقریبا به پایان عمر فوتبالی‌شان رسیده‌اند، سیستمی نیست که با آن بتواند فوتبال را پیشرفت داد. چین همین اشتباه را کرد. یک فوتبالیست را اسم ببرید که ازنظر سنی در اوج فوتبالش باشد و به عربستان رفته باشد؟» البته عربستانی‌ها به‌طورجدی به دنبال تبدیل‌شدن به یک قدرت جهانی در ورزش فوتبال هستند و می‌خواهند پروژه خود در این مسیر را با تمام توان و امکانات موجود پیش ببرند. در این میان جذب بازیکنی چون کریم بنزما به‌عنوان برنده توپ طلا و در اوج آمادگی نیز در همین زمینه است. آن‌ها پس از ورود کریستیانو رونالدو به کشور خود به‌مرور به دنبال تبدیل‌شدن به یکی از 10 لیگ برتر فوتبال دنیا هستند و در این راه هم از خرج هیچ هزینه‌ای ابایی ندارند. کانته، فیرمینو، دخیا و در مراحل بعدی دی ماریا و مودریچ نیز جزوی از همین پروژه جذاب برای عربستانی‌ها هستند تا با معطوف کردن توجه سراسر ارکان فوتبال به لیگ این کشور، کم کم زمینه را برای جلب رضایت انتخاب‌کنندگان میزبان جام جهانی 2030 برای اعطای میزبانی به عربستانی‌ها فراهم کنند. حتی گفته می‌شود آن‌ها در جدیدترین قدم برای این مهم، در تلاش‌اند تا شیمون مارسینیاک، داور فینال جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا را هم مجاب به حضور در این کشور کنند؛ اما همان پرسش اساسی که پیش‌تر مطرح‌شده دوباره قابل تامل است که آیا می‌تواند همه‌چیز را با پول خرید. پاسخ ساده انگارنه این است که بله فوتبال هم با پول خریدنی است و تا جایی که سومین صنعت پول‌ساز جهان محسوب می‌شود؛ اما آیا این گون ریخت‌وپاش‌های خارج از عرف می‌تواند ضامن رشد و شکوفایی فوتبال این کشور شود. برای پاسخ به این پرسش باید کمی صیر کرد. همان‌گونه که رئیس یوفا اشاره‌کرده چینی‌ها نزدیک به یک دهه پیش چنین پروژه‌ای را کلید زدند و پای برخی از ستاره‌های پا به سن گذاشته را به کشورشان باز کردند اما کمترین عایدی از این پول پاشی هنگفت به دست نیاوردند. تا جایی که حتی استخدام مربی تیم قهرمان جهان یعنی ایتالیا هم نتوانست راهی برای حضور آن‌ها در جام جهانی پیدا کند و مارچلو لیپی با سرافکندگی چین را ترک کرد. بر این اساس به نظر می‌رسد سونامی عربستانی‌ها بیش از آن‌که به خوشبختی آن‌ها ختم شود خودشان را می‌بلعد.