محیط‌بانان چشم‌انتظار نیرویی تازه‌نفس

«بر اساس استاندارد جهانی باید در هر هزار هکتار یک محیط‌بان فعال باشد؛ اما در ایران در هر ۱۲ هزار هکتار یک محیط‌بان وجود دارد که با این حساب تعداد محیط‌بانان ایران یک دوازدهم استاندارد جهانی است، این در حالی است که محیط‌بانان حفاظت از ۱۱ درصد از عرصه‌های طبیعی کشور را بر عهده دارند.» این مطلب در سال 1399 منتشر شد و درست دو سال پس از آن سال 1401 جانشین فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست کشور اعلام کرد: تعداد محیط‌بانان ایران یک شانزدهم استاندارد جهانی است و با روشی کاملا سنتی مشغول حراست از محیط‌زیست کشورمان هستند. سرهنگ جمشید محبت خانی افزود: ما اکنون به همان روشی از مناطق چهارگانه محیط‌زیست حفاظت می‌کنیم که قبل از انقلاب و حتی در بدو تشکیل سازمان محیط‌زیست در سال 1350 نیز مناطق چهارگانه به همین شکل حفاظت می‌شد. اما اکنون در سال 1402 وضعیت محیط‌بانان چه شرایطی دارد؟ مسئول بازرس یگان حفاظت کشور روز گذشته بر اساس استانداردها توضیح داد: در کشور ما برای ۲۸ میلیون هکتار منطقه حفاظت شده فقط 3 هزار و 500 نفر محیط‌بان وجود دارد و این یعنی یک‌هشتم استاندارد جهانی. بهبود شرایط از لحاظ تعداد محیط‌بان به استناد اعداد و ارقام اعلام شده از سال 1399 تا کنون شاید کورسوی امیدی برای بهبود اوضاع به نظر برسد؛ اما مسلم همچنان کمبودها آن‌چنان زیاد هستند که ضرورت دارد با جدیت به وضعیت محیط‌بانان پرداخته شود چرا که  این قشر چه از لحاظ معیشتی و چه ایمنی نیازمند توجه بیشتری هستند. در کشور ما محیط‌بانان حدود نیم‌قرن است که در عرصه‌های طبیعی کشور با عنوان مناطق حفاظت شده چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست، برای حفاظت از جان حیات‌وحش و گونه‌های زیستی موجود در آن تلاش می‌کنند و در این مدت تعداد زیادی محیط‌بان در راستای حفاظت از محیط‌زیست جان خود را از دست دادند. نبود تجهیزات به‌روز دیگر سنگی است که پیش پای محیط‌بانان برای حرکتی سریع‌تر و بهتر قرار گرفته است. این موارد بخشی از چالش‌های پیش روی این قشر است بررسی دقیق‌تر توسط کارشناسان بدون شک جنبه‌های دیگری را نمایان می‌کند که باید به آن پرداخته شود. توجه به محیط‌بانان و محیط‌زیست توجه به آینده کشور است.