پرواز روح گردشگران از آبی گنبد فیروزه‌ای تا خیال سبز زنده‌رود
بازار بزرگ اصفهان در شمال، مسجد امام (ره) در جنوب، مسجد شیخ لطف الله در شرق و عمارت تاریخی عالی قاپو در غرب این میدان جلوه زیبایی از هماهنگی مادی و معنوی زندگی بشری را در اذهان جلوه می‌دهد.
مسجد شیخ لطف‌الله: رنگ متفاوت کاشیکاری های این مسجدِ متعلق به عهد صفوی و نداشتن مناره و حیاط ورودی، این بنا را از دیگر مساجد شهر اصفهان و کشور متمایز ساخته است.
کاشی کاری‌های معرق و مقرنس‌های بسیار ظریف در محراب مسجد شیخ لطف‌الله یکی از شاهکارهای بی نظیر معماری محسوب می شود.
این مسجد که روبروی عمارت عالی قاپو قرار دارد به زنان دربار اختصاص داشته است.
معروف است که راهرویی زیرزمینی از عمارت عالی قاپو تا این مسجد امتداد داشته است و زنان برای رفت و آمد به این مسجد از این دالان استفاده می کرده‌اند که گویی اکنون مسدود شده است؛ گرچه مسئولان میراث فرهنگی درباره این راهرو عقاید مختلفی دارند اما باستان شناسان اصفهانی معتقدند یکی از دلایل نم کشیدن دیوارهای ضلع جنوب شرقی میدان در حدود ۲۰ سال پیش همین راهرو است که آب حوض از میانه میدان به داخل آن نفوذ کرده بود.
مسجد امام (مسجد جامع عباسی): این مسجد مربوط به عهد صفوی، در جنوب میدان نقش که از بناهای مهم معماری اسلامی ایران و نمایانگر اوج یک هزار سال مسجد سازی در ایران است شاهکاری جاویدان از معماری، کاشیکاری و نجاری محسوب می شود که در دوران شاه عباس اول صفوی بنا شده و دارای هفت سنگاب است.
یکی از شگفتی های معماری این مسجد آن است که اگر فردی زیر سقف گنبدی یکی از شبستان های جنوبی آن بایستد و به طور مثال حتی یک اسکناس را تکان دهد صدای موردنظر با شدت تقویت شده و به گوش همه می رسد.
مشهور است که تا مدت ها بر سر قبله دقیق این مسجد اختلاف وجود داشت تا اینکه شیخ بهایی دانشمند مشهور زمان عهد صفوی با روشی دقیق توانست قبله مسجد را پیدا کرده و به اختلاف ها پایان دهد. شیخ بهایی دانشمندی است که طومار بی نظیر تقسیم حق آبه‌های اصفهان نیز از هوش وی پا به دل تاریخ نصف‌جهان نهاده است.
عمارت عالی قاپو: این عمارت که در ضلع غربی میدان نقش جهان اصفهان قرار دارد و درب ورودی دولتخانه صفوی است نمونه منحصر به فردی از معماری کاخ های عهد صفوی است که صداها در اتاق موسیقی آن درست شبیه استادیوهای تخصصی امروزی به شکل طبیعی و بدون انعکاس به گوش افراد می رسد.
تزئینات خارجی این بنا در لچک‌ها (قسمت های هلالی در بالای هر ورودی) به وسیله کاشی هفت رنگ و تزئینات و خطوط اسلیمی است و تزئینات داخلی آن شامل نقوش زیبای گل و بته و شکارگاه و حیوانات و پرندگان بر روی گچ (لایه چینی) و یا مینیاتورهای تصویری ایرانی و خارجی است.
راه شاهی: این راه تنها مسیر ورود مقامات عالی‌رتبه صفوی به میدان نقش جهان بوده است که در ۱۰۰ سال گذشته بطور کامل از میان رفت اما اکنون بار دیگر بازآفرینی شده است و از عید نوروز دو سال پیش بر روی گردشگران گشوده شد.
این راه از محل دولتخانه صفوی آغاز و از یک سو به میدان عالی قاپو و از یک سو نیز به چهارحوض در میدان نقش جهان می‌رسیده است؛ چهارحوض منزلی با چهار مسیر بوده است که از یک سو به چهلستون، از یک طرف به بازار مسگرها و ورودی میدان امام (ره)، یک سو حمام خسروآقا و از یک طرف نیز به راه شاهی متصل بوده است.
این راه در پشت عمارت عالی قاپو در خیابان استانداری و در ضلع غربی میدان امام (ره) و روبه‌روی مسجد شیخ لطف‌الله واقع شده و از نوروز برای ورود گردشگران به عمارت عالی قاپو و میدان امام خمینی (ره) استفاده می‌شود.
عصارخانه شاهی: عصارخانه جایی است که افشره دانه‌های روغنی گیاهی همچون بیدانجیر، کیکوج، برزک، سیاه دانه، کنجد و خشخاش را می‌گرفتند و به روغن تبدیل می کردند.
نکته جالب در ارتباط با محصولات عصارخانه تفاله‌های خوشبوی باقیمانده از دانه‌های روغنی است که به عنوانی یک کمپوست خوشبو برای درختان میوه مورد استفاده و در ثمردهی درختان نیز بسیار تاثیرگذار بوده است.
در حال حاضر بخشی از این عصارخانه احیا شده است و قابل بازدید برای عموم مردم است.
مدرسه و مسجد چهارباغ: این مدرسه که به نام های مدرسه سلطانی و مدرسه مادرشاه نیز شناخته می‌شود آخرین بنای باشکوه عهد صفوی است که برای تدریس و تعلیم طلاب علوم دینی ساخته شد.
گنبد این مسجد از نظر تناسب معماری و زیبایی بعد از مسجد شیخ لطف الله قرار دارد و درب زیبای این بنا که با طلا و نقره تزیین شده شاهکاری از صنایع ظریفه است که نظیر ندارد.
همچنین در این مدرسه انواع مختلف کاشیکاری مانند کاشی هفت رنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معقلی را در خود جای داده و در حقیقت موزه کاشیکاری اصفهان است.
این مدرسه در خیابان چهارباغ عباسی اصفهان در جوار خیابان آمادگاه قرار دارد و تنها روزهای خاصی از سال از جمله در ایام عید نوروز برای بازدید عمومی باز است.