گفتگو با ادموند بزیک از کریسمس تا ماجرای نوه های فیروز کریمی

ادموند بزیک بازیکن اسبق تیم پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران عصر دیروز مهمان برنامه « فرمول یک » به میزبانی و اجرای علی ضیا بود.  

او در ابتدای برنامه درباره اینکه نوروز را به عنوان سال نو جشن می گیرند یا  سال نو میلادی را گفت: هر دو را جشن می گیریم. ولی سال نو میلادی را بیشتر. به دلیل اینکه ارامنه 500 سال است در ایران ساکن هستند نوروز هم جزو عیدهای خوب ماست. 
بزیک در ادامه درباره محبوبیت و محجوبیت خود در میان طرفداران تیم پرسپولیس گفت: فکر می کنم بیشتر طرفداران و مردم لطف دارند.من اهل حاشیه و درگیری نیستم.چون قبلش  تجربه بدی در تیم امید داشتم که از آن درس گرفتم.بیشتربازی های تیم ملی امید را جزو 11 نفر بودم.سن کمی داشتم 19 سالم بود. بازی حساس ما با تیم امارات بود. آن بازی حسن عبدی که استاد من است گفت در این بازی یک نیمه شما بازی می کنی و یک نیمه مهدی مهدوی کیا.هردو مهاجم بودیم. به من گفتند نیمه دوم بازی می کنی. من هم بچه بودم و ناراحت بودم که چرا از اول نباید بازی کنم.دقیقه  10 یا 11 بود که یک گل خوردیم و به من بعد از دقیقه 30 به بعد گفتند بلند شو گرم کن.30 تا 65 گرم کردم ، بین دو نیمه هم گرم کردم بعد رفتم توی زمین. عصبانی بودم بازیکن امارات از پشت روی من یک خطا کرد و من برگشتم او را زدم با لگد زدم.
 
ادموند بزیک که چهارمین گل زن برتر تاریخ لیگ فوتبال ایران است، درادامه افزود: کار بسیار اشتباهی کردم و بعد از آن دیگر تکرار نکردم. من هیچ وقت وارد دعوا نشدم. بعد از سال 75 که گل زدم به استقلال و بعد از 7 سال پرسپولیس استقلال را برد خیلی به اینکه طرفداران من را قبول کنند کمک کرد و بعد از آن محبوب شدم.
او در ادامه توضیح داد: در سپاهان آقای گل شدم. درپرسپولیس دو تا سومی آسیا و دو  تا قهرمانی حذفی  و سه قهرمانی لیگ داشتم. 
بزیک درباره اینکه تعداد بازی های کم او در تیم ملی به دلیل حضور علی دایی بوده است، گفت:  خیلی به این حرف اعتقاد ندارم. چون مربیان می توانستند من را جز 11 نفر هم نه اما جزو 22 نفر باشم. در سال هایی که در پرسپولیس بودم از بهترین گل زنان این تیم بودم.در هر 5 بیشترین گل زده را داشتم. فوتبال به هر حال سلیقه ای است.وقتی در این حیطه آمدم فهمیدم مربی تفکراتی و ایده ای دارد اما می توانستم برای آقای دایی و اقای عزیزی ذخیره خوبی باشم.
بازیکن اسبق پرسپولیس در ادامه بیان کرد: من بیشترین خط خوردگی را از تیم ملی دارم. از سال 75 به تیم ملی دعوت شدم تا سال 85 و فکر می کنم 8 تا  9 بار خط خوردم. فکر نمی کنم این مربوط به ارمنی بودن باشد، البته یک مدتی صبحتی بود که ارمنی هستی و لی فکر نمی کنم. اگر فلش بک بزنید به عقب خیلی بازیکنان ارمنی در تیم ملی بودند حتی بعد از من. اما در کل در مقطعی که من بودم بازیکنان خوب زیاد بودند و ارامنه هم بازیکنان خیلی خوبی داشتند. آن زمان  4 نفر ارامنه در تیم ملی امید بودیم؛ من فرد ملکیان،سرژیک تیموریان وسروژ ابراهیمیان. بنابراین فکر نمی کنم چنین مسئله ای بوده باشد. در آن مقطع در سال 75 هم که به تیم ملی دعوت شدم که دعوت شدم  آقای اختر بود، آقای سامسون پطروسیان بود و من بودم.بازیکنان ارامنه آن زمان زیاد بودند.
او در ادامه درباره نام خانوادگی خود توضیح داد:بزیک به ارمنی می شود بازیکیان. ادو هم صدایم می کنند.
او درباره مربیگری استانکو و برانکو در پرسپولیس توضیح داد:من با هر دو بزرگوار کار کرده ام.سالی که من به پرسپولیس  آمدم آقای عابدینی و آقای درخشان من را می خواستند و استانکو هنوز اوکی نداده بود. یک روز به من گفتند بیا دفتر باشگاه صحبت کنیم. گفتند شما می خواهی به پرسپولیس بیایی گفتم بله. آن زمان خیلی ها دوست داشتند در پرسپولیس بازی کنند. چون بیشتر بازیکنان خوب به پرسپولیس و استقلال می آمدند. گفتم من برای همین اینجا هستم . گفتند برو تمرین. گفتم باید مربی من را  بخواهد.گفتند شما برو و کاری نداشته باش.رفتم سر تمرین.  قراردادی نداشتم و رفتم. پرسپولیس را دوست داشتم. جلسه اول تمرین استانکو گفت این بازیکن را می خواهم. رضایت نامه گرفتن و رفتن از یک تیم به تیم دیگر آن زمان خیلی سخت بود. 5 بازی اول نبودم بعد به پرسپولیس پیوستم. استانکو من را خیلی دوست داشت و خیلی به من کمک کرد. برانکو چهار سال در ایران بود و زمان طولانی تری بود. بعد او رفت و درخشان مربی شد.هر دو دیسیپلین بالایی داشتند در تمرین و مسابقه و در باشگاه. بزرگ ترین حسن استانکو این بود ک خیلی جدی و به روز بود و استعداد یابی خوبی داشت. خیلی ها را آورد که بعدها در تیم ملی درخشیدند. آقای دایی ، آقای مهدوی کیا، آقای عابد زاده  و خیلی های دیگر
ادموند بزیک درباره اینکه آیا او و علی پروین با یکدیگر مشکل دارند ، گفت : من در دوره علی پروین از پرسپولیس جدا شدم. یکی از تلخ ترین روزهایم بود که از پرسپولیس جدا شد
م شاید از نظر فوتبالی به من کمک شد اما خیلی دوست نداشتم از پرسپولیس جدا شوم. 5 سال بود برای این تیم بازی می کردم و سر یک جریان  خیلی ساده جدا شدم . مدیریت بین عادبینی و انصاری فرد بزرگ تر بود. جشنی اقای انصاری فر برگزار کردند. ما هفده نفر بودیم در این جشن شرکت کردیم . آقای عابدینی خوشش نیامد. من او را خیلی دوست داشتم و مدیر لایقی بود. فکر کنم بعدش آقای عابدینی جدا شد و بعد مدت کوتاهی آقای پروین شد. عید بود و با دوستان شمال بودم رفتم سوپری خرید کنم تلویزیون اخبار ورزشی می گفت و یک سری اسم را گفت و گفت اینها اخراج شدند. فقط به خاطر همین جشن. اولین تلفنم به آقای خوردبین بود. هر کی می گفت آن یکی اخراج کرده است. گفتند اینطور تصمیم گرفته اند و آقای پروین گفته اند. فکر می کنم اصلا اینطور نیست که او با من بد باشد. اتفاقا خیلی من را دوست داشت. در آن مقطع تصمیم اینطور بود. دوست داشتم تا آخر در پرسپولیس بازی کنم. تیم اول ارامنه آرارات بود اما یک بار پرسپولیس را برد و من ناراحت شدم.پدرم تعجب کرد. همه نفرات اخراجی به تیم برگشتند و من را نخواستند.معتقدم جایی باشی که به زور باشی شاید دیگر نتوانی باشی و احساس کردم شاید فوتبالم تمام می شود ، من 24 سالم بود اما به همین دلیل برنگشتم.خیلی ها گفتند بیا عذرخواهی کن و من گفتم لازم نیست.البته عذرخواهی هم کردم. اما خیلی بی تقصیر بودیم و جشن چیزی بود که باشگاه رقم زده بود.
او در ادامه افزود:سال 73 یا 74 بود که پیشنهاد داشتم از استقلال اما نرفتم. اصلا فکرم این نبود که بروم.قبل از اینکه به پرسپولیس بروم. دوست داشتم در پرسپولیس بازی کنم. بعد از آن در سپاهان بودم و چند سال بعد پیشنهاد داشتم اما نرفتم. در وادی چاپلوسی نیستم اما واقعا پرسپولیس را دوست داشتم و می خواستم خداحافظی ام با پرسپولیس باشد. اما پیش نیامد و بعدها برگشتم و با یحیی گل محمدی شش ماه تجربه خوبی داشتم.
ادمون بزیک درباره اتفاقی که برای مهدی مهدوی کیا در دوران حضور یحیی گل محمدی افتاد ، توضیح داد: من فکر می کنمآن روز باید بیشتر تحمل می کردیم.البته من که سرمربی نبودم. اما معتقدم حتی گر او را نمی خواست مربی تا آخر فصل باید صبر می کرد حتی اگر بازیکن را نمی خواست. الان رفیق هستند با هم. من و ترابیان و مهدی کیا و گل محمدی خیلی با هم رفیق بودیم. 
این بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال ایران در ادامه درباره لزوم کارهای پایه ای در فوتبال بیان کرد: در فوتبال پایه کار اساسی نمی شود. نتیجه گرایی از بالا به پایین سرایت کرده است. بنابراین شاهد بازی های خوب ، کارهای خوب وبرنامه ریزی درست نیستیم. یکسری تیم ها مثل  کیا و پیکان کار می کنند، اما بیشتر تیم ها زمان ما یا دسته یک یا دسته دو بودند. الان بیشتر درآمد زایی شده است و نتیجه ندارد. ایراد فوتبال ما از پایه است و از بچه های پنج ساله هم بپرسید می داند. اگر AFC اجبار نکند تیم های بزرگ ما تیم داری نمی کنند. چون اصلا هزینه نمی کنند.سالیانه 20 میلیارد خرج تیم می کنیم اما نمی خواهیم خرج کارهای پایه کنیم.
او درباره حواشی برنامه ستاره ساز و حضور نوه های فیروز کریمی دراین مسابقه گفت:نوه او حضور داشت اما بالا نیامد. بازیکن بدی نبود.اما الکی بالا نیامد. من او نمی شناختم.من به رشت تبریز و کرمانشاه رفتم. آقای عزیزی مشهد ویزد را داشت.آقای جباری اهواز و شیرازو کرمان را داشت  و آقای فیروز کریمی کرج و تهران و حومه بود. بازیکنانی انتخاب کردیم از هر شهر 15 نفر و بعد همه ادغام می شدند و از آن ها  نزدیک به 80 نفر باید انتخاب می کردیم. بعد فهمیدم نوه آقای کریمی هم بود.2 تا بودند. اما هیچ کدام را برنداشتیم. به صورت مشورتی انتخاب  کردیم.
بزیک در ادامه تاکید کرد: فکر می کنم برنامه خوبی بود که خیلی ها دیده شوند. کسانی در ایران که امکانات ندارند. بازیکنانی بودند که باشگاهی بازی نکرده بودند اما استعداد داشتند. فکر می کنم همه کسانی که آمدند با استعداد بودند. اما سری اول برنامه خیلی اطلاع رسانی خوبی نشده بود اما الان 300 یا 400 هزار نفر ثبت نام کرده اند. در این برنامه شاید شو هم داشته باشد اما بازیکنان با استعدادی بودند که دیده شدند. منی که 10 سال است در تیم های پایه کار می کنم می گویم می اینها توانستند کار کنند.
بزیک در ادامه درباره یورگن کلوپ مربی تیم لیورپول گفت: او ارتباطات خوبی با بازیکنان  دارد و این ارتباط در سطح خیلی بالا است. او بازیکنانی را که معمولی بودند و درجه یک نبودند را به بازیکن درجه یک تبدیل می کرد.او می داند کی کجا از چه بازیکنی استفاده کند. اگر می دانستیم چه می کند و چطور این کار را می کند ما هم می کردیم. معتقدم مربی ها باید از کلاس هایی که چنین افرادی می گذارند استفاده کنند.
او همچنین درباره انتقاداتی که به کالدورن وارد است و اینکه همه تیم ها را یک هیچ می برد در مقایسه با استانکو که به او هم چنین
انتقادی وارد بود ، گفت: استانکو سال اولی که به پرسپولیس آمد اینطوری بود که یک هیچ ببرد. اما بازی ها را نگاه کنید ما فقط استقلال را یک هیچ بردیم. وقتی کالدرون جای برانکو آمده است و وقتی مربی بعدی می آید کارش سخت تر می شود و برا سنگینی روی دوش او است.وقتی یک مربی 7 جام می گیرد مربی بعد کارش سخت تر می شود. و به نظر می آید آقای کالدرون اول نتیجه را می خواهد و می خواهد از  بازی برنده بیرون بیاید، اگر از یک کم کمتر بود با آن بیرون می آمد.فکر می کنم تفکر درستی است. از آن طرف باید از دیدگاهیدیگر نگاه کنیم که بازیکنان پرسپولیس چندین سال است با هم هستند و آماده هستندو کالدرون باید تفکرات خود را غالب کند.او آزادی عملی به ترابی داده است و این مشهود است. او در دوران برانکو این را نداشت.ترابی توانست زود خودش را با تیم وفق بدهد.نزدیک یکسال است و توانسته خیلی مثمرثمر باشد. 
ادموند بزیک در پایان درباره چگونگی برگزاری جشن سال نو توضیح داد: هدیه هایی به هم می دهیم که بابا نوئل ازتوی شومنیه می آورد اما نمی دانم چرا سیاه نمی شود. برای دخترم دستبند گرفتم. بچه ها برای بابانوئل نامه می نویسند و برایشان  می آورد. الان پدر و مادرها بابا نوئل شده اند. در گذشته نزدیک سال نو که می شد قطعا برف می آمد. اما چندین سال است که دیگر برف نمی آید. ما آن زمان خیلی ذوق زده می شدیم.