بعضی از بازیگران زن سینما، انتخاب‌هایشان را محدود به یک کاراکتر خاص با ویژگی‌های شخصیتی یکسان می‌کنند و مخاطبان از اکثر نقش‌هایی که بازی کرده‌اند، تصویر واحدی دارند. البته ناگفته نماند علت این اتفاق فقط مربوط به انتخاب‌های بازیگر نیست و در سینمای ایران کمتر پیش می‌آید که نقش‌های مهم، تاثیرگذار و متنوعی برای بازیگران زن نوشته شود، بنابراین ناخودآگاه دایره انتخاب‌های بازیگران محدود می‌شود، اما شبنم مقدمی جزو معدود بازیگرانی است که به دلیل تنوع در انتخاب‌هایش، تجربه بازی در نقش کاراکترهای مختلفی را داشته که هرکدام از نظر ویژگی‌های شخصیتی، سن یا طبقه اجتماعی با یکدیگر متفاوت بوده اند. به بهانه اکران فیلم «خداحافظ دختر شیرازی»، درباره تنوع نقش‌هایی نوشته ایم که طی دو سال گذشته از او دیده‌ایم.
مادری سنتی و رنج‌دیده
شبنم مقدمی در فیلم «شبی که ماه کامل شد» نقش شخصیتی را بازی کرد که از سن و سال خودش بزرگ تر بود. او در نقش مادر شهیدان فائزه و شهاب منصوری، زنی از طبقه مذهبی و سنتی جامعه بود که به اعتقاد بسیاری، در این فیلم خوش درخشید. او شاهد لحظه شهید شدن پسرش بود و دخترش «فائزه» نیز سرنوشت مشابهی داشت. «عصمت» شمایل مادری مصیبت‌دیده و صبور است. او برای بازی در این فیلم، در جشن خانه سینما نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و بازی تأثیرگذارش مورد توجه مخاطبان نیز قرار گرفت.
زنی لات و خلافکار
این بازیگر در فیلم «زهرمار» به کارگردانی جواد رضویان، نقش شخصیتی منفی به نام «لیلا» را بازی می‌کند. او به دلیل فقر مواد مخدر می‌فروشد، خلافکاری پیشه کرده و طی ماجراهایی از مداحی باآبرو، اخاذی می‌کند. «لیلا» متناسب با شخصیت اش ادبیات متفاوت و لات منشانه‌ای دارد. شبنم مقدمی در این فیلم در نقش یک زن لات و هوچی، بازی قابل قبول و باورپذیری دارد اما خود فیلم جزو ضعیف‌ترین آثاری است که او در آن بازی کرده است.
زن احساساتی و بامزه
شبنم مقدمی در فیلم «خداحافظ دختر شیرازی» در نقش یک زن احساساتی، برون‌گرا، کم‌اعتمادبه‌نفس و کمی عصبی ظاهر شده که دختری هشت ساله دارد و همسر دومش او را ترک کرده است. «شبنم» احساساتی است، زود به آدم‌ها اعتماد می‌کند. او از همین روحیه خود ضربه خورده است و با کار در یک کافه زندگی اش را اداره می‌کند. بازی خوب مقدمی در این فیلم هم مخاطب را تحت‌تأثیر لحظات حسی فیلم قرار می‌دهد و هم او را به خنده می‌اندازد.
«شهره» تازه‌به‌دوران‌رسیده
این بازیگر در سریال «هیولا» نقش «شهره» را بازی می‌کند، زنی تازه‌به‌دوران‌رسیده که وقتی همسرش به ثروت می‌رسد، خودش را می‌بازد، سبک زندگی را که تا پیش از این داشت، فراموش و سعی می‌کند با دیگر زنان ثروتمندی که به مرور با آنان آشنا می‌شود، رقابت کند. او اصالتاً متمول نیست و تلاش می‌کند با تغییر پوشش یا عادت‌های خود و با تقلید رفتارهای افراد پولدار، خود را متمول جا بزند. بازی شبنم مقدمی در این سریال، جزو بهترین بازی‌های کارنامه اوست.
زنی میان سال و روستایی
کاراکتر «صنم» در فیلم «خجالت نکش» از متفاوت‌ترین نقش‌های شبنم مقدمی است. او نقش زنی مسن‌تر از سن واقعی‌اش را بازی می‌کند. «صنم» زنی میان سال است که از رفتارهای خودسرانه و گاهی بی‌عقلانه همسر خود به ستوه آمده است. او در روستا زندگی می‌کند و با لهجه من‌درآوردی که نمی‌توان آن را متعلق به جغرافیای خاصی دانست، صحبت می‌کند. شبنم مقدمی در سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر، برای بازی در این فیلم نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
مادر جدی و آرام
پس از نقش «عصمت» در «شبی که ماه کامل شد»، نقش شبنم مقدمی در «درساژ» دومین شخصیت غیرکمدی او در میان شش نقشی است که نام بردیم. او در این فیلم نقش مادری آرام و جدی را بازی می‌کند که از لحاظ مالی زندگی خوب و بی‌نیازی ندارد، با همسرش درگیر مشکلاتی است و نمی‌تواند با دختر نوجوان خود «گلسا» که شخصیت جسور و لجبازی دارد، به خوبی ارتباط برقرار کند. شبنم مقدمی در این فیلم بازی متوسطی داشته است.
زن اشراف‌زاده و مرفه
شبنم مقدمی در فیلم «کلمبوس» نقش زنی را بازی می‌کند که در خانواده مرفه و ثروتمندی بزرگ شده، سختی نکشیده و همان طور که در فیلم به آن اشاره می‌شود، در خانه دست به سیاه‌وسفید نمی‌زند و در ایران زندگی مرفهی دارد اما آرزو دارد همراه خانواده به کشور آمریکا مهاجرت کند. نقش شبنم مقدمی در این فیلم خیلی پررنگ نیست اما او در حضور نسبتا کوتاه خود، توانسته در نقش یک کاراکتر بامزه ظاهر شود و بازی قابل قبولی داشته باشد.
زن هزار چهره سینمای ایران
شبنم مقدمی جزو معدود بازیگرانی است که به دلیل تنوع در انتخاب‌هایش، تجربه بازی در نقش کاراکترهای مختلفی را داشته که هرکدام از نظر ویژگی‌های شخصیتی، سن یا طبقه اجتماعی با یکدیگر متفاوت بوده اند.