کارن همایونفر: چرا ایران را سیاه میکنیم؟ سیاه خود ماییم
آهنگساز سینمای کشور در واکنش به بیانیه برخی از سلبریتیها نوشت: چرا ایران را سیاه میکنیم؟ سیاه خود ماییم، سیاهکار خود ماییم.
«کارن همایونفر» آهنگساز فیلم سینمایی «بهوقت شام» در اینستاگرام خود نسبت به امضای برخی از هنرمندان در بیانیهای موسوم به صدای آبان 96 واکنش نشان داد.
این هنرمند و آهنگساز کشور در صفحه اینستاگرام شخصی خود نوشته است:
«1 ــ ابتدا از تمام همکاران سینمایی و موسیقیام عذرخواهی میکنم. عکس هم تزئینی است و هیچ مناسبتی ندارد!
2 ــ بیانیه آبان را امضا نکردم. برای اعتراض نیازی برای لابهلای جمع قاطی شدن ندارم. از این بیانیهها هزارتا دیدهام مخصوصاً دم انتخابات.
3 ــ الحمدلله مسائل مالیاتی حل شد و بدهبستان و زورآزمایی فرهنگ و قدرت به سرانجام رسید، خدا را شکر. ما که درآمدی نداشتیم حاضر بودیم مالیات هم بدهیم در سال مگر چقدر درآمد داریم کل درآمد یک سال من اندازه یک شب دورهمیتان نمیشود. خوش به حال دوستانی که برای هر کار دستمزدشان چند میلیارد است، خدا بیشتر کند، انشاءالله!
4 ــ البته که روزگار سیاه است و همه غمگین، فقط سؤال این است تمام این مدت که پستها و استوریها به تبلیغات و جشن تولد و آلودگی هوا گذشت حالا که خود تلویزیون و همه شروع به اعتراض کردند ناگهان آبان سیاه ایران مد شد؟ چرا ایران را سیاه میکنیم؟ سیاه خود ماییم، سیاهکار خود ماییم. دولتها میروند و میآیند چیزی که عوض نمیشود حال مردم است. خدا را شکر شخصاً تا به حال به کسی رأی ندادم. آنها که دادند و خود را هم جر دادند الآن بیانیه مینویسند؟! عجباً. عزیز، سیاهکار خود ماییم.
5 ــ در صفحهات اعتراض میکنی اما یک و نیم میلیارد دستمزد برای ده روز میگیری و الآن هم از دست شوخی زشت شهروند البرزی با کودکی که در سطل زباله انداختند گله میکنی؟ الآن آن شهروند را دستگیر کردند احتمالاً کارش با کرام الکاتبین است، نمیخواهید کمپین برای آزادیاش ترتیب دهید؟
هموطن عزیزم، سیاه خود ماییم، سیاهکار خود ماییم که در زندگی روزمره در رفتار اجتماعی، در حفظ حق شهروندی دیگران یک لحظه هم با خودمان روراست نیستیم. این اعتراضات و بیانیههای ظاهری و عوامفریب لیاقت خودمان است.
اعتراض مدنی مختص جوامع مدنی است. اعتراض مدنی در توتالیتاریزم یعنی بدهبستان که در غیر اینصورت اصلاً اجازه نخواهند داد نفس بکشی.
دوست عزیزی که همزمان هم با ایران اینترنشنال و «منو تو» مصاحبه میکنی بعدش هم با تلویزیون داخل، دوازده میلیارد با شهرداری قرارداد میبندی، حق نداری بیانیه در مورد مردم بدهی.
ایران اگر سیاه است تو سپیدش کن. شما که عاشق کلید بودی احتمالاً اکنون فهمیدهای سوراخ کلید کجا بود. دقیقاً کجا بود؟
ایران اگر سراسر سیاه و ویران شود باز مردم اینجا هستند شما که پاسپورتت آماده است برو. اینجا هوا هم نباشد من خفگی را با جان میپذیرم.
جداگانه مینویسم بی هیچ همراهی که اگر گناهی، جرمی مرتکب شدهام خدای نکرده شخص دیگری با من مجازات نشود.»
این هنرمند و آهنگساز کشور در صفحه اینستاگرام شخصی خود نوشته است:
«1 ــ ابتدا از تمام همکاران سینمایی و موسیقیام عذرخواهی میکنم. عکس هم تزئینی است و هیچ مناسبتی ندارد!
2 ــ بیانیه آبان را امضا نکردم. برای اعتراض نیازی برای لابهلای جمع قاطی شدن ندارم. از این بیانیهها هزارتا دیدهام مخصوصاً دم انتخابات.
3 ــ الحمدلله مسائل مالیاتی حل شد و بدهبستان و زورآزمایی فرهنگ و قدرت به سرانجام رسید، خدا را شکر. ما که درآمدی نداشتیم حاضر بودیم مالیات هم بدهیم در سال مگر چقدر درآمد داریم کل درآمد یک سال من اندازه یک شب دورهمیتان نمیشود. خوش به حال دوستانی که برای هر کار دستمزدشان چند میلیارد است، خدا بیشتر کند، انشاءالله!
4 ــ البته که روزگار سیاه است و همه غمگین، فقط سؤال این است تمام این مدت که پستها و استوریها به تبلیغات و جشن تولد و آلودگی هوا گذشت حالا که خود تلویزیون و همه شروع به اعتراض کردند ناگهان آبان سیاه ایران مد شد؟ چرا ایران را سیاه میکنیم؟ سیاه خود ماییم، سیاهکار خود ماییم. دولتها میروند و میآیند چیزی که عوض نمیشود حال مردم است. خدا را شکر شخصاً تا به حال به کسی رأی ندادم. آنها که دادند و خود را هم جر دادند الآن بیانیه مینویسند؟! عجباً. عزیز، سیاهکار خود ماییم.
5 ــ در صفحهات اعتراض میکنی اما یک و نیم میلیارد دستمزد برای ده روز میگیری و الآن هم از دست شوخی زشت شهروند البرزی با کودکی که در سطل زباله انداختند گله میکنی؟ الآن آن شهروند را دستگیر کردند احتمالاً کارش با کرام الکاتبین است، نمیخواهید کمپین برای آزادیاش ترتیب دهید؟
هموطن عزیزم، سیاه خود ماییم، سیاهکار خود ماییم که در زندگی روزمره در رفتار اجتماعی، در حفظ حق شهروندی دیگران یک لحظه هم با خودمان روراست نیستیم. این اعتراضات و بیانیههای ظاهری و عوامفریب لیاقت خودمان است.
اعتراض مدنی مختص جوامع مدنی است. اعتراض مدنی در توتالیتاریزم یعنی بدهبستان که در غیر اینصورت اصلاً اجازه نخواهند داد نفس بکشی.
دوست عزیزی که همزمان هم با ایران اینترنشنال و «منو تو» مصاحبه میکنی بعدش هم با تلویزیون داخل، دوازده میلیارد با شهرداری قرارداد میبندی، حق نداری بیانیه در مورد مردم بدهی.
ایران اگر سیاه است تو سپیدش کن. شما که عاشق کلید بودی احتمالاً اکنون فهمیدهای سوراخ کلید کجا بود. دقیقاً کجا بود؟
ایران اگر سراسر سیاه و ویران شود باز مردم اینجا هستند شما که پاسپورتت آماده است برو. اینجا هوا هم نباشد من خفگی را با جان میپذیرم.
جداگانه مینویسم بی هیچ همراهی که اگر گناهی، جرمی مرتکب شدهام خدای نکرده شخص دیگری با من مجازات نشود.»