واژه «ترس» برایم بی‌معناست

پسر ۱۸ ساله آملی که اخیراً قهرمان امیدهای جهان در وزن 125 کیلوگرم شده، در مسابقه فینال برابر گنو پتریاشویلی گرجستانی، دارنده ۳ مدال طلای جهان در 3 سال اخیر و مدال برنز المپیک 2016 ریو قرار گرفت. زارع در ابتدا ۲ امتیاز از پتریاشویلی که عامل اصلی فینالیست شدن تیمش «اترک» در نیمه نهایی بود، گرفت ولی در ادامه نتوانست برابر قدرت و تجربه حریف نامدار گرجستانی مقاومت کند. پتریاشویلی با اجرای چند بارانداز ۱۰ بر ۲ پیش افتاد و در ابتدای ۳ دقیقه دوم، زارع یک امتیاز دیگر هم به حریفش داد تا پتریاشویلی تنها یک امتیاز تا ضربه فنی کشتی‌گیر ایرانی فاصله داشته باشد ولی زارع که حمایت هواداران در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی را هم به همراه داشت، در نهایت ۱۵-۱۱ به برتری رسید.زارع درخصوص این رقابت ویژه به خبرنگار «ایران» گفت: «خیلی دوست داشتم در ایران مقابل چنین حریف بزرگی خودم را محک بزنم و فرصت خوبی بود تا توانایی‌هایم را به مربیان تیم ملی نشان دهم. کشتی خیلی سختی بود و خودم را از لحاظ روحی برای این مبارزه آماده کرده بودم. اوایل کشتی سعی کردم که امتیاز از دست ندهم و حتی اولین امتیاز را گرفتم اما بعد 8 امتیاز عقب افتادم ولی ناامید نشدم تا او را به زانو دربیاورم. خوشبختانه امتیازاتی را که دادم جبران کردم و برنده کشتی شدم. نمی‌خواهم بگویم که این پیروزی خوشحالم نکرد ولی خیلی هم خوشحال نشدم چون اشتباهات زیادی داشتم و امیدوارم در آینده کشتی‌های بهتری بگیرم. امیدوارم چنین بردی در مسابقات بزرگی برابر چنین رقبایی برایم رقم بخورد تا هم خودم را اثبات کنم و هم یک مدال خوشرنگ بگیرم.»او درباره اینکه آیا نمی‌ترسیدی مقابل کشتی‌گیری که 3 مدال طلای جهان و یک مدال المپیک دارد، قرار بگیری؟ چنین واکنشی داشت: «در کشتی، واژه ترس برایم معنا ندارد؛ نهایتش این است که ببازی و دست حریف بالا برود. اما چون در این مسابقه چیزی برای از دست دادن نداشتم، استرسم خیلی کم بود و مشتاق بودم که زودتر روی تشک بروم و خودم را محک بزنم. هدفم این بود که خودم را به کشتی ایران و سرمربی تیم ملی اثبات کنم. من هیچ وقت نمی‌خواهم ببازم. شاید دست حریفم بالا برود ولی طوری مبارزه می‌کنم که هر چه در توان دارم، رو کرده باشم. این انگیزه و پشتکار به من کمک کرد تا ناامید نشوم.»او با اشاره به رقم قراردادش در لیگ که 45 میلیون تومان است، درباره فاصله این مبالغ با رشته‌های دیگر بخصوص فوتبال هم صحبت کرد: «قراردادها در کشتی واقعاً نسبت به رشته‌های دیگر کم است و ما کشتی‌گیران تنها درآمدمان از همین لیگ است. امیدوارم مسابقات در سال‌های آینده جذاب‌تر شود و اسپانسرهای بیشتری به سمت کشتی بیایند. در حال حاضر درآمد بهترین‌های کشتی مثل حسن یزدانی و پرویز‌ هادی هم بالا نیست چه برسد به بقیه کشتی‌گیران. امیدوارم در آینده لیگ رونق بیشتری بگیرد و نه تنها از لحاظ فنی، بلکه مالی هم شرایط خیلی بهتر شود.» کشتی ایران سال‌ها پیش در سنگین‌وزن ستاره‌های بزرگی مثل کمیل قاسمی، رسول خادم، عباس جدیدی و رضا سوخته‌سرایی داشته است. او درباره اینکه دوست دارد سال‌ها پس از بازنشستگی و خداحافظی از دنیای قهرمانی با کدام‌یک از این چهره‌ها مقایسه شود؟ چنین پاسخ داد: «هدفی که همیشه در ذهنم است، مسأله دیگری است. در تیم ملی نوجوانان که بودم به المپیک 2020 فکر می‌کردم و امیدوارم با تمریناتی که پشت سر می‌گذارم، ابتدا در المپیک شرکت کنم و بعد هم خوشرنگ‌ترین مدال را کسب کنم. با احترام به همه ورزشکاران که از آنها یاد می‌گیرم، دوست دارم رکوردها را بشکنم. من با آقایان ابراهیم مهربان که مربی‌ام در تیم ملی است و همچنین با کمیل قاسمی و رضا یزدانی در ارتباطم. از رسول خادم هم آن موقع که رئیس فدراسیون بود، سؤال‌هایی برای پیشرفتم می‌پرسیدم. در کل از همه سنگین‌وزن‌ها یاد می‌گیرم و حتی فیلم مسابقات آنها را می‌بینم. دوست دارم راهشان را ادامه دهم و اسمم کنارشان قرار بگیرد.»
در حال حاضر به زارع القابی مانند هرکول ایرانی یا بچه غول داده‌اند. واکنش او به این القاب جالب است: «طرفداران کشتی و آنهایی که این القاب را داده‌اند، به من لطف دارند ولی فکر نمی کنم شباهتی به هرکول یا بچه غول داشته باشم چون جثه‌ام نسبت به دیگر سنگین‌وزن‌ها کوچک‌تر است. پلنگ که آقا رضاست (یزدانی)، ببر هم که آقای امامعلی حبیبی است اما خودم ببر را خیلی دوست دارم. گرچه همشهری‌هایم مرا شیرمرد آملی صدا می‌کنند.» او درباره اینکه چطور مازندران این همه کشتی‌گیر دارد، گفت: «کشتی در خون مازندرانی‌هاست و خانواده‌ها از بچگی فرزندان‌شان را به کشتی تشویق می‌کنند. این استان آب و هوای عالی دارد و کشتی‌های محلی در آن برگزار می‌شود. شاید باورتان نشود، اما وقتی یک کشتی بین دو کشتی‌گیر نونهال در یک روستا برگزار می‌شود، کلی هوادار می‌آید و تشویق می‌کند. نوجوانان وقتی قهرمان‌های بزرگ را می‌بینند، دوست دارند پا جای پای آنها بگذارند.»

زمان خداحافظی زارع از دنیای قهرمانی

زارع 18 ساله است و در این سال‌ها به افتخاراتی هم دست یافته. حال سؤال این است که فکر می‌کند تا چند سالگی بتواند در سطح اول کشتی رقابت کند؟ سؤالی که این گونه به آن پاسخ داد: «در کشتی آسیب دیدگی وجود دارد و اتفاقاتی در زندگی می‌افتد که قابل پیش‌بینی نیست ولی اگر در المپیک 2020 مدالی را که می‌خواهم به دست آورم، تا 2024 کشتی می‌گیرم و بعد کشتی را کنار می‌گذارم اما اگر در المپیک توکیو به آنچه می‌خواهم نرسم، تا المپیک 2028 هم کشتی می‌گیرم تا بالاخره مدال خوشرنگی را که می‌خواهم  برای کشورم به دست آورم. گرچه در این مسیر رقبایی چون پرویز‌ هادی دارم و امیدوارم هر کسی که بهتر باشد، دوبنده تیم ملی را به دست آورد.»