جمله طلایی «عادل» را قورت بده!
در تب و تاب داغ جام جهانی و روزها و شب‌هایی كه همه جا حرف از فوتبال است، یكی از چهره‌هایی كه بارها نامش به میان می‌آید و سرتیتر بسیاری از خبرها می‌شود، «عادل فردوسی پور» است. مرد باهوش صدا و سیما كه خیلی‌ها او را یكی از پایه‌های اصلی فوتبال ایران قلمداد می‌كنند و كمتر كسی است كه بتواند منكر تاثیر گذاری‌اش در فوتبال شود.
اما محبوبیت عادل در بین فوتبالدوستان، فارغ از سواد و اطلاعات فوتبالی و سبك خاص گزارشگری‌اش، بیشتر به شجاعتي كه دارد بازمی‌گردد. مردی كه در همه حال حرفش را می‌زند و نگران قضاوت‌ها، تهدیدها و محدودیت‌هایی كه این زبان سرخ ممكن است برایش به همراه داشته باشد، نیست. تاریخ حضور عادل فردوسی پور در گزارشگری و اجرای برنامه90 و وی‍ژه برنامه‌های مختلف فوتبالی را كه مرور كنیم، جملات ماندگار زیادی به چشم‌مان می‌خورد. جملاتی كه همیشه به‌موقع، بسيار هوشمندانه و در آنتن زنده رسانه ملی به زبانش می‌آید و تا مدت‌ها سوژه مانورهای رسانه‌ای می‌شود. جملاتی كه بی برو برگرد پشت همه‌شان حمایت از حق است و حتی اگر با لحنی طنز آمیز یا همراه با تمسخر به زبان بیاید اما از واقعیت به هیچ وجه دور نیست.
همین چند روز قبل و وقتی تیم ملی فوتبال ایران در دیدار با اسپانیا با وجود نمایش عالی و خیره‌كننده و جنگنده مقابل این حریف قدرتمند تن به شكست داد، جمله‌ای طلایی از سوی عادل فردوسی پور بیان شد كه در عمق آن هزاران حرف نهفته بود. او در جواب سیل انتقاداتی كه به برخی ملی‌پوشان آن هم درست در جریان برگزاری مسابقات جام جهانی شده بود، گفت: «من اگر جای آن‌هایی بودم که این فضا را علیه بیرانوند و چشمی درست کردند، عذاب وجدان می گرفتم !»
شاید در نگاه اول تصور كنیم كه این جمله احساسی باشد و عادل فردوسی پور با گفتن این جمله قصد كنایه زدن دارد اما اگر از زاویه‌ای دیگر به این جمله نگاه كنیم، متوجه خیلی از ماجراها می‌شویم. جمله ای كه نباید بفهمیم ، باید آن را قورت بدهیم.
جوسازی‌های مخرب!
بامزه‌بازی‌های ما ایرانی‌ها انگار قرار نیست تمام شود. نفوذ بیش از پیش شبكه‌های مجازی در زندگی این روزهای مردم ایران بیشتر از قبل به این بامزه‌بازی‌ها دامن زده و تمام مسائل مربوط به زندگی چه سیاسی چه اقتصادی چه ورزشی و چه اجتماعی را به جوك‌های سخیف پیوند زده است. این بار این بامزه‌بازی‌ها یقه بازیكنان فوتبال ایران را گرفت؛ آن هم در بدترین زمان ممكن. درست در روزهایی كه تیم ملی در روزهای حساس حضورش در جام جهانی نیاز به حمایت و پشتیبانی دارد، برخی انتقادات عجیب و غریب به برخی بازیكنان را آغاز كردند. انتقاداتی كه ابتدا شكل جدی داشت و در نهایت تبدیل شد به جوك‌های سخیف كه فضا را بیش از حد ممكن برای ستاره‌های تیم ملی فوتبال ایران، خسته‌كننده و آزاردهنده كرد. فضایی ملتهب و مخرب كه اشكان دژاگه را مجبور كرد استوری بگذارد، روزبه چشمی را در بدترین شرایط روحی قرار داد و اشك بیرانوند را در آورد و حالا در آخرین تاثیر مخربش، سردار آزمون را وادار كرده است كه بيان كند بعد از جام جهانی از فوتبال خداحافظی كند آن هم در 23 سالگی! حالا عادل فردوسی‌پور رسانه ملی را تریبون می‌كند و از مردم می‌خواهد لااقل در این مدت كه زمان زیادی هم به تمام شدنش نمانده است، خود دار تر باشند و دست از این فضاسازی‌ها بردارند. عادل مردم را به وجدان داشتن دعوت می‌كند اما درست همان موقع مردم بامزه ایران گوشی به دست در حال ساختن یك جوك جدید و یك تويیت تازه هستند.
بی‌انصاف نباشیم
تیم ملی فوتبال ایران مراكش را در دقایق پایانی شكست می‌دهد و مقابل اسپانیای قدرتمند جنگنده و پرتلاش ظاهر می‌شود. سوت پایان هر دو بازی كه زد می‌شود، بازیكنان ایران از خستگی هر كدام یك طرف زمین ولو شده‌اند و نفس نفس می‌زنند؛ از بس دوییده‌اند. رسانه‌های خارجی نمایش خوب بازیكنان را تحسین می‌كنند و سرمربی تیم اسپانیا از شگفت‌زدگی‌اش در بازی با ایران حرف می‌زند اما ما مردم بی انصاف به خودمان حتی زحمت نمی‌دهیم به سایت فیفا سری بزنیم و آمار عملكرد بازیكنان‌مان را ببینیم. بررسی آمار سردار آزمونی كه انتقادات بی‌رحمانه‌مان مجابش كرده در جریان جام جهانی به خداحافظی از تیم ملی فكر كند، نشان می‌دهد كه سردار به هیچ عنوان عملكرد ضعیفی مقابل تیم اسپانیا نداشته است. آزمون 97 دقیقه در زمین درست همان عملكردی را داشته كه كی‌روش از او خواسته است. نه توپی را از دست داد و نه در گل خوردن ایران نقش داشت. سردار مقابل دو ستاره اسپانیا یعنی پیكه و راموس آن‌قدر دونده و سخت‌گیرانه ظاهر شد كه اجازه نداد این دو بازیكن تا حد ممكن به خط حمله اضافه شوند و كار را برای ایران سخت كنند. علاوه بر این در نمره‌هایی که توسط بيشتر رسانه‌های معتبر داده شده، جزو بازیکنان متوسط و رو به خوب زمین مسابقه بوده است. اما ما روی برخی نشانه‌های ظاهری یا از دست دادن توپ و چند پاس اشتباه، همه تقصیرها را به گردن یك نفر می‌اندازیم. ما فقط یاد گرفته‌ایم جدا از بحث و بررسی فنی، جوك بسازیم، تخریب كنیم، حمله كنیم به صفحات شخصی و همه كاسه كوزه‌ها را سر یك نفر بشكنیم. وقتی كاملا از نابود شدنش مطمئن شدیم، عقب بایستیم و ناامیدی‌اش حال‌مان را خوب كند. بی‌انصاف شدیم. علیه همه آن‌هایی كه طرز فكرشان را دوست نداریم و راه‌شان با راه ما یكی نیست قد علم می‌كنیم و برای‌مان مهم نیست برخی اقدامات‌مان چطور روی روحیه و مسیر زندگی یك نفر تاثیر می‌گذارد. لطفا بی‌انصاف نباشیم.
فقط چند روز دندان روی جگر بگذاریم
تیم ملی فوتبال ایران هنوز یك بازی دیگر تا پایان مرحله گروهی مسابقات جام جهانی 2018 پیش رو دارد. جایی كه باید به مصاف كریستین رونالدو و یارانش در تیم ملی پرتغال برود. شاید خیلی هم باورمان نمی‌شد كه در بازی سوم با پرتغال همچنان امید به صعود داشته باشیم اما نمایش خوب شاگردان كی‌روش كاری كرد كارستان و در نهایت موجب شد كه حالا به بازی با پرتغال به عنوان شانسی برای ماندن در روسیه نگاه كنیم. بهتر است این روزها كه منتظر سومین نبرد مردان فوتبال هستيم بیشتر از هر زمان دیگری به این جمله طلایی عادل فردوسی پور فكر كنیم: «من اگر جای آن‌هایی بودم که این فضا را علیه بیرانوند و چشمی درست کردند عذاب وجدان می‌گرفتم». عذاب وجدان هم نگرفتیم، مهم نیست، حداقل همین چند روز را دندان روی جگر بگذاریم و خشم‌مان را نسبت به ستاره‌هایی كه برای شاد كردن دل ما از جان و دل، سردار كه نه سرباز می‌شوند مقابل حریفان، كنترل كنیم. تیم ما نماد پرچم سه رنگ ماست، دوستش داشته باشیم و انتقادات تند و مخرب‌مان را بگذاریم برای وقتی دیگر.
همین چند روز قبل و وقتی تیم ملی فوتبال ایران در دیدار با اسپانیا با وجود نمایش عالی و خیره‌كننده و جنگنده مقابل این حریف قدرتمند تن به شكست داد، جمله‌ای طلایی از سوی عادل فردوسی پور بیان شد كه در عمق آن هزاران حرف نهفته بود. او در جواب سیل انتقاداتی كه به برخی ملی‌پوشان آن هم درست در جریان برگزاری مسابقات جام جهانی شده بود، گفت: «من اگر جای آن‌هایی بودم که این فضا را علیه بیرانوند و چشمی درست کردند، عذاب وجدان می گرفتم !»
شاید در نگاه اول تصور كنیم كه این جمله احساسی باشد و عادل فردوسی پور با گفتن این جمله قصد كنایه زدن دارد اما اگر از زاویه‌ای دیگر به این جمله نگاه كنیم، متوجه خیلی از ماجراها می‌شویم. جمله ای كه نباید بفهمیم ، باید آن را قورت بدهیم.
جوسازی‌های مخرب!
بامزه‌بازی‌های ما ایرانی‌ها انگار قرار نیست تمام شود. نفوذ بیش از پیش شبكه‌های مجازی در زندگی این روزهای مردم ایران بیشتر از قبل به این بامزه‌بازی‌ها دامن زده و تمام مسائل مربوط به زندگی چه سیاسی چه اقتصادی چه ورزشی و چه اجتماعی را به جوك‌های سخیف پیوند زده است. این بار این بامزه‌بازی‌ها یقه بازیكنان فوتبال ایران را گرفت؛ آن هم در بدترین زمان ممكن. درست در روزهایی كه تیم ملی در روزهای حساس حضورش در جام جهانی نیاز به حمایت و پشتیبانی دارد، برخی انتقادات عجیب و غریب به برخی بازیكنان را آغاز كردند. انتقاداتی كه ابتدا شكل جدی داشت و در نهایت تبدیل شد به جوك‌های سخیف كه فضا را بیش از حد ممكن برای ستاره‌های تیم ملی فوتبال ایران، خسته‌كننده و آزاردهنده كرد. فضایی ملتهب و مخرب كه اشكان دژاگه را مجبور كرد استوری بگذارد، روزبه چشمی را در بدترین شرایط روحی قرار داد و اشك بیرانوند را در آورد و حالا در آخرین تاثیر مخربش، سردار آزمون را وادار كرده است كه بيان كند بعد از جام جهانی از فوتبال خداحافظی كند آن هم در 23 سالگی! حالا عادل فردوسی‌پور رسانه ملی را تریبون می‌كند و از مردم می‌خواهد لااقل در این مدت كه زمان زیادی هم به تمام شدنش نمانده است، خود دار تر باشند و دست از این فضاسازی‌ها بردارند. عادل مردم را به وجدان داشتن دعوت می‌كند اما درست همان موقع مردم بامزه ایران گوشی به دست در حال ساختن یك جوك جدید و یك تويیت تازه هستند.
بی‌انصاف نباشیم
تیم ملی فوتبال ایران مراكش را در دقایق پایانی شكست می‌دهد و مقابل اسپانیای قدرتمند جنگنده و پرتلاش ظاهر می‌شود. سوت پایان هر دو بازی كه زد می‌شود، بازیكنان ایران از خستگی هر كدام یك طرف زمین ولو شده‌اند و نفس نفس می‌زنند؛ از بس دوییده‌اند. رسانه‌های خارجی نمایش خوب بازیكنان را تحسین می‌كنند و سرمربی تیم اسپانیا از شگفت‌زدگی‌اش در بازی با ایران حرف می‌زند اما ما مردم بی انصاف به خودمان حتی زحمت نمی‌دهیم به سایت فیفا سری بزنیم و آمار عملكرد بازیكنان‌مان را ببینیم. بررسی آمار سردار آزمونی كه انتقادات بی‌رحمانه‌مان مجابش كرده در جریان جام جهانی به خداحافظی از تیم ملی فكر كند، نشان می‌دهد كه سردار به هیچ عنوان عملكرد ضعیفی مقابل تیم اسپانیا نداشته است. آزمون 97 دقیقه در زمین درست همان عملكردی را داشته كه كی‌روش از او خواسته است. نه توپی را از دست داد و نه در گل خوردن ایران نقش داشت. سردار مقابل دو ستاره اسپانیا یعنی پیكه و راموس آن‌قدر دونده و سخت‌گیرانه ظاهر شد كه اجازه نداد این دو بازیكن تا حد ممكن به خط حمله اضافه شوند و كار را برای ایران سخت كنند. علاوه بر این در نمره‌هایی که توسط بيشتر رسانه‌های معتبر داده شده، جزو بازیکنان متوسط و رو به خوب زمین مسابقه بوده است. اما ما روی برخی نشانه‌های ظاهری یا از دست دادن توپ و چند پاس اشتباه، همه تقصیرها را به گردن یك نفر می‌اندازیم. ما فقط یاد گرفته‌ایم جدا از بحث و بررسی فنی، جوك بسازیم، تخریب كنیم، حمله كنیم به صفحات شخصی و همه كاسه كوزه‌ها را سر یك نفر بشكنیم. وقتی كاملا از نابود شدنش مطمئن شدیم، عقب بایستیم و ناامیدی‌اش حال‌مان را خوب كند. بی‌انصاف شدیم. علیه همه آن‌هایی كه طرز فكرشان را دوست نداریم و راه‌شان با راه ما یكی نیست قد علم می‌كنیم و برای‌مان مهم نیست برخی اقدامات‌مان چطور روی روحیه و مسیر زندگی یك نفر تاثیر می‌گذارد. لطفا بی‌انصاف نباشیم.
فقط چند روز دندان روی جگر بگذاریم
تیم ملی فوتبال ایران هنوز یك بازی دیگر تا پایان مرحله گروهی مسابقات جام جهانی 2018 پیش رو دارد. جایی كه باید به مصاف كریستین رونالدو و یارانش در تیم ملی پرتغال برود. شاید خیلی هم باورمان نمی‌شد كه در بازی سوم با پرتغال همچنان امید به صعود داشته باشیم اما نمایش خوب شاگردان كی‌روش كاری كرد كارستان و در نهایت موجب شد كه حالا به بازی با پرتغال به عنوان شانسی برای ماندن در روسیه نگاه كنیم. بهتر است این روزها كه منتظر سومین نبرد مردان فوتبال هستيم بیشتر از هر زمان دیگری به این جمله طلایی عادل فردوسی پور فكر كنیم: «من اگر جای آن‌هایی بودم که این فضا را علیه بیرانوند و چشمی درست کردند عذاب وجدان می‌گرفتم». عذاب وجدان هم نگرفتیم، مهم نیست، حداقل همین چند روز را دندان روی جگر بگذاریم و خشم‌مان را نسبت به ستاره‌هایی كه برای شاد كردن دل ما از جان و دل، سردار كه نه سرباز می‌شوند مقابل حریفان، كنترل كنیم. تیم ما نماد پرچم سه رنگ ماست، دوستش داشته باشیم و انتقادات تند و مخرب‌مان را بگذاریم برای وقتی دیگر.