حراج مو‌های شخصی، شغلی به اصطلاح لاکچری!

با ظهور و بروز تحولات اجتماعی، شاهد عرض اندام بازار‌های نو ظهوری نیز هستیم که در سایه آن عده بسیاری برای خویش کسب درآمد می‌کنند.
در این میان، بازار مو و گیس‌های بریده از نمونه این تجارت‌ها به شمار می‌رود که حتی چندی پیش خبر واردات ۲۸ تن کلاه‌گیس، ریش و مژه مصنوعی با ارز ۴۲۰۰ تومانی شوکی را به بازار وارد کرد.
به واقع اگر در گذشته‌ای نه چندان دور گلاه گیس کالای برجسته این بازار به شمار می‌رفت با نیم نگاهی به آگهی‌های منتشر شده در فضای مجازی این واقعیت محرز می‌شود که مو‌های مصنوعی کم کم به حاشیه می‌روند و مو‌های طبیعی جایگزین آن می‌شوند، فارغ از تبلیغاتی که برای کاشت مو و استفاده از فلان دارو برای رفع طاسی دیده و شنیده می‌شود، هم اکنون کم نیستند افراد و گروه‌هایی که مو‌های خویش را بلند می‌کنند و پس از مدتی آن را برای متقاضیان و خریداران مو‌های طبیعی به فروش می‌رسانند.

بازاری که نرخ گذاری در آن مشخص و مُعَیَن نیست

برخی از بازار‌ها نرخ ندارد و به تعبیر فعالان آن قیمت‌ها بر اساس طالبان و متقاضیان آن محصول نرخ گذاری می‌شود که بازار مو نمونه‌ای بارز و برجسته از این عرصه به شمار می‌رود به واقع در این بازار مشخص نیست قیمت مو در هر سانتی‌متر به چه قیمتی نرخ گذاری می‌شود و در این میان برخی حتی بصورت وزنی و کیلویی به خرید مو مبادرت می‌ورزند.
جالب اینجاست که حتی آگهی دهندگان و فعالان این بازار نیز از ارائه قیمتی مشخص اجتناب می‌کنند.
پریسا یکی از بانوان یا شاید دخترانی است که مو‌های خود را برای فروش در فضای مجازی (به اصطلاح خویش) به حراج گذاشته است.
وی پس از طرح این سئوال خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، که نرخ موهایش به چه قیمت فروخته می شود؟ می‌گوید: شما قیمت پیشنهادی خود را مطرح بفرمایید و در نهایت بنده پس از سبک و سنگین کردن نرخ‌های پیشنهادی به یکی از قیمت‌ها پاسخ مثبت خواهم داد.
به واقع هدف وی این است که بالاترین نرخ پیشنهادی را انتخاب و مو‌های خود را به قیمت دلخواه به فروش برساند تا به حداکثر سود ممکن دست یابد.
البته وی معتقد است برای بلند نگه داشتن مو‌های خود سختی‌ها و هزینه‌هایی را متحمل شده، زیرا نگهداری موی بلند و حفظ آن نیز به نوبه خود مستلزم مرارت‌ها و سختی‌هایی است و خرید شامپو‌های خاص و تقویت کننده‌های مو و تلاش برای جلوگیری از ابتلا به موخوره به عنوان یکی از شروط لازم در کیفیت بالای مو از نمونه‌های آن به شمار می‌رود.
در این بازار، برخی از مراکز (موسوم به آرایشگاه‌های زنانه) خریدار مو هستند که به زعم برخی از آن‌ها پر حجم‌ترین مو نهایتا ۲۵۰ گرم است.
مسئول این آرایشگاه که علاقه‌ای به رسانه‌ای شدن نام خویش ندارد در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، می‌گوید عدم رنگ شدن مو، پر پشت بودن آن، مبتلا نبودن به موخوره، نوع حالت مو و مواردی از این دست در زمره مولفه‌هایی است که کیفیت مو و به تبع آن نرخ گذاری بر روی آن را تعیین می‌کند و با اوصاف اشاره شده اصلی‌ترین شاخص برای نرخ گذاری بر روی مو بر مبنا و اساس طول مو انجام می‌پذیرد، زیرا از حیث وزنی، نمی‌توان نرخ منصفانه‌ای را برای مو تعیین کرد.
وی با اشاره معیار و شاخص قیمت‌ها بر اساس طول مو می‌گوید: نمی توان به نرخ معین و مشخصی اشاره کرد، زیرا مولفه‌های بسیار دیگری نیز وجود دارد که برحسب آن نرخ مو احصاء می‌شود در نتیجه آنچه که در این خصوص حائز اهمیت است به مولفه‌های کِیفی مو باز می‌گردد، اما در کلیت امر قیمت‌ها از ۳۰۰ هزار تومان کلید می‌خورد و فردی که مبادرت به فروش مو می‌کند می‌باید حداقل ۷۰ سانتیمتر مو داشته باشد تا ۵۰ سانتیمتر از آن را به فروش برساند.

بازار داغ مو‌های وارداتی از ایتالیا و هند تا اندونزی و چین

جالب اینجاست که اپیدمی واردات در بازار خرید و فروش موی طبیعی نیز تسری پیدا کرده و کم نیستند مو‌های طبیعی که از مبداء کشور‌هایی همچون چین، اندونزی، هند، ایتالیا و... به مقصد کشور‌های خریدار همچون ایران سوق پیدا می‌کنند.
آنچنان که فعالان عرصه آرایشگاه‌های زنانه عنوان می‌کنند کشور ایتالیا یکی از بزرگ‌ترین عرضه کنندگان مو‌های طبیعی در جهان به شمار می‌رود.
البته کشور مذکور عمدتا با خرید مو و دسته بندی آن، به تجارت مذکور مبادرت می‌ورزد و حتی خریداران و دلالان ایتالیایی با حضور میدانی در کشور‌های مختلف و مناطق فقیر نشین به خرید مو اقدام می‌کنند.
نرخ‌ها و قیمت گذاری‌های مو در بازار ایران نیز از ۵۰۰ هزار تومان آغاز می‌شود و آنچنان که مطرح شد مو‌های معمولی حداقل ۳۰۰ هزار تومان نرخ گذاری می‌شوند و کم نیستند مراجعه کنندگانی که مو‌های کوتاه خویش را در آرایشگاه‌های زنانه رها می‌کنند غافل از اینکه این مو‌ها به محصولاتی برای فروش از سوی مدیران برخی آرایشگاه‌ها تبدیل می‌شوند.
البته نباید این نکته را نادیده انگاشت که برای فروش مو، سایز و اندازه مو حداقل می‌باید تا کمر باشد تا به واقع بتوان بر روی مو‌های کوتاه شده مشتری برای عرضه و فروش مانور داد در غیر اینصورت با مو‌های ۱۰، ۱۵، ۲۰ یا حتی ۲۵ سانتیمتری نمی‌توان به کسب و کار خاصی مبادرت ورزید.
در بازار خرید و فروش مو در کشور ایران، با رقم‌هایی بالغ بر ۵ تا ۶ میلیون تومان نیز مواجه می‌شویم که از آن‌ها تحت عنوان اکستنشن یاد می‌شود و این اکستنشن‌ها نیز از حجم‌های متفاوتی برخوردار هستند.
به هر ترتیب با ظهور و بروز تحولات اجتماعی، بازار‌هایی نیز به رونق می‌افتند که انسان را به تعجب وا می‌دارند.
شاید در مقطعی هزینه کرد برای کاشت مو و یا خرید کلاه گیس چندان تعجب آور و تامل برانگیز محسوب نمی‌شد، اما اینکه تحولات به شکل و نحوی پیش رود که حتی برای موی طبیعی انسان مشتری پیدا شود و فراتر از آن برخی به حفظ و بلند کردن آن برای فروش مبادرت ورزند از موارد تعجب آوری است که هم اکنون شاهد آن هستیم و این به معنای تلاش حداکثری برای تبدیل داشته‌ها به نقدینگی است، روند و روالی که بعید نیست در آینده در اشکال و انحای دیگر نیز ظهور و بروز پیدا کند.