اتحاد دفاعی جدید باعث بازدارندگی ایران نمی‌شود
نویسنده: Geiff Lamear| منبع: real clear world
رویداد ایران -
ترجمه: آرین پورقدیری
اسرائیل در تلاش است تا یک اتحاد دفاعی منطقه‌ای برای مقابله با ایران ایجاد کند. این کشور از ایالات‌متحده خواسته است تا با انتقال پدافند هوایی لیزری جدید از اسرائیل به عربستان و امارات موافقت کند؛ اما ایجاد یک اتحاد گسترده برای مقابله با ایران نه ضروری است و نه به نفع ایالات‌متحده است.
قرار دادن ایران در گوشه رینگ، احتمالا نتیجه معکوس خواهد داشت. تهدیدات ایران بعد از ترور دانشمندان و کارکنان اطلاعاتی‌اش و همچنین حملاتی که به اسرائیل نسبت داده می‌شود، شدیدتر شده است.
ایران همچنین در حال آماده‌سازی برای حمله احتمالی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای خود است و ایجاد یک اتحاد منطقه‌ای به‌احتمال‌زیاد به‌جای اینکه از حملات ایران جلوگیری کند این کشور را بیشتر تحریک خواهد کرد.
در نظر بگیرید که چرخه تشدید تنش با آمریکا در سال‌های 2019 و 2020 با حملات موشکی ایران به نیروهای آمریکایی به پایان رسید. اقدامات خرابکارانه اسرائیل با حملات سایبری لبنان روبرو شدند. تکرار چرخه خصومت که شاهد بودیم نتایج فاجعه‌باری داشته، نه‌تنها بی‌احتیاطی، بلکه غیرمسئولانه است.
علاوه بر این سیستم دفاع لیزری پیشنهادی، توان رویارویی با موشک‌های بالستیک یا کروز ایران را ندارد. ادامه این اتحاد، دیپلماسی با ایران را بدون ارائه حمایت بیشتر از کشورهای درگیر، مختل خواهد کرد.
این اتحاد به ایران نشان می‌دهد که دشمنانش روابط نظامی را رسمی کرده‌اند و ایران احتمالاً با افزایش تسلیحات پاسخ خواهد داد. برنامه موشکی ایران و حمایت آن از نیروهای نیابتی تشویق خواهد شد، نه محدود.
بودجه دفاعی اسرائیل، امارات و عربستان سعودی روی‌هم از بودجه دفاعی ایران بیشتر خواهد بود و این اتحاد باعث بر هم خوردن توازن در منطقه می‌شود. برهم زدن توازن منطقه‌ای، دیپلماسی ایران و عربستان را پیچیده و طرف‌ها را تشویق می‌کند تا مذاکرات را به‌کلی کنار بگذارند. برای ادامه مذاکرات هسته‌ای، دیپلماسی بسیار مهم است.
اتحادهای تدافعی لزوما توسط طرف مقابل تدافعی تلقی نمی‌شوند. افزایش همکاری نظامی اعراب و اسرائیل، راهبرد دفاعی ایران برای تسلیح نیروهای نیابتی را توجیه می‌کند. این برای همه طرفین خطرناک است و ایالات‌متحده نباید درگیر شرایطی شود که باعث تقابل می‌شود.
یک اتحاد نظامی علیه ایران احتمالا مستقیماً نتایجی برای ایالات‌متحده خواهد داشت. منافع ایالات‌متحده در منطقه محدود است و پیوستن به یک درگیری بالقوه با ایران قیمت نفت را بیشتر می‌کند که این مسئله به نفع آمریکا نیست و علاوه بر آن جان هزاران نفر از نیروهای آمریکایی در منطقه را نیز به خطر می‌اندازد. پس این اتحاد به نفع مردم آمریکا نیست.
ایالات‌متحده به‌جای افزودن سوخت به آتش، باید تلاش کند تهدید ایران را کاهش دهد. مهم‌ترین چیز این است که دیپلماسی را در حل مسئله هسته‌ای در اولویت قرار دهیم.
ایده توسل به طرح B یعنی گزینه نظامی برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران، باید کنار گذاشته شود. رفتارهایی که پیام مخالف این را به ایران مخابره می‌کنند تنها تلاش‌های ایالات‌متحده برای دستیابی به یک توافق سودمند را تضعیف می‌کنند.
حمله نظامی، اینکه ایران هرگز هسته‌ای نخواهد شد را تضمین نمی‌کند؛ اما تحمیل شدن هزینه‌های سنگین به آمریکا را تضمین می‌کند. هزینه‌های بالای عملیات نظامی و هزینه‌های ناشی از افزایش قیمت نفت. مصرف‌کنندگان آمریکایی فورا تأثیر اقتصادی جنگ با ایران را خواهند دید و آیندگان آن‌ها تا سال‌ها پس‌ازآن تأثیرات آن را احساس خواهند کرد.
ایالات‌متحده بهتر است در جهت تنش‌زدایی با ایران کار کند. در کوتاه‌مدت، ایالات‌متحده باید از انتقال فناوری لیزری خود به‌عنوان بخشی از یک اتحاد جدید علیه ایران جلوگیری کند.
انجام این کار باعث تشویق به دنبال کردن دیپلماسی می‌شود. توازن پایدار قوا به نسبت بر هم زدن تعادل بیشتر باعث برقراری صلح می‌شود. در درازمدت، ایالات‌متحده باید خود را از امور کشورهای حاشیه خلیج‌فارس جدا کند، نه اینکه بیشتر خود را در آن‌ها درگیر کند.