مرداد داغ و رویدادی که گامهای نخست را برمیدارد
امروز آغاز ششمین سال فعالیت روزنامه رویداد امروز است. روزنامهای که استارت فعالیتش از مرداد داغ خورده شد. پنج سالی که گذشت آنچنان روزها و داستانهای متفاوتی داشت که گویی چند قرن را پشت سر گذاشتهایم. خبرهای تلخ و شیرینی که بر صفحات روزنامه حک شد و به تاریخ پیوست. از بیم و امید گفتیم از گرما و سرما از پیشرفتهایی که حاصل شد و موانعی که نگذاشت اتفاقات بهتری رخ دهد. نوشتیم و به ثبت رساندیم بر کاغذ روزنامه تا سند مطالباتمان برای آینده باقی بماند که اگر ما نتوانستهایم به آنچه ایدهآلمان بود دستیابیم پس از ما برای تحقق آن تلاش شود. امیدوارانه بر کاغذی نوشتیم که هر روز قیمت آن چندین برابر میشد. کاغذ بستر حیات یک روزنامه است. میدانید افزایش قیمت کاغذ یعنی چه؟ یعنی کمتر بگویید یا اصلا نگویید! یعنی جامعه نیازی به آگاهی ندارد! اما عقبنشینی نکردیم باز هم گفتیم و گفتههایمان را نوشتیم. به روزهای کرونایی رسیدیم حجم زیادی از مشاغل تعطیل شد، بسیاری از خانوادهها داغدار شدند؛ مطالبه واکسن کردیم، هر روز از آمدن دوز به دوز واکسن گفتیم تلاش کردیم امید را به مردم تزریق کنیم. در روزهای سیاه کرونا با دستی لرزان اما دلی امیدوار از روزهای پساکرونا گفتیم کهچهها خواهیم کرد تا نفسهای امید همان عده محدود که همچنان روزنامه را میخواندند قطع نشود درحالیکه حالوروز خودمان چنگی به دل نمیزد. سخت بود اما در نخستین سالهای فعالیت در روزگار هیاهوی سایتهای جعلی و گرمشدن تنور جنگ روانی، داوطلبانه در خط مقدم ایستادیم و فانوس به دست گرفتیم. در شرایط بحران اقتصاد و معیشت بدون شک فعالیت روزنامهها تنها از عشق به آگاهیبخشی نشئت میگیرد. باور کنید فرهنگ کشور نیازمند انسانهای عاشق است.