فرسودگی شبکه فاضلاب مانع رفع نم‌زدگی دیوار مسجد جامع اصفهان شد
ناصر طاهری با بیان این که برای رفع این مشکل به همکاری شرکت آب و فاضلاب نیاز است، تصریح کرد: بنای تاریخی مسجد جامع اصفهان در 2 دهه گذشته با این مشکل مواجه شده و نم‌زدگی قسمت‌های پایین دیوارهای بخشی از این بنا موجب از بین رفتن زیبایی بصری این قسمت‌ها شده است .
وی بیان کرد: برای جلوگیری از نفوذ رطوبت، آسفالت کوچه‌های مجاور بنا را برداشتیم و به جای آن با مصالح مناسب کف‌سازی کردیم تا با انجام تنفس خاک در این قسمت‌ها از نفوذ رطوبت به پایه‌ها و قسمت‌های پایین بنا جلوگیری شود.
معاون حفظ و احیای بناهای اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان با اشاره به سطح مسجد جامع اصفهان از کوچه‌های مجاور این بنا پایین‌تر است گفت: شیب‌بندی به منظور هدایت آب‌های سطح برای جلوگیری از نفوذ به این بنای تاریخی از دیگر اقدام‌هایی بود که انجام دادیم.
وی با اشاره به اینکه این اقدام‌ها تاثیر بازدارندگی زیادی در رطوبت این بنای تاریخی داشته است، تصریح کرد: به دلیل فرسودگی شبکه فاضلاب محل، این مشکل بطور کامل برطرف نشده است و در مکاتباتی که با اداره شرکت آب و فاضلاب اصفهان انجام داده‌ایم ترمیم این شبکه را خواستار شده‌ایم.
طاهری افزود: مسجد تاریخی امام اصفهان در سالهای گذشته با چنین مشکلی مواجه بود و دچار نم زدگی شده بود اما با همکاری شرکت آب و فاضلاب استان، شبکه فاضلاب اطراف بنا که دچار فرسودگی شده بود ترمیم شد و مسجد امام از نم‌زدگی رهایی یافت.
معاون حفظ و احیای بناهای اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان با اشاره به اینکه دیوارهای مسجد جامع اصفهان از چندین سال قبل درگیر نم‌زدگی شد، اظهار داشت: طی این مدت مکاتبات زیادی را با شرکت آب و فاضلاب اصفهان انجام داده‌ایم و همچنان منتظر اقدام آنها هستیم.
وی اضافه کرد: نم‌زدگی دیوارهای مسجد جامع اصفهان گرچه اکنون تهدید جدی برای این بنا به شمار نمی‌آید اما چنانچه برطرف نشود و این روند ادامه یابد برای این بنای تاریخی مخرب خواهد بود و به تهدید جدی تبدیل خواهد شد.
مسجد جامع عتیق اصفهان که در سال ۱۳۱۰ با شماره ۹۵ در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت، شاهکار بی‌نظیری از معماری اسلامی است، این بنا در میدان قیام، سبزه میدان، خیابان هارونیه واقع شده است.
کاوش‌ها قدمت این مسجد را به صدر اسلام نسبت داده اند که ابتدا ابعاد آن کوچکتر و از نظر جهت قبله با مشکلاتی مواجه بود تا اینکه در سال ۱۵۶ هجری طرح نخست مسجد به شکل 'بومسلمی' یا 'شبستان ستوندار' ساخته شد که محراب و بخش بزرگی از دیوار قبله مسجد قدیمی در زیر کف شبستان جنوبی مسجد کنونی یافت شده است. سوی قبله مسجد قدیمی با سوی قبله کنونی ۲۰ تا ۳۰ درجه اختلاف دارد.
در اوایل قرن سوم هجری قمری، این مسجد کهن ویران شده و بر ویرانه‌های آن مسجدی بزرگ‌تر نزدیک به ده جریب ساخته شد، در روزگار آل بویه بخش‌هایی به ساختمان مسجد اضافه شد، اما در سده پنجم و ششم (پس از آتش سوزی سال ۵۱۵ هجری قمری ) مسجد به چهار ایوانی تبدیل شد.
انواع کاشی‌کاری های منقش به اشعار نظامی و معرق پیش از اسلام، گچبری از دوران ساسانی، انواع سفال و شیشه با رنگ‌های آبی، زرد و قرمز با روکش طلا متاثر از هنر ساسانی در کند و کاوهای این مسجد به دست آمده است.
مسجد جامع اصفهان محراب‌های متعددی دارد که مهمترین آن در ضلع شمالی ایوان غربی در شبستانی که به وسیله اولجایتو فرمانروای ایلخانی ساخته شد قرار دارد. این محراب نمونه نفیسی از تزئین گچبری است و در دو سوی تورفتگی تاق‌دار آن دو ستون کوچک تعبیه شده و کمان نوک تیزی بالای آنها را به هم متصل می‌کند.