لشگری‌پور: شبنم نعمت‌زاده امضای خواهرش را جعل می‌کرد
متهم ردیف دوم پرونده شبنم نعمت زاده گفت: خانم زینب نعمت‌زاده یک روز هم در شرکت نبود اما خواهرش به جای او امضا می‌کرد.
در ادامه پنجمین جلسه محاکمه شبنم نعمت‌زاده، احمدرضا لشگری‌پور متهم ردیف دوم پرونده در بیان آخرین دفاعیات خود اظهار کرد: کامیونهای دارو از 6 شهریور سال 96 توقیف بود اما هیچ اقدامی برای فروش انجام نشد در صورتی که ارزش داروهای این کامیونها 40 میلیارد تومان بود و اگر به فروش می‌رفت حدود نیمی از بدهی خود را به تامین کننده‌ها پرداخت می‌کردیم اما هیچ اراده‌ای برای پرداخت تامین‌کننده‌ها وجود نداشت و الان هم نمی‌توانیم بدهی تامین کننده‌ها را بدهم.
این متهم در ادامه نامه دستنویسی از نعمت‌زاده را قرائت کرد و گفت: در این نامه نعمت‌زاده گفته است که پرداخت تعهدات برای هر شرکت یک الی دو ساله باشد و اکنون دو ساله شده است اما نمی‌خواهند پرداخت کنند.
لشگری‌پور توضیح داد: ما نمی‌توانستیم جایزه ندهیم زیرا اگر جایزه نمی‌دادیم از ما کالا نمی‌خریدند و تقریبا تمام کالاهای ما را شرکتهای دیگری توزیع می‌کردند.
وی در پاسخ به سوال قاضی مبنی بر اینکه درباره کالاهای انحصاری چه اقدامی کردید گفت: ما کالای انحصاری نداشتیم؛ نه قصد ما انحصار بود و نه کالای انحصاری داشتیم.
این متهم همچنین با اشاره به گزارش مندرج در صفحه 30 کیفرخواست افزود: ما هیچگونه گرانفروشی نداشتیم و نمی‌توانستیم هم گرانفروشی کنیم زیرا کالاهای‌مان تعزیراتی بود.
متهم ردیف دوم پرونده همچنین درباره احتکار داروها نیز گفت: اگر خانم نعمت‌زاده کالاها را احتکار می‌کرده به من ارتباطی ندارد. یک مرتبه در همان زمان به او تلفن زدم و گفتم کالاهای "مارنیز" خریدار دارد و فردی حاضر است این کالاها را بخرد اما نعمت‌زاده گفت اگر الان بفروشم یک و نیم میلیارد تومان به فروش می‌رود در حالی که دلار در حال گران شدن است و اگر بعدا بفروشم 3 میلیارد تومان می‌فروشیم.
لشگری‌پور همچنین با اشاره به بخش دیگری از کیفرخواست درباره پیش‌خرید دارو، گفت: هیچ پیش‌خریدی جایی نداشتیم و همه کالاها را مدت‌دار می‌خریدیم زیرا توان پیش خرید کردن نداشتیم.
وی تاکید کرد: اصلا دارو نمی‌تواند انحصار شود مگر اینکه شرکتی یک داروی هایتک بیاورد و بگوید اگر می‌خواهید این دارو را بخرید باید داروهای دیگری نیز خرید کنید که در این ارتباط نیز وزارت بهداشت اجازه فروش سبدی نمی‌دهد.
لشگری‌پور اضافه کرد: ما چه کار اشتباهی انجام داده‌ایم؟ امروز در صدا و سیما بیشتر پیام‌های بازرگانی مربوط به فروشگاه رفاه است که عرضه کرده است. ما چون تازه تاسیس بودیم می‌خواستیم ما را بشناسند و داروخانه‌ها خرید بیشتری کنند و اصلا کالایی نداشتیم که بخواهیم بازار را به دست بگیریم.
متهم ردیف دوم همچنین با اشاره به بخش دیگری از اظهارات نعمت‌زاده مبنی بر اینکه مدیرعامل اختیارات تام داشت گفت: این حرف کذب است و اساسنامه شرکت وجود دارد که در آن امضای ثابت رئیس هیئت مدیره و متغیر یکی از اعضای هیئت مدیره برای اسناد اوراق بهادار الزامی دانسته شده است.
وی گفت: خانم زینب نعمت‌زاده یک روز هم در شرکت نبود اما شبنم نعمت‌زاده جای او امضا می‌کرد. در حالی که زینب نعمت‌زاده از مصوبات هیئت مدیره خبر نداشت و بعدا خانم شبنم نعمت‌زاده گفت که از خواهرش وکالت داشته اما سوال اینجاست کسی وکالت دارد "از طرف" امضا می‌کند و یا امضا را جعل می‌کند؟
این متهم در ادامه نامه دستنویسی از نعمت‌زاده را قرائت کرد و گفت: در این نامه نعمت‌زاده گفته است که پرداخت تعهدات برای هر شرکت یک الی دو ساله باشد و اکنون دو ساله شده است اما نمی‌خواهند پرداخت کنند.
لشگری‌پور توضیح داد: ما نمی‌توانستیم جایزه ندهیم زیرا اگر جایزه نمی‌دادیم از ما کالا نمی‌خریدند و تقریبا تمام کالاهای ما را شرکتهای دیگری توزیع می‌کردند.
وی در پاسخ به سوال قاضی مبنی بر اینکه درباره کالاهای انحصاری چه اقدامی کردید گفت: ما کالای انحصاری نداشتیم؛ نه قصد ما انحصار بود و نه کالای انحصاری داشتیم.
این متهم همچنین با اشاره به گزارش مندرج در صفحه 30 کیفرخواست افزود: ما هیچگونه گرانفروشی نداشتیم و نمی‌توانستیم هم گرانفروشی کنیم زیرا کالاهای‌مان تعزیراتی بود.
متهم ردیف دوم پرونده همچنین درباره احتکار داروها نیز گفت: اگر خانم نعمت‌زاده کالاها را احتکار می‌کرده به من ارتباطی ندارد. یک مرتبه در همان زمان به او تلفن زدم و گفتم کالاهای "مارنیز" خریدار دارد و فردی حاضر است این کالاها را بخرد اما نعمت‌زاده گفت اگر الان بفروشم یک و نیم میلیارد تومان به فروش می‌رود در حالی که دلار در حال گران شدن است و اگر بعدا بفروشم 3 میلیارد تومان می‌فروشیم.
بیشتر بخوانید:
ماجرای ۵۰۰ حساب بانکی شبنم نعمت زاده چیست؟
نعمت‌زاده: کاری می‌کنم مردم بگویند خدا بیامرزدش
چه کسی برای کمک به شبنم نعمت زاده نامه می‌نویسد؟
لشگری‌پور همچنین با اشاره به بخش دیگری از کیفرخواست درباره پیش‌خرید دارو، گفت: هیچ پیش‌خریدی جایی نداشتیم و همه کالاها را مدت‌دار می‌خریدیم زیرا توان پیش خرید کردن نداشتیم.
وی تاکید کرد: اصلا دارو نمی‌تواند انحصار شود مگر اینکه شرکتی یک داروی هایتک بیاورد و بگوید اگر می‌خواهید این دارو را بخرید باید داروهای دیگری نیز خرید کنید که در این ارتباط نیز وزارت بهداشت اجازه فروش سبدی نمی‌دهد.
لشگری‌پور اضافه کرد: ما چه کار اشتباهی انجام داده‌ایم؟ امروز در صدا و سیما بیشتر پیام‌های بازرگانی مربوط به فروشگاه رفاه است که عرضه کرده است. ما چون تازه تاسیس بودیم می‌خواستیم ما را بشناسند و داروخانه‌ها خرید بیشتری کنند و اصلا کالایی نداشتیم که بخواهیم بازار را به دست بگیریم.
متهم ردیف دوم همچنین با اشاره به بخش دیگری از اظهارات نعمت‌زاده مبنی بر اینکه مدیرعامل اختیارات تام داشت گفت: این حرف کذب است و اساسنامه شرکت وجود دارد که در آن امضای ثابت رئیس هیئت مدیره و متغیر یکی از اعضای هیئت مدیره برای اسناد اوراق بهادار الزامی دانسته شده است.
وی گفت: خانم زینب نعمت‌زاده یک روز هم در شرکت نبود اما شبنم نعمت‌زاده جای او امضا می‌کرد. در حالی که زینب نعمت‌زاده از مصوبات هیئت مدیره خبر نداشت و بعدا خانم شبنم نعمت‌زاده گفت که از خواهرش وکالت داشته اما سوال اینجاست کسی وکالت دارد "از طرف" امضا می‌کند و یا امضا را جعل می‌کند؟