اربعین حسینی در تقویم 1403چه روزی است؟ تاریخچه چهلم امام حسین

اربعین در لغت به معنی چهلم است و اربعین حسینی در اصطلاح به 20 صفر ۶۱ هجری قمری، چهلمین روز شهادت حسین بن علی فرزند علی بن ابی طالب و فاطمه زهرا، که امام سوم شیعیان است اطلاق می‌شود.

روز اربعین حسینی در تقویم سال 1403 چه تاریخی است؟

روز اربعین حسینی در تقویم سال 1403 روز یکشنبه 4 شهریور است.

تاریخ دقیق اربعین حسینی در تقویم شمسی برابر است با :روز یکشنبه 4 شهریور سال 1403

تاریخ دقیق اربعین حسینی در تقویم قمری برابر است با :روز یکشنبه 21 صفر سال 1446

تاریخ دقیق اربعین حسینی در تقویم میلادی برابر است با : روز یکشنبه 25 آگوست سال 2024

اربعین حسینی 1403 چند شنبه و چه روزی است؟

اربعین حسینی 1403 روز یکشنبه 4 شهریور است.

اربعین چیست؟

چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) که با ۲۰ صفر مصادف است را اربعین حسینی می‌نامند. بیست صفر در ایران تعطیل رسمی است و شیعیان در این روز عزاداری می‌کنند.

اربعین چگونه به وجود آمد؟

این که منشأ اربعین چیست، باید گفت، در منابع به این روز به دو اعتبار نگریسته شده است :

1. روزی که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند.
2. روزی که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) را زیارت کند.

آنچه با اطمینان می‌توان گفت این است که نخستین زیارت امام حسین (علیه السلام) در نخستین اربعین، توسط جابر بن عبدالله انصاری صورت گرفته است و از آن پس ائمه اطهار (علیهم السلام) که از هر فرصتی برای رواج زیارت امام حسین (علیه السلام) بهرهمی گرفتند، آن روز را که نخستین زیارت در آن انجام شده، به عنوان روزی که زیارت امام حسین (علیه السلام) در آن مستحب است، اعلام فرمودند.

چرا اربعین برای امام حسین است؟

فداکاری های امام حسین (ع)، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است.

این فداکاری ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامیداشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

2. منحصر به فرد بودن مصیبت امام حسین (ع)

مصیبت سیدالشهداء (ع)، از همه مصیبت ها بزرگ تر و سخت تر بود. مصیبت امام حسین (ع)، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است.

اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان بدهد چرا برای امام حسین (ع) بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلام (ص) عزاداری می‌کنیم و مراسم متعددی برپا می‌کنیم.

3. روز یادآوری مصائب آل محمد (ص)

در ماه محرم سال 61ه.ق امام حسین (ع)، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین (ع) و یارانش، به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در روز اربعین تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

4. مقابله با دشمنان امام حسین (ع) و دشمنان دین خدا

دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین (ع)، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند و در طول تاریخ، پیوسته تلاش کردند تا حادثه کربلا، به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین علیه السلام می‌آمدند، شکنجه می‌کردند و می‌کشتند.

در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند؛ مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین (ع)، منع کردند.شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‌کردند که یکی از این مناسبت ها، حادثه روز اربعین است. و امروز می‌بینیم که اربعین حسینی، عظیم ترین تجمع جهان است.

5. زیارت اربعین، از نشانه های مومن

یکی از نشانه های مومن، زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری (ع) روایت شده است که علامت های مومن پنج چیز است :

1. پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز
2. زیارت اربعین
3. انگشتر به دست راست کردن
4. پیشانی بر خاک نهادن در سجده
5. بسم الله را بلند گفتن

بنابراین یکی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده اند.

در اربعین حسینی چه اتفاقی افتاد؟

1. جابر نخستین زائر قبر امام حسین (ع) در روز اربعین

بدون شک اربعین اباعبدا...(ع)، با زیارت جابر بن عبدا... انصاری از قبر مطهر آن مظلوم توام است و در اربعین هر سال نام جابر زنده می‌شود.

جابر از خاندان وحی نیست ولی پیوند زندگی او با اهل بیت آن چنان محکم است که مرگ نیز نمی‌تواند این علقه را سست نماید. جابر در زمان خروج ابا عبدا... از مدینه نابینا و ناتوان شده بود ولی ذره ای تردید در حقانیت قیام آن حضرت نداشت.

فراتی که نتوانسته بود به لب های پاکترین انسان های روزگار جرعه ای آب هدیه دهد.

2. بازگشت اسرای اهل بیت به کربلا در روز اربعین

با ورود همزمان اسیران به کربلا، همه آن ها گریه و زاری می‌کردند و بر صورت سیلی می‌زدند. سیدبن طاووس در کتاب مقتل خود به نام لهوف می‌نویسد: «چون به بر تربت پاک امام حسین (ع) رسیدند، جابر بن عبداللّه‏ را با گروهی از طایفه بنی‏ هاشم و مردانی از آل پیغمبر (ص) دیدند که به زیارت حضرت آمده‏ اند. زنان قبایل عرب نیز که در آن اطراف بودند شروع به عزاداری و نوحه سرایی کردند»

برخی از صاحب نظران این وقایع را بعید دانسته و منکر آن شده اند اما تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که این بعید دانستن ها و انکار ها صحیح نیست و دلیل قابل قبولی برای رد این دو واقعه وجود ندارد. در ادامه گزارش هایی از وقایع روز اربعین در منابع موجود آمده است.

روایاتی از اتفاقات اربعین

روایت اول از اتفاقات روز اربعین

مصباح الزائر به نقل از عطا می‌نویسد: «روز بیستم صفر با جابر بن عبد اللّه بودم هنگامی که به غاضریّه رسیدیم در جوی آن جا غسل کرد و پیراهن پاکیزه ای را که همراه داشت پوشید. سپس به من گفت: ای عطا، آیا عطری به همراه داری؟

گفتم: سُعد (مادّه ای خوش بو کننده) دارم. او از آن به سر و بقیه بدنش مالید. سپس با پای برهنه رفت تا نزد سرِ امام حسین علیه السلام ایستاد و سه تکبیر گفت و بیهوش، بر زمین افتاد و هنگامی که به هوش آمد، شنیدم که می‌گوید: سلام بر شما، ای خاندان خدا...»

روایت دوم از اتفاقات روز اربعین

کمی آب بر او پاشیدم و هنگامی که به هوش آمد، سه بار گفت: ای حسین! آن گاه گفت: دوست، پاسخ دوست را نمی‌دهد؟! سپس گفت: چگونه پاسخ دهی، در حالی که خون رگ هایت را بر میان شانه ها و پشتت ریختند و میان سر و پیکرت، جدایی انداختند؟!

گواهی می‌دهم که تو، فرزند خاتم پیامبران و فرزند سَرور مؤمنان و فرزند هم پیمان تقوا و چکیده هدایت و پنجمین فرد از اصحاب کسایی و فرزند سالار نقیبان و فرزند فاطمه، سَرور زنانی،! و چگونه چنین نباشی، در حالی که از دست سَرور پیامبران، غذا خورده ای و در دامان تقواپیشگان، پرورش یافته ای و از سینه ایمان، شیر نوشیده ای و با اسلام، تو را از شیر گرفته اند.

پاک زیستی و پاک رفتی؛ امّا دل های مؤمنان، در فراق تو خوش نیست، بی آن که در این، تردیدی رود که همه اینها به خیرِ تو بود.

سلام و رضوان خدا بر تو باد! و گواهی می‌دهم که تو بر همان روشی رفتی که برادرت یحیی بن زکریّا رفت.

آن گاه جابر، دیده خود را گِرد قبر چرخاند و گفت: سلام بر شما، ای روح هایی که گرداگرد حسین، فرود آمده، همراهش شُدید! گواهی می‌دهم که نماز را به پا داشتید و زکات دادید و به نیکی فرمان دادید و از زشتی، باز داشتید و با مُلحدان جنگیدید و خدا را پرستیدید تا به شهادت رسیدید. سوگند به آن که محمّد را به حق برانگیخت، در آنچه به آن در آمدید با شما شریک هستیم.

به جابر گفتم: ای جابر! چگونه [با آنان شریک باشیم]، با آن که ما نه به دره ای فرود آمدیم و نه از کوهی بالا رفتیم و نه شمشیری زدیم، در حالی که اینان، سرهایشان از پیکر، جدا شد و فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند؟!

جابر گفت: ای عطیّه! شنیدم که حبیبم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید : «هر کس گروهی را دوست داشته باشد، با آنان محشور می‌شود، و هر کس کارِ کسانی را دوست داشته باشد، در کارشان شریک می‌شود»، و سوگند به آن که محمّد را به حق به پیامبری بر انگیخت، نیّت من و همراهانم، همان است که حسین علیه السلام و یارانش بر آن رفته اند. مرا به سوی خانه های کوفه ببر.

روایت سوم از اتفاقات روز اربعین

روایت چهارم از اتفاقات روز اربعین

کفعمی در کتاب المصباح می‌نویسد : زیارت اربعین (چهلم) را به این خاطر چنین نامیدند که زمان آن، روز بیستم ماه صفر است که چهل روز از کشته شدن امام حسین (ع) می‌گذرد و همان، روز ورود جابر بن عبد اللّه انصاری، صحابی پیامبر (ص)، از مدینه به کربلا برای زیارت قبر امام حسین (ع) است.او نخستین زائر امام حسین (ع) از میان مردم است... و در این روز، بازگشت اهل بیتِ امام حسین (ع) از شام به مدینه نیز اتفاق افتاده است.

اعمال شب اربعین

خواندن دعای چهل و سوم صحیفه سجادیه

• خواندن زیارت امام حسین

اعمال روز اربعین

پیاده روی اربعین

• غسل زیارت و دعا

• آراستگی و پوشیدن لباس تمیز و خوش بو

• حضور در کنار قبر امام حسین

• ذکر تسبیح و تکبیر

پرسش های متداول