برخی از هنرمندان در طول تاریخ، جسم‌شان را مساحتی برای عرضه افکار و عقاید هنری خود در نظر گرفتند و بدین ترتیب ظاهری خاص و گاهی عجیب برای خود درست کردند.
الجزیره در مطلبی که به تازگی منتشر کرده به ظاهر عجیب برخی از هنرمندان برجسته تاریخ پرداخته و دلیل تمایل آن‌ها برای داشتن شکل و شمایلی متفاوت و خاص را بررسی کرده است.
در طول دهه‌ها هنرمندان بسیاری با ظاهری متفاوت در جامعه حضور پیدا کرده‌اند. از سبیل عجیب سالوادور دالی گرفته تا کلاه رنه ماگریت و نیز لباس‌های خاص فریدا کالو. این هنرمندان با پوشش متفاوت خود نشان می‌دانند که از سطح تخیلی وسیع‌تر و فراتر از مردم عادی برخوردارند که گاهی نیز موجب درد و رنج آن‌ها می‌شود.
تحلیلگران درباره علت این که هنرمندان پوشش‌های خاص و متفاوتی را انتخاب می‌کنند نظرات متفاوتی ارائه می‌دهند اما یک تفسیر منطقی از این موضوع می‌تواند این باشد که آن‌ها جسم خود را محلی برای ارائه یک اثر هنری می‌دیدند.
گوستاو کلیمت
گوستاو کلیمت، نقاش اتریشی (۱۹۱۸-۱۸۶۲)، لباس بلندی شبیه به روپوشی که بیماران در آن زمان در آسایشگاه‌های روانی می‌پوشیدند، بر تن می‌کرده است. منتقدان این پوشش را نمادین و نوعی مد هنری می‌دانستند. این نوع پوشش سبب شهرت این نقاش شده بود و عکاسان را به سوی او جذب می‌کرد.
رنه ماگریت
رنه ماگریت، نقاش سوررئالیست بلژیکی (۱۹۶۷-۱۸۹۸)، همواره با کلاهی سیاه ظاهر می‌شد. در اغلب تابلوهای نقاشی‌اش نیز این کلاه سیاه وجود دارد و گاهی کل صورت را پوشانده است. در مشهورترین اثر ماگریت به نام «پسر انسان» نیز مردی با همین کلاه ترسیم شده که سیبی صورتش را پوشانده است. استفاده زیاد نقاش از این کلاه سیاه در آثارش نشان می‌دهد که کلاه سیاه برای او معنای سوررئال خاصی داشته است. معنایی که طبق معمول در ذهن پیچیده هنرمند نهفته است.