صنعت مبلمان این روزها از برخی نابسامانی‌ها رنج می‌برد، مشکلاتی که در تمام فرایند تولید و فروش دیده می شوند و به یکی از بزرگترین مشکلات تولید در کشور که بالا بودن قیمت تمام شده کالاست، ختم می شوند.
بخش عمده‌ای از قیمت تمام شده مبلمان به پارچه‌های روی مبل و چوب اختصاص پیدا می‌کند و آنچه از مشاهدات میدانی پیداست، نظارت کافی بر قیمت گذاری و فروش این محصولات وجود ندارد به طوری که حتی در بسیاری از موارد، مواد اولیه تولید شده در داخل ایران با نام و برند خارجی و با قیمت بالاتر به فروش می‌رسد و سبب افزایش قیمت ها می شود.
در گذشته، مبل کالایی بود که در هر خانه ای وجود نداشت و به نوعی یک کالای لوکس بود، اما امروز به کالایی تبدیل شده که در هر خانه حداقل یک دست از آن وجود دارد و تقریبا به جمع کالاهای مورد نیاز خانوارها پیوسته و به هزینه های خانوار اضافه شده است.
امیر یکی از فعالان حوزه تولید و فروش مبل در خصوص وضعیت فعالیت در این حرفه به ایسنا گفت: دو سال است که صنف مبل‌سازان با افت فروش مواجه شده‌اند.
وی اظهار کرد: به دلیل تحریم‌ها و وضعیت اقتصادی موجود، مردم دیگر توان خرید مبل با این قیمت های گزاف را ندارند و به تعمیرات مبل روی آورده اند.
وی بیان کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا در اواخر سال ۹۸، بازار مبل به طور کامل تعطیل شد و بازار مبل سازان و مبل فروشان رونق خود را از دست داد و ضربه سنگینی به این حرفه وارد شد. مردم فکر می کنند این بازار آسیب ندیده، اما باید گفت این بازار نیز همانند سایر بازارها دچار آسیب جدی شده و از قضا افزایش قیمت ها نیز مزید بر علت شد. بیشترین فروش ما شب عید و خرید جهیزیه بود که این دو هم دچار مشکل شد.
امیر اضافه کرد: افزایش قیمت‌ها در بازار به گونه‌ای شد که هزینه‌های تولید از قبیل قیمت مواد اولیه و دستمزدها بالا رفت و در کناراین دو، افزایش غیرمنطقی اجاره‌بها قیمت تمام شده کالاهای تولیدی را به میزان قابل توجهی افزایش داد، از طرفی کاهش بیش از سه برابری قدرت خرید مردم به نزول این بازار دامن زد.
ضربه تحریم به پایه های صنعت مبلمان
وی با بیان اینکه به دنبال گرانی تولید، بسیاری از تولیدکنندگان دیگر توان ادامه فعالیت نداشته و کسب خود را پایان داده اند، ادامه داد: از طرفی برخی اقلام مورد نیاز تولید این کالا وارداتی است و تحریم ها نیز ضربه بزرگی به آن وارد کرد و سبب شد برخی سودجویان و دلالان که این اقلام را احتکار کرده اند آنرا با قیمت گزاف در بازار عرضه کنند. تقاضای زیاد و جنس کم، بازار را به شدت متلاطم کرد و قیمت ها سر به فلک کشید و هیچ نظارتی هم بر این شرایط وجود نداشت.
رقابت‌های ناسالم در بازار مبل
این تولید کننده هم‌چنین اشاره ای به رقابت‌های ناسالم در بازار مبل داشت و گفت: متاسفانه برخی افراد برای اینکه فروش بیشتری داشته باشند از اجناس نامرغوب استفاده می کنند تا بتوانند بازار را در دست بگیرند و باقی را متهم به گران فروشی می کنند و همین امر سبب شده مردم هم تردید در خرید داشته باشند و بلاتکلیف باشند و ندانند که از کجا چه محصولی را تهیه کنند که بر این اساس می طلبد که مسئولین امر علاوه بر نظارت، به شناسنامه دار کردن این محصولات نیز توجه داشته باشند همانگونه که تولیدات شرکتی و وارداتی کیفیتی کاملا مشخص دارند.
افزایش بیش از ۲۰۰ درصدی قیمت مواد اولیه/ خرید به صرفه تر از تعمیر است
امیر با اشاره به افزایش بیش از ۲۰۰ درصدی قیمت مواد اولیه از جمله چوب عنوان کرد: سال های پیش قیمت تمام شده مبل حدود ۵ تا ۷ میلیون تومان برآورد می شد که با عرضه در بازار به حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان یا کمتر می رسید، اما اکنون با این قیمت ها، هزینه مواد اولیه به تنهایی بالای ۱۰ میلیون تومان است و تا محصول به بازار برسد قیمت ها افزایش بیشتری خواهد داشت. بر این اساس باید یک نمایشگاه عرضه مستقیم راه اندازی شود تا افراد با قیمت های مناسب تری محصولات خود را خریداری کنند.
وی اظهار کرد: واسطه ها نیز در این بین سودجویی کرده و از این وضعیت سوءاستفاده می کنند و به دلیل همین شرایط است که مردم دیگر توان خرید نداشته و مبل ها و کالاهای چوبی خود را تعمیر می کنند البته که تعمیر هم دست کمی از خرید ندارد چراکه مواد اولیه قیمت بالایی دارد و برای تعمیر باید مواردی از قبیل پارچه و یراق تعویض شود و گاهی اوقات خرید به صرفه تر از تعمیر است.
وی عنوان کرد: در این شرایط مجبور به فروش چکی هستیم اما چون مواد اولیه را نقدی خریداری می کنیم امکان فروش اقساطی نداریم. به شرایطی رسیده ایم که نه امکان تولید داریم و نه می توانیم بفروشیم.
رشد ۴ برابری قیمت کلاف مبل/افزایش ۳۰۰ درصدی قیمت پارچه
این تولیدکننده مبل خاطرنشان کرد: قیمت کلاف مبل حداقل ۴ برابر و پارچه بالای ۳۰۰ درصد رشد داشته هرچند کیفیت پارچه ها بیشتر که نشده گاها ضعیف تر هم شده است. کسی بدبخت‌تر از تولیدکننده نیست، حاضرم با نصف قیمت محصولات و کارگاه را بفروشم و وارد کار دیگری شوم. حداقل قیمت برای هر متر پارچه بالای ۱۰۰هزار تومان برآورد می شود.
امیر که چندین سال است در این حرفه فعالیت دارد، گفت: در گذشته حداقل ۱۰ کارگر در کارگاه و فروشگاه بنده فعالیت داشتند اما الان دیگر نمی توانم از عهده حقوق این افراد برآیم و مجبورم بیشتر کارها را خودم انجام دهم.
علی، تولیدکننده دیگری در این حوزه بیان کرد: کار تولید مبل دیگر همانند گذشته سود ندارد چراکه قیمت مواد اولیه سر به فلک کشیده، در گذشته تعدادی میز و مبل و صندلی آماده در گوشه کارگاه داشتیم اما الان تنها در صورت دریافت سفارش باید کار تولید کنیم چراکه اصلا صرفه اقتصادی ندارد و قدرت خرید مصرف کننده نیز پایین آمده است.
وی با اشاره به قیمت چندبرابری چوب افزود: قیمت چوب که دیگر ثبات ندارد، پارچه هم از آن بدتر، اگر بخواهیم کیفیت کار را کاهش دهیم چند وقت بعد مشتری ناراضی به سراغمان می آید، اگر هم بخواهیم با کیفیت کار کنیم خودمان ضرر کرده ایم، قیمت مبل با کیفیت بالای ۳۰ میلیون تومان است اما مردم توان چنین هزینه ای را ندارند و مجبوریم سود خود را کاهش دهیم.
غصه کارگرها هم به غصه هایم اضافه شده است
از علی خواستم قیمتی از مواد اولیه بدهد، گفت: واقعا نمی دانم چه قیمتی بدهم، قیمت این ساعت یا ساعت بعدی؟ واقعا اوضاع بدی پیش روی ما قرار گرفته و نه راه پس داریم و نه راه پیش! تمام کارگرها را جواب کرده ام و تنها خودم و پسرم در این کارگاه کار می کنیم و غصه کارگرها هم به غصه هایم اضافه شده است.
وی با اشاره به اینکه از ابتدای شیوع کرونا از کمک به مشاغل آسیب دیده صحبت کردند ادامه داد: تاکنون هیچ حمایتی از این صنف صورت نگرفته و فقط با حرف مردم را خام می کنند.
به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، این صنف با وجود ویژگی‌هایی که دارد متاسفانه از حمایت دستگاه‌های دولتی برخوردار نیست و به دلیل پایین آمدن قدرت خرید مردم، این کالا از سبد مصارف عموم حذف شده است تا حدی که مصرف کننده از خرید این کالا صرف نظر می‌کند، این در حالیست که این کالا تا همین چند سال پیش، کالاهای محبوبی برای خانواده بود.
بازار صنعت چوب آشفته است!
رئیس اتحادیه صنعت چوب و فلز در اراک نیز در تکمیل این گلایه ها بیان کرد: در حال حاضر بازار صنعت چوب بسیار آشفته است، مواد مورد نیاز در دسترس نیست و قیمت ها روز به روز در حال تغییر است. قیمت مواد اولیه امروز با فردا کاملا متفاوت است و برخی لوازم نیز در بازار کمیاب است.
محمدرضا براتی با تاکید بر اینکه این بازار ثبات ندارد، ادامه داد: نمی توان تضمین کرد که اگر امروز تولیدی شروع شد قطعا تا ۱۰ روز دیگر تحویل داده می شود چراکه ممکن است مواد اولیه موجود نباشد. با توجه به کاهش قدرت خرید مردم و افزایش قیمت ها، فروش در این حوزه نیز با مشکل مواجه شده است، قطعا تعمیرات هم نیازمند تامین همان مواد اولیه تولید است و باید به همان اندازه برای آن هزینه شود.
وی اضافه کرد: برای مثال قیمت چوب از هر متر مربع ۲ هزار تومان به بیش از ۱۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده و پارچه هم به نسبت، افزایش قیمت پیدا کرده است، از طرفی به میزان کافی پارچه وجود ندارد که بتوان به راحتی آنرا تهیه کرد. مواد اولیه هزینه بسیار سنگینی برای تولیدکننده دارد و قیمت ثابتی هم ندارد. قیمت ها چندین بار تغییر داشته است، البته ما تلاش کردیم تا حدودی قیمت ها را ثابت نگه داریم اما این هم ضرر به تولیدکننده است.
براتی ضمن گلایه درخصوص برگزاری نمایشگاه های مبلمان خاطرنشان کرد: برپایی نمایشگاه ها نیز خود آسیب هایی برای تولیدکنندگان استان به همراه دارد. سال گذشته توانستیم از برپایی آن جلوگیری کنیم اما امسال زورمان نرسید و مسئولین با ما همکاری نکردند.
رئیس اتحادیه صنعت چوب و فلز اضافه کرد: مبلی که قیمت تمام شده اش ۲۳ میلیون تومان بود، امروز قیمت تمام شده ۶۰ میلیون تومانی را تجربه می کند، گرانفروشی در این بین رخ نداده بلکه مواد اولیه گران شده است. فعالان این حوزه از درآمدشان سودی ندارند و فقط به اجبار در این حوزه فعالیت می کنند چراکه حرفه دیگری را نمی‌توانند شروع کنند و آلوده این کار شده اند.
وی با تاکید بر اینکه تولید ضربه بیشتری را متحمل می شود، گفت: ضرر در حوزه فروش کمتر است چراکه فروشنده با افزایش قیمت ها، سود خود را افزایش می دهد و ضرر چندانی را متحمل نمی شود. در حوزه تولید در سال جاری واحدهای بسیاری ریزش داشته اند و به ازای هر ۲ واحدی که شروع به کار می کرده یک واحد ریزش می کرده است.
براتی عنوان کرد: تعداد اعضای اتحادیه مبلمان ۲۰۰ واحد، رویه کوب ۲۵۰ واحد و کابیت حدود ۶۰۰ واحد است که در سطح شهرستان پراکنده هستند.
وی در خصوص حمایت های کرونایی نیز بیان کرد: هیچگونه حمایتی در دوران کرونا از این صنف صورت نگرفته و حتی مالیات ها نیز کاهش پیدا نکرد و همانند سالهای گذشته مالیات دریافت شده است و در یک کلام باید گفت که تولید در آستانه ورشکستگی است!