دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان + صوت ، اعمال و نماز
هشتمین روز ماه رمضان 1401 چه روزی است؟
طبق تقویم روز 21 فروردین ۱۴۰۱ همجری شمسی هشتمین روز ماه رمضان می باشد.
دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ رَحْمَةَ الْأَيْتَامِ، وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ، وَ إِفْشَاءَ السَّلامِ، وَ صُحْبَةَ الْكِرَامِ، بِطَوْلِكَ يَا مَلْجَأَ الْآمِلِينَ.
خدایا در این ماه مهرورزی به ایتام، و خوراندن طعام، و آشکار کردن سلام، و همنشینی با اهل کرامت را نصیبم فرما، به عطایت ای پناهگاه آرزومندان.
صوت دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان
فیلم دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان
شرح دعای روز هشتم رمضان
ما در این دعا می گوییم خدایا در ماه رمضان مهرورزی نسبت به یتیمان را روزی ام گردان. برای اینکار باید سحرها قرآن بخوانید تا قلبتان را جلا بدهید. رحم کردن به یتیم با خلوص نیت قلب را جلا می دهد.
ما در این دعا می گوییم خدایا روزی کن که من اطعام طعام کنم و به فقرا و مستحقان افطاری دهم.
ما در این دعا می گوییم خدایا روزی کن با صدای بلند سلام کنم. سلام کردن مستحب و جواب سلام دادن واجب است.
ما در این دعا می گوییم خدایا توفیق بده در ماه رمضان با افراد کریم و عالم و دانا و متدین همنشین شوم. یکی از رموز موفقیت در زندگی اختیار کردن رفیق خوب است.
ما در این دعا می گوییم خدایا به حق نعمت هایی که به ما دادی این دعاها را درباره ما مستجاب کن ای کسی که پناه آرزومندانی.
نماز شب هشتم ماه مبارک رمضان
در مفاتیح الجنان آمده است :برای شب هشتم ماه مبارک رمضان نمازی دو رکعتی که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس ده مرتبه سوره توحید و پس از سلام نماز، هزار مرتبه "سبحان اللّه" مورد تاکید است.
دعای سید بن باقی در روز هشتم رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دوازدهم اعمال و دعاهای مخصوص شب و روز هشتم ماه رمضان و ما بعضی از روایات را بیان می کنیم، فصل اول اعمالی که مختص به روز هشتم ماه می باشد، (دومین) دعای این روز، به نقل از کتاب «اختیار» نوشته ی «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِی فِی الْخَلْقِ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْکَرَامَهِ [بِالْکَرَمِ ] مَجْدُهُ الْبَاسِطِ بِالْجُودِ یَدَهُ
ستایش خدا را که ستایش او در میان آفریده هایش پخش و منتشر است، خدایی که بزرگی او به واسطه ی کرامت [بزرگواری] اش آشکار و دستش به بخشش گشوده است،
الَّذِی لَا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ بِسَعَهِ فَضْلِهِ وَ کَرَمِ عَطَایَاهُ
خدایی که گنجینه های او به واسطه ی گستردگی تفضّل و به بخشش عطایایش کاستی نمی پذیرد
وَ لَا تَزِیدُهُ الْعَطَایَا إِلَّا کَرَماً وَ جُوداً وَ تَفَضُّلًا وَ إِحْسَاناً وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ الْکَرِیمُ الْوَهَّابُ الْعَظِیمُ
و عطاها جز بر جود و کرم و تفضّل و نیکوکاری او نمی افزاید و او سربلند و فرزانه و بزرگوار و بسیار بخشنده و بزرگ است.
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُنْتَ رَبَّنَا کَائِناً غَیْرَ مُکَوِّنٍ وَحْدَکَ لَا أَحَدَ مَعَکَ یَبْقَی کَبَقَائِکَ
خداوندا، ستایش تو را که پروردگار من هستی، موجودی که چیزی تو را پدید نیاورده است و یگانه ای و همتایی نداری و همانند پایداری خود پاینده ای،
بَلْ تَبْقَی أَبَداً وَ یَفْنَی مَا سِوَاکَ وَ لَکَ (الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ )( سوره الاعراف، آیه 54 )
بلکه تو پاینده ی جاودانه ای و جز تو نابود و ناپایدار است و آفرینش و فرمان از آن تو است. بلندمرتبه است خداوند، پروردگار جهانیان.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا مُضَادَّ لَهُ فِی مُلْکِهِ وَ لَا شَبِیهَ لَهُ فِی صِفَتِهِ وَ لَا مُنَازِعَ لَهُ فِی أَمْرِهِ وَ لَا نَظِیرَ لَهُ فِی سُلْطَانِهِ
ستایش خدا را که در سلطنت خود ناسازگاری و در اوصافش همانندی و در فرمانش ستیزه جویی و در تسلّطش نظیری
وَ لَا شَرِیکَ لَهُ فِی خَلْقِهِ یَرِثُ (الْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَیْها (سوره مریم، آیه 40 ) ِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و در آفرینشش شریکی ندارد و زمین و زمینیان را به ارث می برد و خیر و خوبی فقط به دست او است و بر هر چیز توانا است.
إِلَهِی أَنَا الَّذِی بَارَزْتُکَ بِسَیِّئَاتِی وَ کَشَفْتُ قِنَاعِی وَ لَمْ یَکُنْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ سِتْرٌ تُوَارِینِی وَ لَا حِجَابٌ یَحْجُبُنِی
معبودا، من همان کسی هستم که با گناهانم به مبارزه با تو برخاستم و پرده ام را کنار زدم و اکنون میان من و تو هیچ پرده ای که مرا بپوشاند و حجابی که مرا محجوب سازد، وجود ندارد.
إِلَهِی فَمَا أَحْسَنَ بَلَاءَکَ عِنْدِی وَ أَظْهَرَ نَعْمَاءَکَ عَلَیَّ وَ أَکْثَرَ أَیَادِیَکَ لَدَیَّ إِنْ شَکَرْتُهَا عَرَفْتُ وَاجِبَ حَقِّهَا
معبودا، چقدر بلای تو نزد من زیبا و نعمتت بر من آشکار و عطاهایت در نزد من بسیار است! اگر از آن ها سپاسگزاری کنم، حقّ تو را که بر من واجب است شناخته ام.
إِلَهِی خَلَقْتَنِی بِتَقْدِیرِکَ وَ صَوَّرْتَنِی فَأَحْسَنْتَ وَ أَنْعَمْتَ فَأَسْبَغْتَ وَ رَزَقْتَنِی فَوَفَّرْتَ وَ أَعْطَیْتَ
معبودا، با تقدیر خود مرا آفریدی، و زیبا نگارگری نمودی و فراوان نعمت و روزی دادی و بسیار عطا کردی،
فَأَجْزَلْتَ بِلَا اسْتِحْقَاقٍ مِنِّی لِذَلِکَ بِعَمَلٍ وَ لَکِنِ ابْتَدَأْتَ بِالْکَرَمِ وَ الْجُودِ
بی آنکه من با عملم مستحقّ آن ها باشم، بلکه با بزرگواری و بخشش خود به صورت ابتدایی [بی آنکه درخواست کنم] به من عطا کردی.
فَلَکَ الْحَمْدُ (لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ) سوره الانبیا، آیه 87) یَا عَفُوُّ
پس ستایش تو را که معبودی جز تو وجود ندارد، منزّهی و من از ستمگران بودم ای بسیار درگذرنده.
اللَّهُمَّ إِنَّکَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّی یَا عَفُوُّ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا وَ تَکَرَّمْ عَلَیَّ
خدایا، تو بسیار عفوکننده ای و گذشت را دوست داری، پس ای بسیار گذشت کننده در دنیا از من درگذر و بر من بزرگواری کن
وَ ارْزُقْنِی الْأَمْنَ وَ الْعَافِیَهَ وَ الْغِنَی وَ الْمَغْفِرَهَ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
و ایمنی و عافیت و بی نیازی و آمرزش را روزی ام کن، به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای محمد بن ابی قره در شب هشتم رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دوازدهم اعمال و دعاهای مخصوص شب و روز هشتم ماه رمضان و چندین روایت از دعاهای این شب بیان شده است از جمله (دعای اول):
مِنْهَا مَا ذَکَرَهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّةَ فِی کِتَابِهِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ دُعَاءُ اللَّیْلَةِ الثَّامِنَةِ
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته ی «محمّد بن ابی قرّه» در شب هشتم
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الصَّلَاةَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ الْغِنَی مِنَ الْعَیْلَةِ وَ الْأَمْنَ مِنَ الْخَوْفِ
خداوندا، از تو درود بر محمّد و آل محمّد و بی نیازی از ناداری و ایمنی از بیم و هراس را خواستارم.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ النَّعِیمَ الْمُقِیمَ الَّذِی لَا یَحُولُ وَ لَا یَزُولُ یَا اللَّهُ یَا نُورَ النُّورِ لَکَ التَّسْبِیحُ
خدایا، از تو نعمت پایداری را که دگرگون و نابود نمی گردد، خواهانم. ای خدا ای نور نور،
سُبْحَانَکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ لَکَ الْکِبْرِیَاءُ سُبْحَانَکَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
تسبیح برای تو است و منزّهی و معبودی جز تو نیست و بزرگمنشی تو را است، منزهی تو. به نام خداوند رحمت گستر مهربان.
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
منزّه باد خدا و ستایش او را، محمّد فرستاده ی خدا است، درود خداوند بر او و خاندان او.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و روزه ام را بپذیر
وَ لَا تُنَکِّسْ بِرَأْسِی بَیْنَ یَدَیِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ قَدْ بَلَغُوا وَ نَصَحُوا لِی
و مرا در پیشگاه حضرت محمّد و خاندان او-درودهایت بر آنان-سر به زیر مگردان، درحالی که آنان تبلیغ و نسبت به من خیرخواهی نمودند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْنِی عَلَی الْإِیمَانِ بِکَ وَ التَّصْدِیقِ بِکِتَابِکَ وَ رَسُولِکَ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بر ایمان به خود و تصدیق کتاب و فرستاده ات، برانگیز.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بَرَکَةَ شَهْرِنَا هَذَا وَ لَیْلَتِنَا هَذِهِ وَ أَسْأَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ أَنْزَلْتَهُ أَوْ [وَ] أَنْتَ مَنْزِلُهُ [مُنْزِلٌ]
خدایا، از تو برکت این ماه و این شب را درخواست می کنم و از تمامی خیراتی که در آن فروفرستاده ای و یا می کنی،
فِیهَا مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ ابْسُطْ عَلَیَّ وَ عَلَی عِیَالِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِی وَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
از تو آمرزش و خشنودی و روزی گسترده را خواهانم. بر من و افراد تحت تکفّل و فرزندان و خانواده من و همه ی مردان و زنان مؤمن [روزی خود را] بگستران،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ کِتَابٍ قَدْ سَبَقَ
به راستی که تو بر هر چیز توانایی. خدایا، به تو پناه می برم از این که نعمتت از دستم برود و به تو پناه می برم از نوشته ی بدی که در کتابت پیشتر نوشته شده است.
دعای اللهم انی لا اجد من اعمالی در هشتم ماه رمضان
دعایی است که در «اقبال» روایت شده و روز هشتم ماه رمضان خوانده می شود و دعا این است:
اَللَّهُمَّ إِنِّی لا أَجِدُ مِنْ أَعْمالِی عَمَلاً أَعْتَمِدُ عَلَیْهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِ إِلَیْکَ أَفْضَلَ مِنْ وِلایَتِکَ وَ وِلایَةِ رَسُولِکَ وَ آلِ رَسُولِکَ الطَّیِّبِینَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ. اَللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَتَوَجَّهُ بِهِمْ إِلَیْکَ فَاجْعَلْنِی عِنْدَکَ یا إِلهِی بِکَ وَ بِهِمْ وَجِیهاً فِی الدّنْیا وَ الآخِرَةِ وَ مِنَ المُقَرَّبِینَ فَإِنِّی قَدْ رَضِیتُ بِذلِکَ مِنْکَ تُحْفَةً وَ کَرامَةً فَإِنَّهُ لا تُحْفَةَ وَ لَا کَرامَةَ أَفْضَلَ مِنْ رِضْوانِکَ وَ التَّنَعُّمِ فِی دارِکَ مَعَ أَوْلِیآئِکَ وَ أَهْلِ طاعَتِکَ. اَللَّهُمَّ أَکْرِمْنِی بِوِلایَتِکَ وَ احْشُرْنِی فِی زُمْرَةِ أَهْلِ وِلایَتِکَ. اَللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی وَدآیِعِکَ الّتِی لا تَضِیعُ وَ لا تَرُدَّنِی خآئِباً بِحَقِّکَ وَ حَقَّ مَنْ أَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَیْکَ، وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تُعَجِّلَ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِجِی مَعَهُمْ وَ فَرَجَ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ؛ (إقبال الاعمال، 133. )
بار خدایا! من از کارهایم عملی که بر آن تکیه کنم و به آن به سوی تو تقرّب جویم، نمی یابم که از ولایتِ تو و ولایت (دوستی و پیروی) فرستاده ات و خاندان پاک فرستادهات – که درود تو بر او و آنان باد – بهتر باشد. خدایا! من به درگاه تو به محمد و آل محمد علیهم السلام تقرّب می جویم و به آنها به سوی تو روی می آورم، پس مرا نزد خود، ای خدای من! به حقّ خودت و به حقّ آنها، در دنیا و آخرت با قدر و منزلت قرار ده و از نزدیکان درگاهت به شمار آور، که به درستی من راضی ام که آن را از تو هدیه و گرامی داشتی بگیرم، چون که هیچ تحفه و گرامی داشتی بهتر از رضا و خشنودی تو و برخورداری از نعمتها در سرای [ابدی] تو با دوستان و اهل اطاعتت نیست. خداوندا! مرا به ولایت خویش گرامی بدار و در شمار اهل ولایتت محشور گردان. خدایا! مرا در بین سپرده های خودت که گم نمی شوند قرار ده و مرا ناامید برمگردان، به حقّ خودت و حقّ هر آنکه حقّش را بر خودت واجب دانسته ای، و از تو میخواهم که بر محمد و آل محمد علیهم السلام درود فرستی و فرج آل محمد علیهم السلام را زودتر برسانی و گشایش کار مرا با آنها تعجیل فرمایی، و نیز فرج هر مؤمن و مؤمنه را زودتر بیاوری، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.