به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، یک آزمایش جدید که در "دانشگاه میزوری"(University of Missouri) انجام شده، نشان داده است که درمان با یک بازی ویدئویی خاص می‌تواند به اندازه روش‌های سنتی توانبخشی در بیمارانی که سکته کرده‌اند، موثر باشد. همچنین، این آزمایش نشان داد که این روش درمانی جدید، نیاز برای مراجعه حضوری به درمانگر را تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد.
توانبخشی سکته مغزی اغلب ترکیبی از مداخلات رفتاری و حرکتی را شامل می‌شود که به ملاقات حضوری با درمانگران نیاز دارد. زمانبر ترین بخش از کار بیمار با یک درمانگر، اغلب آنچه را که به عنوان "درمان حرکت ناشی از محدودیت"(CI therapy) شناخته می‌شود، در بر دارد که شامل همکاری نزدیک با یک فیزیوتراپیست برای بهبود عملکرد اندام فوقانی است.
"ریچل پروفیت"(Rachel Proffitt)، از پژوهشگران این پروژه گفت: من به عنوان یک درمانگر، بیمارانی را دیده‌ام که باید بیش از یک ساعت رانندگی کنند تا به مرکز درمانی برسند. آنها باید سه یا چهار روز در هفته به مرکز درمانی مراجعه کنند تا توانبخشی برای آنها انجام شود. این کار در هر جلسه، بین سه تا چهار ساعت از زمان آنها را اشغال می‌کند و درمانگر باید همه این زمان را در کنار آنها باشد.
استفاده از بازی‌های ویدئویی به عنوان نوعی درمان فیزیکی، ایده جدیدی نیست اما این پژوهش، کارآیی درمان با بازی ویدئویی را با درمان حضوری مقایسه می‌کند. بیش از صد نفر برای این آزمایش انتخاب شدند که بیش از شش ماه از سکته مغزی هر یک از آنها گذشته بود و از محدودیت‌های خفیف تا متوسط اندام فوقانی رنج می‌بردند.
پژوهشگران از یک بازی ویدئویی به نام "ریکاوری رپیدز"(Recovery Rapids) استفاده کردند که چندین سال پیش ساخته شد تا همان حرکت اندام فوقانی را که فیزیوتراپیست‌ها طی درمان بر آن متمرکز می‌شوند، هدف قرار دهد.
پروفیت ادامه داد: بیمار طی این بازی، عملا در یک قایق کایاک قرار می‌گیرد و در حالی که از رودخانه پایین می‌رود، حرکات بازو مانند پارو زدن، جمع‌آوری زباله‌ها، تاب خوردن از سمتی به سمت دیگر، هدایت قایق و رسیدن به قسمت بالا برای پاک کردن تارهای عنکبوت و خفاش‌ها را انجام می‌دهد. این بازی، تمرین‌ها را به کاری سرگرم‌کننده تبدیل می‌کند. با پیشرفت بیماران، چالش‌ها سخت‌تر می‌شوند و ما شرکت‌کنندگان را با پزشکی از راه دور بررسی می‌کنیم تا اهداف را تنظیم کنیم، بازخورد ارائه دهیم و درباره فعالیت‌های روزانه‌ای که می‌خواهند پس از بهبودی از سر بگیرند، صحبت کنیم.
این آزمایش در نهایت نشان داد که بیماران با پروتکل بازی ویدیویی، موفقیتی مشابه بیماران گروه کنترل‌شده تجربه کردند که درمان حرکت ناشی از محدودیت را پشت سر گذاشته بودند. برنامه درمانی مبتنی بر بازی ویدیویی، نه تنها نیاز بیماران را به چندین بار مراجعه در هفته برای ملاقات با درمانگران برطرف کرد، بلکه به این معنا بود که بقیه مداخلات رفتاردرمانی را می‌توان به طور موثر به واسطه پزشکی از راه دور انجام داد.
این آزمایش، نتایج درمانی موفقی را ارائه داد که تنها با استفاده از یک پنجم زمان مورد نیاز درمانگران برای درمان حرکت ناشی از محدودیت انجام می‌شود. پروفیت گفت: این روش به صرفه‌جویی در زمان و پول و همچنین، تکمیل درمان بیماران کمک می‌کند و به درمانگران امکان می‌دهد تا با تعداد بیشتری از بیماران کار کنند.
وی افزود: با این روش جدید بازی در خانه، هزینه‌های بیمار و زمان مورد نیاز درمانگر را کاهش می‌دهیم و در عین حال، راحتی بیمار و نتایج کلی سلامتی را بهبود می‌بخشیم؛ بنابراین این یک بازی دو سر برد است. با صرفه جویی در زمان برای درمانگران، می‌توانیم به بیماران بیشتری خدمت کنیم و تأثیر گسترده‌تری بر جوامع خود بگذاریم.
این پژوهش، در مجله "eClinicalMedicine" به چاپ رسید.