جستجو
رویداد ایران > خبرها > دوومیدانی آسانسور نیست که یک دفعه بالا بروی

دوومیدانی آسانسور نیست که یک دفعه بالا بروی

دوومیدانی آسانسور نیست که یک دفعه بالا بروی
رکوردشکنی بعداز 12 سال،آن هم به دست شاگرد یک مربی جذابت ترین لحظه‌ای است که لیلا ابراهیمی دونده سابق استقامت و مربی در ترکیه تجربه کرد.

به گزارش رویداد ایران و به نقل از خبرآنلاین؛رکوردشکنی پریچهر شاهی دونده استقامت در ماده 3 هزار متر، دوباره اسم لیلا ابراهیمی را سر زبانها انداخت. دونده نیمه استقامت و استقامتی که مدال برنزش در قهرمانی آسیای 2077 اردن قصه مفصلی داشت. او چند سالی است که مربی شده ، وقتی از شاگردانش برای شکستن رکوردش ناامید شد، پریچهر شاهی سورپرایزش کرد. اتفاقی که هیچکدام در خواب هم نمی دیدند. اما افتاد و  مربی جوان دوومیدانی را به حدی امیدوار کرد که حالا از دونده جوان، تنها مدال می خواهد و بس.

*شاگردت پریچهر شاهی ، بعداز 12 سال  رکورد 3 هزار متر تو را در سالن زد، برای این رکوردزنی برنامه ریزی کرده بودی؟

پریچهر به دلیل ابتلا به کرونا عملکردش افتضاح بود و به همین ما برای مواد 5 و 10 هزار متر برنامه ریزی کردیم که خیلی به او فشار نیاید. البته من موافق نبودم، اما آقای فیروزی می گفت این طور بهتر است و با او کار کردیم و اتفاقا رکورد خوبی هم زد. وقتی در مسابقه داخل سالن تهران خیلی خوب دوید رکورد 10 دقیقه و 17 ثانیه را ثبت کرد، البته بدون اینکه بدنسازی خوب انجام داده باشد، بعد طراحی بدنسازی کار کردم. ما می گفتیم پریچهر رکوردی نزدیک رکورد من می زند و به او ایمان داشتیم.من شخصا فکر می کردم در 1500 متر بهتر از 3 هزار متر بدود، چرا که سرعتش خیلی خوب شده بود.

*تو بعداز رکوردشکنی شاگردت، دوست داری او مدال ماده تو را درآسیا تکرار کند؟

من خیلی دوست داشتم رکورد ماده 3 هزار و 1500 متر را یکی از شاگردانم بزند. البته که نا امید شده بودم ، وقتی پریچهر بعداز 12 سال رکوردم را زد خیلی برایم جذاب بود، مدال آسیا را هم بگیرد که دیگر حرف ندارد. زمانی که خودم می دویدم ، توانایی ام را نشان دادم ،حالا که شاگردم هم مدال بگیرد یا رکورد بزند، می گویم من. البته شاید این منیت جالب نباشد، اما دوست دارم شاگردانم مدال بگیرند. به امید خدا پریچهر می گیرد. هر کسی هرچیزی را بخواهد  به دست می آورد ،آنهایی که مدال میگیرند از فضا نیامده اند. وقتی پتانسیلش را داری، به انچه می خواهی می رسی.

*تو ظاهرا یک آکادمی دوومیدانی داری دست است؟

پیشنهاد راه اندازی آکادمی را فدراسیون داد. من اصلا خبر نداشتم ، می شود چنین کاری کرد. فدراسیون گفت سازمان یافته کار کنید. من در شهید کشوری کار می کنم. با اینکه  بد بود،اما بچه های ژیمناستیک و شنا با تعطیلی استخرها و سالن ها به دوومیدانی آمدند و همین خیلی به ما کمک کرد. آن قدر در پارکها کار کرده ایم و البته اذیت هم شده ایم وبارها به ما گفتند چرا می آیید پارکها را شلوغ می کنید ف ان شالله استادیوم ها باز شود و شما هم بروید. اما ما جای پایمان را سفت کرده ایم. با راه اندازی آکادمی با آقای فیروزی با تجربه کار می کنیم. البته قبلا این طور نبود، ما با هم تقسیم کار می کنیم،یکسری کارها با من است و قسمتی هم با او. حتی خانواده ها را هم مشارکت می دهیم تا به آنها یکسری نکات را آموزش دهیم. من شاگردان نونهال و نوجوان زیادی دارم .

251254

منبع: khabaronline-1608978

برچسب ها
نسخه اصل مطلب