تبریک ولادت امام حسین (ع) 1400 + عکس تولد امام حسین
تاریخ دقیق ولادت امام حسین (ع) چه روزی است؟
تاریخ دقیق تولد امام حسین (ع) طبق اسناد تاریخی در 3 شعبان 4 هجری قمری، مطابق با 9 یا 10 ژانویه 626 میلادی است. در تقویم جلالی 1400 این روز برابر با 17 اسفند است.
محل تولد امام حسین (ع) کجاست؟
سومین امام شیعیان؛ حسین بن علی (ع) در سوم شعبان 4 هجری در مدینه به دنیا آمد. او فرزند علی بن ابی طالب - پسرعموی پیامبر اسلام- و فاطمه زهرا (س) - فرزند محمد (ص) - است.
کنیه و القاب امام حسین (ع) چیست؟
کنیه امام حسین (ع)؛ اباعبدالله است. از القاب ایشان می‌توان به ثارالله، سیدالشهدا و مظلوم عطشان اشاره کرد.
متن تبریک ولادت امام حسین (ع)
عالى ترین، صمیمىترین و گویا‌ترین رابطه ى معنوى و ملکوتى بین پیامبر و حسین را مى توان در این جمله ى رسول گرامى اسلام (ص) خواند که فرمود: حسین از من و من از حسینم.
عظمت روز سوم شعبان را باید به عنوان پرتوی از عظمت حسین‌بن‌علی به‌حساب آورد و به‌شمار آورد؛ روز بزرگی است. در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام، به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او بسته بود.
امام حسین(ع) می‌فرمایند: کسی که از راه نافرمانی خدا درصدد چیزی برآید، آنچه را امید دارد زودتر از دست می‌دهد و آنچه را بیم دارد زودتر سر می‌رسد
ولادت امام حسین مبارک‌باد.
خانه زهرا و علی پر از مهر و صفا گشته و خورشید رخ سَروَر خیل شُهدا سر زده است و آنکَس آمده که فاطمه را نور دو عین است. از همه جا ذکر حبیبی یا حسین میشنوم.
میلاد حضرت حسین بن علی مبارک.
با شادی در آسمان دلها طلعت مهتاب جلوه شده است. ای یاران گل بریزید که تولد حضرت ارباب آمده است. خبر دهید به عالم و آدم که خانه حضرت زهرا و علی نور خدا عیان و منجلی می‌درخشد.
ولادت اباعبدالله الحسین(ع)؛ سُرور قلب محمد مصطفی(ص)، نور دو عین علی مرتضی(ع)، میوه دل فاطمه زهرا(س)، رهبر و سَروَر کُلّ کائنات بر شیعیان راستین آن حضرت مبارک باد.
ماه روی مصباح هدی در آسمان مدینه نمایان شد و زمینیان، آسمانیان، پیران و جوانان همه از نور چشم رسول، فرزند علی و فاطمه مددد می‌گیرند.
ولادت امام سومین امام حسین مبارک.
یا حسین! عاشقانت می‌دانند که تنها با شور حسینی است که می‌توان شیرینی ایمان را چشید. یا حسین! می‌آیی و در دیدار آفتابی تو، خلایق قد می‌کشند؛ اما بلندی مقام تو فراتر از پندار ماست. میلاد تو، آغاز صبحی است که در آن، آفتاب به اشتیاق تماشایت پلک می‌گشاید تا اولین زائر هر روز تو باشد.
ولادت امام حسین(ع) بر شما مبارک.
مناسبت ولادت امام حسین
بوی بهار می‌آید از دامان دو فاطمه علیه السلام؛ بوی ریحانه هستی و گل یاس. حوریان، تمام شهر را آذین بستهاند با گل مریم و عرش نشینان همه به یُمن آمدنش، میهمان علی و فاطمه‌اند. فوج فوج ملائک میآیند و طواف میکنند گرد شمع وجودشان
ولادت امام حسین و حضرت ابوالفضل مبارک‌باد.
حسین سلطان عشق، عباس ساقی عشق، زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق. کاروان عشق در راه است و خود عشق نیمه شعبان خواهد آمد
اعیاد شعبانیه مبارک.
حضرت جانان پیک شادی بر زمینیان فرستاد و بر دل غمدیده مظلومان و مستضعفان عالم مرهمی که آنها را در تنگناهای زندگی یار و یاور باشد. میلاد سومین امام شیعیان مبارک و مقدمش گرامی باد.
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد و مژده میلاد مولودی عزیز را رساند. بزم طرب برپا سازیدکه دیگر موسم اندوه به پایان آمد و دردانه رسول و نور دو عین علی مرتضی و فاطمه زهرا، امام حسین ع پا به جهان هستی گذاشت.
تولد امام حسین۱۴۰۰
نوگل زهرا در مدینه شکوفا شده و عطر حضور پرمهرش در این دنیای خاکی تا ملکوت آسمان پیچیده است. از قدوم مبارکش نور بر زمین و زمان تلألؤ دارد و درهای رحمت حق گشوده شدهاست. قدوم جانبخش حسین بن علی(ع) مبارک باد.
میلاد حضرت امام حسین(ع) مبارک؛ او که همانند جدش رسول الله کریم و بخشنده، همچون پدرش استاد ایثار و مانند برادرش حَسَن، دارای حُسن خلق خدایی است.
به کلّ عالم امام و ولی به دنیا آمد. دلها همه ترانه‌خوان شده زیرا حسین بن علی ولادت یافته است. ان شاء الله به شادی حیدر و به شادی زهرا، خدا در این شب دل شما را نیز شادی عنایت فرماید. ولادت حضرتش مبارک.
اعیاد شعبانیه ولادت امام حسین
سومین روز ز شعبان چون برآمد خورشید
سومین شمس ولایت ز افق چهره گشود
روز میلاد همایون حسین ابن علی است
باد بر خلق جهان مقدم پاکش مسعود
ولادت با سعادت امام حسین (ع) بر شما مبارک
شعبان و شد و پیک عشق از راه آمد
عطر نفس بقیة الله آمد
با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین
یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد
حلول ماه شعبان و فرخنده ایام اعیاد شعبانیه مبارک
شاهی به دوصد عزت و اجلال آید
با شوکت و فر و جاه و اقبال آید
امروز حسین آید و فردا عباس
خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید
ولادت امام حسین مبارک باشد
سوم شعبان، ولادت فرخنده مهتر جوانان بهشت و آموزگار شهادت
حضرت حسین بن علی (ع)
مبارک و خجسته باد
برای میلاد امام حسین
حسین سلطان عشق، عباس ساقی عشق، زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق.
کاروان عشق در راه است و خود «عشق» نیمه شعبان خواهد آمد
اعیاد شعبانیه مبارک
برخیز که نور ازلی می آید
بر عالم ایجاد ، ولی می آید
مجموعه حُسن و عشق و ایثار و کرم
یعنی که حسین بن علی می آید
ولادت امام حسین(ع) بر شما مبارک
میلاد گل رسول و زهرا و علی است
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است
ما را دگر از روز جزا بیمی نیست
چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است
میلاد خط سرخ عشق، سومین پرچم دار قله امامت و دیانت
آقا اباعبدالله الحسین مبارک باد
مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد
پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد
مژده ای دل که برای دل غمدیده ما
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد
ولادت امام حسین (ع) بر شما مبارک
شعر ، پیامک و متن ادبی تبریک ولادت امام حسین(ع)
مژده ای دل خدای عشق رسید
شاهدان را لقای عشق رسید
جان به پایش کنید قربانی
عاشقان خونبهای عشق رسید
حسین(ع)، یعنی تشنه ترین دریایی که ارادت دل های زخمی را
به ساحل عافیت می رساند
شکفتن جوانه حسین(ع) در بوستان ایمان مبارک باد
متن تبریک ولادت امام حسین
بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید
عطر فردوس هم آغوش صبا می آید
نوگل مصطفوی، زینت باغ علوی
مظهر پنج تن آل عبا می آید
نام تو را دواى درد است حسین
بى یاد تو بین که چهره زرد است حسین
عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود
بى عشق تو بین که سینه سرد است حسین
ز گلزار نبی و بوستان حیدر و زهرا
گلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیبا
شنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اما
گلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها
ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنیت باد
سروشی دوش در گوشم، سرود این نغمه ی شیوا
که بشگفت از گلستان محمد(ص) نوگلی زیبا
بشارت ای گنه کاران حسین آمد حسین آمد
نثار مقدمش سرها، فدای جان او جان ها
ولادت امام حسین (ع) بر شما مبارک
تا بال و پر عشق به جانم دادند
در وادی عاشقان مکانم دادند
گفتم که کجاست کعبهی اهل ولا
در گاه حسین (ع) را نشانم دادند
میلاد حسین(ع)، آهنگ بلوغ ملکوت است برای آوازهای جشن اهل آسمان
تبریک تولد مذهبی
میلاد حسین خون بهاى دین است
این عید، حیات شیعه را تضمین است
امروز فرشتگان به هم مى گویند
احیاگر آیین محمد این است
همین نه من شده‌ام ریزه‌خوار خوان حسین
که هست عالم ایجاد، میهمان حسین
ز آفتاب قیامت نباشدش باکی
کسی که رفت دمی زیر سایبان حسین
ولادت امام حسین (ع) بر شما مبارک
ز گلزار نبی (ص) و بوستان حیدر و زهرا
گلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیبا
شنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اما
گلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها
ولادت امام حسین (ع) تبریک و تهنیت
شعر تولد امام حسین (ع)
هزار مرتبه گر سر برند از بدنم
خدا نیاورد ان دم که از تـو دل بکنم
بـه نوک نیزه مجسم کنم جمالت را
بـه چوب محمل زینب جبین دل شکنم
تمام عمر سخن از تـو گفته ام چـه شود؟
که وقت مرگ بود نامت آخرین سخنم
گریستم بـه تـو، یک عمر و از تـو میخواهم
در آخرین نفسم باز بر تـو گریه کنم
در آشیانه تن با تـو بوده ام مانوس
مباد بی تـو از این آشیانهِ پر بزنم
سری که خاک تـو نبود بـه دورش اندازم
دلی که بر تـو نسوزد در آتشش فکنم
بـه خاک کربلا سجدهِ کرده ام عمری
که بوی تربت پاک تـو خیزد از کفنم
کریم تر ز کریمان روزگار تویی
گناه کارتر از هر گناهکار منم
بـه چشم مـن نگهی کن که وقت جان دادن
تـو را نگه کنم و جان برآید از بدنم
ز سرشکستگی میثم از گنه فریاد
مگر بـه سنگ شما خانواده سر شکنم
شعر مدح تولد امام حسین (ع)
چـه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری
بـه جمع سایه نشینان عنایتی داری
غبار تربت تـو با دم مسیح یکی ست
عجب دوای عجیبی چـه تربتی داری
در ان جمال علی وار و نور زهرایی
عجب شکوه و جلالی چـه هیبتی داری
بـه عشق تـو هـمه عالم شده حسینیه
چقدر مجلس روضه، چـه هیئتی داری
ای که در مقــدم تـو بـاد صبــا گُل ریزد
پیـک شادی به نثارت همه جا گُل ریزد
شب میلاد تو عالم اگر عطـر آگیـن است
جبـرئیـل از در و از بـام و هـوا گُل ریزد
ای گُل سـرسبـد گلشـن زهـرا، جبـریل
گربه پـای تو نـریـزد به کجـا گُل ریزد
فطـرس از مقـدم تو شکـر خـدا می گوید
بـال بگشـوده و بر ارض و سما گُل ریزد
خبـری گر ز جمـال تـو بـه یوسف بـرسد
ز سـرشک شعف خود همه جا گُل ریزد
هرکسی نقش ببنـدد به لبش نام حسین
گـوئی از شـاخـۀ پُـربـار وفـا گُل ریزد
ای بقـا یـافتـه دین از تو، به پاس قدمت
خضـر پیـوستــه لب آب بقـا گُل ریزد
احتـرام حـرم از منـزلت و حُرمت توست
هاجر از شـوق تو در سعی و صفا گُل ریزد
هـر زمـانی کـه بـه محـراب نیایش آیی
روی سجّــادۀ محـراب دعـا گُل ریزد
گلفروش چمن عشقی و غیر از تو چه کس
در ره دوست گــه رنـج و بـلا گُل ریزد
تُربت اطهـر و ایثـار تو از بس خوشبوست
گـوئی ازخاک تو در کرب و بـلا گُل ریزد
می چکـد گر که ز چشمان «وفائی»اشکی
به روی خـاک تـو بـا اهـل ولا گُل ریزد
مناسبت ولادت امام حسین (ع)
باز هم شب شده برخواسته ام لم دادم
این جوابی ست که بر نفس دمادم دادم
علتش صنعت شعری است اگر پاسخ را
بر تن لفظ دگر کردم و مبهم دادم
در حرارت کده ی عیسوی ات پخته شدم
از دم دم به دم تو چه قدَر دم دادم!
دِرهم دَرهم تو فقر مرا زائل کرد
بعد آن تکیه به دخل پر حاتم دادم
در کرم خانه ی تو هر که بیاید شاه است
این خبر را به همه عالم و آدم دادم
شعر تبریک ولادت امام حسین (ع)
مرده ای بیش نبودم که به هوش آمده ام
مثل فطرس ز شراب تو به جوش آمده
مهربانی تو را در همه جا جار زدم
پا به جای قدم میثم تمّار زدم
قاب تصویر تو که نورٌ علی نور بُوَد
گوشه خانه دل بر روی دیوار زدم
فصل حج آمده و دور تو ای کعبه ی دل
چند دوری مَثَل گردش پرگار زدم
وحی آمد که تو مصداق «انا الحق» هستی
این چنین شد که سرم را به روی دار زدم
تا بدانند همه یوسف زهرا آمد
نرخ بالای تو را سر در بازار زدم
شعر ولادت امام حسین (ع)
یوسفی آمده و باز ترنج آوردند
در خرابات وجود همه گنج آوردند
اشعار ولادت امام حسین (ع)
فاطمه مثل صدف، گوهر نایاب تویی
آفتاب و فلک و انجم و مهتاب تویی
آن که مشغول عبادت شده همچون زهرا
نیمه ی شب روی سجّاده ی محراب تویی
در بزرگی و مقامات تو این بس، پسر
شیر بدر و احد و خیبر و احزاب تویی
نخل شعرم چه قدَر واژه ی تازه دارد
سوره ی فجر تویی و اولوالباب تویی
به تو سوگند شعار همه ی ما این است
ما همه نوکر این خانه و ارباب تویی
مولودی تولد امام حسین
«فاش می گویم و از گفته ی خود دل شادم»
از همان روز ازل اهل حسین آبادم
موج ظاهر شد و کشتی نجات آوردند
«اندر این ظلمت شب آب حیات آوردند»
«چه مبارک سحری هست و چه فرخنده شبی»
که برای همگان برگ برات آوردند
حافظ از گفتن اوصاف تو مستأصل شد
علّت این بود اگر شاخه نبات آوردند
این چه سرّی است که در وزن کلامت وزن
فاعلاتن فعلاتن فعلات آوردند
تا که پیغمبر ما کام تو را بردارد
از دل کرب و بلا آب فرات آوردند
از همان کودکی ات کرب و بلایی شده ای
خون بهای تو خدا شد که خدایی شده ای
فطرس سینه ی ما میل پریدن دارد
بس که شش گوشه ی زیبای تو دیدن دارد
عطر سیب حرمت جلوه دو چندان کرده
آن چنان که به سرش شوق وزیدن دارد
خاک کوی تو دوای همه ی محنت هاست
تربت کرب و بلای تو چشیدن دارد
شیر هر روز تو بر عهده ی پیغمبر بود
سر انگشت مبارک چه مکیدن دارد
بوسه از روی لبت کار شب و روزش بود
بوسه از غنچه ی لب های تو چیدن دارد
شهد شیرین شکر از لب تو می ریزد
به گمانم که جگر از لب تو می ریزد
شعر ولادت امام حسین (ع)
آمد به دنیا، امید دلها
نور افشان شده،خورشید زهرا
آید ندا از،عرش معلا،انّ الحسینَ مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
قبله شرف،کعبه وفا
سلامٌ علی،سبطُ المصطفی
با ملائکه شَوَم همنوا،انّ الحسینَ مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
از مقدم او ، عالم شد دلشاد
فطرس ِ مَلَک،گردیده آزاد
لطفش از ازل،شد شامل ما، انّ الحسینَ مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
نوکری بر تو،عنایت حق
رضایت او،رضایت حق
باید که رَویم،در راه ِ تقوی، انّ الحسین مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
راه حسینی، تا روز محشر
امر به معروف، نهی از منکر
باید که شویم،اهل کربلا،انّ الحسین مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
بر عشاق او، از قوم یزید
اثر ندارد، تحریم و تهدید
راه ما باشد،راه شهدا، انّ الحسینَ مصباحُ الهُدی
اباعبدالله اباعبدالله
شعر بلند ولادت اما حسین (ع)
با اجازه ز حضرت زهرا
اذن میخواهم از تو یا مولا
می‌روم تا خدا به آن بالا
تا بخوانم ز علم الاسماء
شاد و خرسند کل ارض و سماست
روز میلاد سید الشهداست
می‌نویسم به وسعت دنیا
جوهرم آب آبی دریا
دفترم شد تمام صحراها
تا نویسم به مدح آن آقا
با تو طی شد تمام روز و شبم
یا حسین است تا ابد به لبم
بر فراز است تا ابد علمت
بوسه ها می‌زنیم بر قدمت
زنده هستم زفیض دم به دمت
نام ما نیفتد از قلمت
بین سرها اگر سری داریم
به خدا خوب دلبری داریم
چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری
به جمع سایه نشینان عنایتی داری
غبار تربت تو با دم مسیح یکی ست
عجب دوای عجیبی چه تربتی داری
در آن جمال علی وار و نور زهرایی
عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داری
به عشق تو همه عالم شده حسینیه
چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داری
بدون این که عتابم کنی، عطا کردی
چقدر خوب و کریمی چه عادتی داری
چقدر بنده نوازی چقدر آقایی!
چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی!
کبوتر دل من پر زده به سوی حرم
مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم
خدا کند که بیایم دوباره پا بوست
خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم
اگر چه خیر ندیدی تمام عمر ز من
وجود من زده لطمه به آبروی حرم
تو را دوباره قسم می‌دهم به عباست
تصدّقی سر حضرت عموی حرم
بده اجازه شبی باز زائرت باشم
و روی خاک بیافتم به روبروی حرم
منی که خاک توام دلبر ثریّایی
تویی در اوج، که آقا شبیه زهرایی
میلاد حسین نوگل زهراشده امشب
گیتى ز رخش طور تجلا شده امشب
ده مژده ى جانبخش بعالم ز قدومش
زیرا که در رحمت حق واشده امشب
امروز که بلبلان ترنم کردند
با یکدیگر از عشق تکلّم کردند
چون غنچه و گل على و زهرا از شوق
بر روى حسین خود، تبسم کردند
دریای دُر از دل صدف می‌آید
تبریک سه نور، با شعف می‌آید
خورشید و مه و ستاره یکجا جمعند
عطر صلوات از نجف می‌آید
شعبان شد و حق شور و شعف در می ما ریخت
از شهد شقایق سبب شادی ما ریخت
گر حضرت حق این همه می در پی ماریخت
بر یمن قدوم سه یل کرب و بلا ریخت
حسینی مسلکان هنگام بینایی عین است
زمان اشتیاق اولیای عالمین است
ببالید ای گدایان حسین برخود که امشب
شب میلاد مسعود شهنشاهم حسین است
حق کرده ظهور تا حسین آمده است
آیات جهاد با حسین آمده است
فطرس به امید عفو بر درگه او
با ذکر حسین، با حسین آمده است
نور ابدى و ازلى مى‌آید
بر عالم ایجاد، ولى مى‌آید
مجموعه ى حسن و عشق و ایثار و کرم
یعنى که حسین ابن على مى‌آید
نام تو را دواى درد است حسین
بى یاد تو بین که چهره زرد است حسین
عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود
بى عشق تو بین که سینه سرد است حسین