به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، امروزه بهبود فضای کسب و کار یکی از مهمترین راهبردهای توسعه اقتصادی هر کشور به شمار می‌رود. هرچه محیط کسب کار شرایط بهتری داشته باشد، بهره‌مندی از فرصت‌های کارآفرینی بیشتر خواهد شد که نتیجه آن خلق ارزش و ثروت برای جامعه است.
طبق ماده ۴ قانون بهبود فضای کسب و کار، اتاق‌ها موظفند برای اطلاع سیاستگزاران از وضعیت محیط کسب و کار کشور، شاخص‌های ملی محیط کسب و کار در ایران را تدوین و سالیانه و فصلی به تفکیک استان‌ها، بخش‌ها و فعالیت‌های اقتصادی، سنجش و اعلام کنند؛ برهمین اساس اجرای طرح پایش شاخص‌های ملی محیط کسب با همکاری اتاق‌های بازرگانی، تعاون و اصناف از پاییز ۱۳۹۵ اجرا و گزارش آن به صورت فصلی منتشر می‌شود.
بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب و کار بخش تعاون ایران در پاییز ۱۴۰۰ رقم شاخص ملی بخش تعاون، ۵.۵۶ محاسبه شده که نشان می‌دهد شرایط محیط کسب و کار نسبت به فصل گذشته که رقم شاخص ملی تعاون، ۵.۴ بوده به صورت بسیار جزئی بدتر شده و وضعیت محیط کسب و کار بخش تعاون مطلوب و مساعد نیست.
بر اساس گزارش واحد آمار و برنامه ریزی اتاق تعاون ایران، نامناسب‌ترین مولفه‌های محیط کسب و کار بخش تعاون در پاییز ۱۴۰۰، تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات، دشواری تأمین مالی از بانک‌ها، بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب وکار، موانع موجود در فرایندهای اداری و اخذ مجوزهای کسب وکار در دستگاه‌های اجرایی بوده است.در مقابل، نحوه استقبال مشتریان از نوآوری و ابتکار و محدودیت دسترسی به آب و حامل های انرژی از مناسب ترین مولفه های محیط کسب و کار بخش تعاون در پاییز ۱۴۰۰ به شمار می رود.
مطابق این گزارش، برآورد فصلی شاخص ملی محیط کسب و کار بخش تعاون در بخش‌های عمده اقتصادی از جمله خدمات به عنوان بهترین محیط کسب و کار و کشاورزی بدترین محیط کسب و کار بوده است.
آمارها نشان می‌دهد که فعالیت‌های مالی و بیمه بهترین محیط کسب و کار و فعالیت‌های تولید صنعتی، بدترین محیط کسب و کار را داشته اند.
به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، محیط کسب و کار شامل مجموعه عواملی می‌شود که بر عملکرد یا اداره بنگاه اقتصادی موثر است که قوانین و مقررات، فرهنگ کار و میزان بارندگی در هر منطقه جغرافیایی از جمله این عوامل به شمار می روند.