اسکی؛ قحط‌الرجال، آقازادگی یا پدرخواندگی؟
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، حضور کاروان اسکی ایران در بازی‌های المپیک زمستانی دو وجهه داشت؛ وجهه اول ثبت همان نتایج همیشگی و مورد انتظار بود، اما وجهه دوم چیزی بود که هیچکس پیش‌بینی‌اش را نمی‌کرد. این حضور با حاشیه‌های بسیاری همراه شد و همین موضوع باعث شد تا مسائل گوناگون و پنهانی نسبت به این رشته به نمایش دربیاید.
* مراسم بدرقه؛ یک اتفاق نو با چاشنی حاشیه
همه چیز از مراسم بدرقه اسکی‌بازان با حضور وزیر ورزش آغاز شد؛ مراسمی که یک اتفاق نو پیش از اعزام بود و مسئولان فدراسیون تلاش زیادی برای برگزاری آن کشیدند، اما ظاهراً برخی جنبه آن را نداشتند.
چند روز بعد از مراسم اعلام شد که ستار صید و مربی‌اش مصطفی میرهاشمی کرونا گرفته‌اند و اعزام نخواهند شد. صید که می‌توانست چهارمین حضورش در المپیک زمستانی را تجربه کند و از این حیث رکورددار شد، توپ را به زمین مسئولان فدراسیون انداخت و اعلام کرد که در مراسم بدرقه دچار این ویروس شده، این در حالی بود که هیچ خبری مبنی بر ابتلای افراد حاضر در آن مراسم بیرون نیامد.
* دوپینگ شوکه کننده ساوه شمشکی
به هر شکلی که بود، کاروان ایران اعزام شد و عاطفه احمدی و دانیال ساوه شمشکی رقابت کردند، اما خبر شوکه کننده دوپینگ حسین ساوه شمشکی مثل بمب ترکید و باز هم اسکی را به حاشیه برد.
پیرامون این دوپینگ صحبت‌های زیادی مطرح شد. برخی معتقد بودند که ساوه شمشکی حتی در زمان مسابقات انتخابی هم عملکرد مشکوکی داشته و به نوعی با این حرف‌ها بر موضوع دوپینگ او صحه گذاشتند، این در حالی بود که این ورزشکار مدعی بود هرگز در اوج تجربه و آمادگی و در حالی که قرار هم نیست مدال بگیرد، دست به چنین کاری نمی‌زند.
شرایط بسیار پیچیده شده بود و هر روز صحبت‌ها و شایعات زیادی به گوش می‌رسید که واقعاً صحت و سقم آنها معلوم نبود، اما آنچه در این میان رخ‌نمایی می‌کرد، حاشیه‌هایی بود که چهره اسکی را زشت کرد و نشان داد که شاید دست‌های پشت پرده‌ای نیز برای ناکامی برخی ورزشکاران وجود دارد.
* مشکل اسکی چیست؟
این روزها همگان این سوال را می‌پرسند «اسکی در ایران با چه مشکلی مواجه است که هیچ‌وقت پیشرفت نمی‌کند؟» برای پاسخ به این سوال می‌توان به مواردی همچون مشکلات سخت‌افزاری، عدم استعدادیابی صحیح و همچنین مسائل مدیریتی را مطرح کرد. هر کدام از این مسائل به اندازه چندین کتاب موضوع و مشکل دارد، اما شاید آنچه که در حواشی اخیر اسکی بتوان به آن اشاره کرد، مسائل مدیریت است؛ موضوعی که به دلایلی خاص هرگز تلاشی برای اصلاح آن نشده تا اسکی در ایران به همان روال قبلی و بدون هیچ پیشرفت حرکت کند.
* همه چیز در اسکی به یک خانواده ختم می‌شود؟
فدراسیون اسکی برای چندین سال که حتی به چند دهه نیز می‌رسد، به ریاست عیسی ساوه شمشکی فعالیت می‌کرد. وقتی یک نفر برای چندین سال ریاست یک مجموعه را بر عهده می‌گیرد، انتظار می‌رود با خیال آسوده بتواند آن رشته را به سر منزل مقصود برسد و شرایط خوبی را رقم بزند، اما حداقل در اسکی چنین اتفاقی رخ نداد و هرگز در طول این سال‌های طولانی شاهد شکوفایی و موفقیت اسکی‌بازان در سطوح بین‌المللی همچون المپیک نبودیم.
زمانی که ساوه شمشکی از فدراسیون به دلیلی بازنشستگی جدا شد، ناصر طالبی ریاست را بر عهده گرفت، اما به دلیل مخالفت‌های علنی با برخی افراد که سال‌ها در این رشته بودند، حاشیه‌های زیادی برای به وجود آمد و در نهایت نیز کنار رفت. پس از طالبی، احمد سعادتمند به عنوان سرپرست، عبدی افتخاری به عنوان رئیس، کوروش صبوریان به عنوان سرپرست وارد فدراسیون شدند و الان هم مدیریت در اختیار عباس نظریان قرار دارد. در تمامی این افراد و حضور روسای فدراسیون رد پای رئیس سابق دیده می‌شود و این مسئله به نوعی نشان دهنده قدرت بسیار بالای ساوه شمشکی است که حتی از او به عنوان پدرخوانده اسکی نیز نام می‌برند.
* پسر کو ندارد نشان از پدر
در سال‌های اخیر که عیسی ساوه شمشکی رسماً در فدراسیون پست نداشت، پسرش بهرام ساوه شمشکی به عنوان دبیر فعالیت کرده و می‌کند. در اینکه بهرام ساوه شمشکی جزو خانواده بزرگ اسکی در ایران است و در این رشته فعالیت کرده، هیچ شکی نیست؛ اما برخی اتفاقات طی سال‌های اخیر رخ داده و باعث شده تا ابهامات زیادی نسبت به کارهای او مطرح شود. حتی گفته می‌شود او دنباله‌روی کارهای پدرش است و همین مسئله برایش تبدیل به یک پاشنه آشیل شده است. برخی نیز بهرام ساوه شمشکی را متهم به آقازادگی و حضور با استفاده از کمک و قدرت پدرش می‌کنند این موضوع نیز جای بحث و گفت‌وگوی فراوانی دارد.
* در اسکی قحط‌الرجال است؟
در کمتر از یک دهه اخیر چندین رئیس و سرپرست وارد فدراسیون اسکی شده‌اند؛ مدیرانی که برخی از آنها حتی کوچکترین شناختی از این رشته نداشته‌اند. اما یک نکته حائز اهمیت است و آن، تداوم حضور برخی افراد در مجموعه مدیریتی اسکی است. این سوال در ذهن به وجود می‌آید که «آیا در اسکی قحط‌الرجال است که برخی افراد همیشه هستند؟» این سوالی است که این روزها بسیاری از خود می‌پرسند و شاید در گفت‌وگوی خودمانی به آن پاسخ بدهند، اما حداقل در عمل جوابی برایش وجود ندارد. قطعاً افرادی هستند که به واسطه سال‌ها تجربه در اسکی می‌توانند به این رشته کمک کنندو همین مسئله شاید نمایانگر آن باشد که در اسکی، قحط‌الرجال وجود ندارد و فقط برخی همواره به میزها و پست‌ها چسبیده‌اند.
* پای ثابت سفر، چه با دلیل و چه بی‌دلیل
طی چهار سال اخیر کاروان‌های ایران در چهار رویداد المپیک و پارالمپیک زمستانی شرکت کرده و خواهند کرد. در میان نفراتی که شرکت کرده‌اند، دو نام پای ثابت بوده‌اند؛ عیسی ساوه شمشکی و بهرام ساوه شمشکی. ساوه شمشکیِ پدر هم اکنون به عنوان مشاور وزیر ورزش و همچنین مسئول بخش پارااسکی که در دوران ریاستش به المپیک‌های زمستانی رفته بود، چهار سال قبل در پیونگ‌چانگ حضور داشت و چند روز دیگر نیز به پکن می‌رود.
این موضوع درخصوص ساوه شمشکیِ پسر نیز صدق می‌کند. بهرام که تقریباً 5 سال است به عنوان دبیر فدراسیون فعالیت می‌کند، در پیونگ‌چانگ و پکن حضور داشت، آن هم در حالی که در این دوره‌ها روسای وقت فدراسیون (2018 افتخاری و 2022 نظریان) نیز اعزام شده بودند. سوال بزرگی این است که چه الزامی وجود دارد که رئیس و دبیر یک فدراسیون به طور همزمان در المپیک حضور داشته باشند؟ شاید برخی این مسئله را به ضعف رئیس مرتبط بدانند که اگر واقعاً اینگونه باشد، حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند. اگر هم ماجرای این حضورها مرتبط با ارتباطات میان افراد باشد، باید فکری به حال این ورزش شود تا بیش از این روند ناامیدکننده نداشته باشد.