چرا زیاد با خودم حرف میزنم ؟ آیا فایده ای دارد؟

بل از اینکه بخواهید بدانید حرف زدنتان با خود، خوب است یا خیر اول باید نکاتی را مطرح کنیم. ضمیر خودآگاه شما، پاسخگوی رفتارهایی است که به آنها آگاه هستید (مانند حرکت آگاهانه دست ها). اما ضمیر ناخودآگاه، مسئول اعمالی است که خارج از توجه شماست. مثلا کنترل احساسات، باورها ،ضربان قلب، تنفس، خاطرات، مهارتها و غیره.
باورهایی که در حال حاضر درون ضمیر ناخودآگاه شما هستند، روی رفتار شما، درک شما از دنیای اطراف یا افراد و همچنین ارزشی که برای خود قائلید، تاثیر میگذارد. بنابر این اگر میخواهید دنیای خود را عوض کنید، بد نیست فکری درباره باورهای خود کرده و آنها را اصلاح کنید.
باورهای شما، از تعامل بین ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه شما شکل میگیرند. اگر ضمیر ناخودآگاه شما موضوعی را تایید کند و هیچ چیز نا معقولی را نسبت به آن حس نکند، به احتمال زیاد، آن موضوع، به شکل یک باور در ضمیر ناخودآگاه شما شکل خواهد گرفت(البته اگر چندین بار تکرار شود).

چرا زیاد با خودم حرف میزنم ؟ آیا فایده ای دارد؟

حال وقت آن رسیده است که ببینیم منافع حرف زدن با خود چیست. زمانیکه با خود حرف میزنید، در واقع، شما باورهایی را که در ضمیر ناخودآگاه جای گرفته اند را تحت تاثیر قرار میدهید. حرف زدن شما با خود، فرآیند استفاده از ضمیر خودآگاه برای تحلیل رخدادها و اطلاعات است تا بررسی شود که آیا لازم است باور جدیدی، در ضمیر ناخودآگاه شما وارد شود یا خیر.

با خود حرف بزنید تا باورهایتان را اصلاح کنید !

ضمیر ناخودآگاه خود را به عنوان دوستی درنظر بگیرید، تا زمانیکه به او مدارک مستدل ارائه نکرده اید، شما را باور نخواهد کرد. فرآیند ارائه دلیل، به دو صورت میتواند باشد :

انجام یک عمل خارق العاده و بدست آوردن یک نتیجه عالی، تا ضمیر ناخودآگاه شما باور کند که اشتباه کرده است. مثلا، اینکه به شدت مطالعه کنید تا ضمیر ناخودآگاه شما باور کند که باهوش هستید.
حرف زدن با ضمیر ناخودآگاهتان تا او را آگاه کنید که باورهایی که نسبت به دنیا دارد، اشتباه بوده است. با قانع کردن ضمیر ناخودآگاهتان شما قادر خواهید بود نتایج مشابه را کسب کنید.
بنابر این باید بدانید حرف زدن شما با خودتان، یک عادت سالم است که اگر به شکل صحیحی صورت گیرد، به شما کمک خواهد کرد از نظر روانشناسی، استوار تر شوید.

به گفته دکتر محمدرضا فیاضی بردبار، روانپزشک، حرف زدن با خود باعث می‌شود شتاب عمل و ادراک فرد بیشتر شود و قدرت تفکر و کنترل بر رفتارها و فرایند یادگیری را تقویت می‌کند. همچنین، این رفتار در بین افرادی که روحیه رقابت جویی و سبقت گرفتن از دیگران دارند بیشتر دیده می‌شود.

به اعتقاد دکتر غلامرضا حسنی، جامعه شناس هم معمولا کسانی با خود حرف می‌زنند که گوشه‌گیر هستند و تعاملات اجتماعی بسیار کمی دارند. این افراد وقتی در جمع قرار می‌گیرند بیشتر ساکت هستند و با خودشان حرف می‌زنند.

برخی تحقیقات هم به این نتیجه رسیده‌اند که افرادی که با خود حرف می‌زنند نسبت به دیگران با هوش‌تر هستند. دلایلی که این تحقیقات برای با هوش دانستن این افراد ذکر می‌کنند به شرح زیر است:

1. در سازماندهی افکارشان موفق‌تر عمل می‌کنند
2. حافظه‌شان بهتر است
3. مغز کارآمدتری دارند
4. روی اهداف خود تمرکز می‌کنند

برخی افراد وقتی با خود حرف میزنند، بسیار نگران و ناراحت میشوند.درواقع آنها، پس از هربار حرف زدن چند ساعته با خودشان، با معماها و پرسشهای بی پاسخ جدیدتری رو برو میشوند که باعث میشود حس آنها بدتر شده و مشکلاتشان افزایش یابد و بیشتر سر درگم شوند. علت این موضوع، این است که علم کافی را درباره موضوع مورد بحث ندارند.
پرسش بی پاسخ دیگر خواهد بود که شما را آزار خواهد داد و احساس گیجی بیشتری نصیب شما خواهد شد.
به همین علت است که صحبت کردن شما با خودتان، تا زمانی که مطالعات کافی را انجام نداده باشید، هیچ سودی ندارد. هرچقدر مطالعات شما بیشتر باشد، ارتباط شما با خودتان بهتر شده و در نتیجه،بهتر میتوانید ضمیر ناخودآگاه خود را قانع سازید تا شما را باور کند و بنابراین حسهای مثبتی را به شما ( به نشانه تایید) بدهد.