به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، علیرغم آنکه که در بسیاری از کشورها از بخش تعاونی به عنوان روشی کارآمد برای مردمی‌سازی اقتصاد و گسترش عدالت اجتماعی استفاده می شود اما در کشور ما با وجود تاکیدات دینی و قوانین بالادستی و مترقی بسیار، توجه به این بخش در طول سالها مورد غفلت واقع شده است.
بهمن عبدالهی - رئیس اتاق تعاون ایران، معتقد است: بیش از ۹۵ درصد قوانین بخش تعاون در حوزه مختلف دستگاه های اجرایی متوقف مانده و انجام نشده است.
او می گوید: متاسفانه موانع زیادی در رشد و توسعه بخش تعاون بوده که اساسی ترین و مهم ترین مشکلات در این سالها، تفکر بخشی از مسئولان بوده و بسیاری از دولت ها اعتقادی به توانمندی و ظرفیت های بخش تعاون در اقتصاد نداشته اند.
عبداللهی از ظرفیت بالای بخش تعاون به عنوان نقطه قوت این بخش در حوزه اقتصاد یاد کرده و می گوید: در حوزه قانونگذاری و قوانینی که ناظر به ارتقاء بخش تعاون باشند، کمبودی نداریم، به ویژه قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی که در فصل سوم احکام مترقی در خصوص بخش تعاون پیش بینی شده است، همچنین در سند توسعه بخش تعاون که در سال سال ۱۳۹۲ تصویب شده که دستگاه های اجرایی متعددی مسئولیت مستقیم دارند که اقداماتی برای افزایش سهم تعاون در اقتصاد ملی به انجام برسانند و در قانون به صراحت تکلیف شده است.
آنطور که رئیس اتاق تعاون ایران در خصوص عملکرد مجلس می گوید: مجلس دو وظیفه قانونگذاری و نظارت بر حسن اجرای قانون را بر عهده دارد تا وقتی قانونی ابلاغ می شود، مجلس بر نظارت آن اهتمام داشته باشد، درحالی که نظارتی بر قوانین بخش صورت نگرفته است.
وی با اشاره به رویکرد دولت سیزدهم و اعتقاد راسخ رئیس جمهور به بخش تعاون و همچنین وزارت تعاون و فراکسیون تعاون مجلس، امیدوار است که سال آینده نوید بخش اخبار خوبی برای بخش تعاون باشد.
در آبان ۱۳۹۸ مقام معظم رهبری در دیدار با فعالان اقتصادی، به صراحت وزیران و مسئولان امر را مخاطب قرار دادند که تلاش کنند مشکلات بخش تعاون با جدیت حل شود.
به گزارش رویداد ایران به نقل از ایسنا، در اصل ۴۴ قانون اساسی، نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تعریف و استوار شده است اما به اعتقاد کارشناسان از جمله دلایلی که موجب شده بخش تعاون در سالهای اخیر به رشد مورد نظر دست پیدا نکند، ساختار و عملکرد اقتصادی کشور، ضعف در اجرای قوانین مرتبط با بخش تعاون، پایین بودن بهره وری و نرخ رشد اقتصادی و دولتی بودن اقتصاد بوده است.