پس از پایان چهلمین جشنواره فیلم فجر، مهمترین مسئلهای که مورد توجه اهالی سینما قرار گرفت، بحث اکران نوروزی است.
سجاد نوروزی، در پاسخ به این پرسش که اکران نوروزی قادر است تا چه اندازه رونق را به چرخه اکران آثار سینمایی بازگرداند، گفت: «اگر بخواهیم به لحاظ فنی به این موضوع نگاه کنیم رونق به سینما برگشته است؛ باتوجه به جشنوارهای (چهلمین جشنواره فیلم فجر) که پشت سر گذاشتیم و با اذعان به این موضوع که پاندمی اومیکرون قابل کنترل است و به سختی پیک های قبلی نیست (میگذرد و رد می شود) میتوان گفت این رونق به سینما بازگشته است.»
او درباره اکران نوروزی گفت: «اکران نوروزی حقیقتا نقشی استراتژیک و راهبردی برای وضعیت فعلی سینمای ما دارد. سینما با مخاطب زنده است و اکران نوروزی یکی از مهمترین آوردگاههایی است که به واسطه آن مخاطب به سینما میآید؛ بهترین فصل جذب مخاطب برای فیلمهایی که در چهلمین جشنواره فیلم فجر اتفاق های خوبی برایشان افتاد، همین اکران نوروزی است.»
عضو شورای صنفی نمایش ادامه داد: «با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی کشور و شرایط طبقه متوسط شهری که امروز درگیر مشکلات اقتصادی است، مسئولان نظام و مدیران و فعالان عرصه سینما در کشور باید به این موضوع توجه کنند که سینما تحت الشعاع موضوعات اقتصادی قرار میگیرد و میطلبد که فارغ از کلیشههای ذهنی که در سالهای اخیر باتوجه به آن سینما را تحلیل کردهایم و در رسانهها هم این کلیشه ها جاافتاده است، نگاهی راهبردی به سینما داشته باشیم.»
نوروزی درباره جدی گرفتن سینما گفت: «این موضوع بدان معناست که باید سینما جدی گرفته شود و یکی از مهمترین المانهای این جدی گرفتن، توسعه زیرساخت های سینما در کشور است؛ یعنی می بایست بحثهای محتوایی در سینما و اصلاحات ساختاری در نظام اکران و تولید و توزیع جدی گرفته شود و بر این اساس در کوتاه مدت باید نگاهی ویژه به سینما داشته باشیم و سال آینده را خوب شروع کنیم چرا که بعد از دو سال خاموشی این اکران نوروزی فرصتی ایدئال است.»
مدیر پردیس سینمایی آزادی در پاسخ به این پرسش که اکران نوروزی باید چه مولفههایی را دربرگیرد، گفت: «چیدمان اکران نوروزی باید دو ویژگی مهم داشته باشد، یکی تنوع ژانر و دیگری پرهیز از اکران چند فیلم پرفروش.»
او ادامه داد: «داشتههای سینمای ایران برای سال آینده، داشتههایی محدود است و نباید همه فیلمهای پرفروش و پرمخاطب را با هم ارائه کنیم؛ باید آرایش صحنه و چیدمانی دقیق داشته باشیم.»
نوروزی در پاسخ به این پرسش که آیا در سینمای ایران تنوع ژانر وجود دارد، گفت: «بله دست کم در حال حاضر تنوع ژانر داریم اما توجه به یک نکته مهم است و آن این که سینمای اجتماعی با سینمای آپارتمانی اشتباه گرفته شده است. این که چهار فیلم کمبودجه با کاراکتر محدود راجع به پدیدهای سطحی و بعضا خاص ساخته شود، اسم آن ژانر اجتماعی نیست و یک غلط مصطلح است.»