یک پنجم ایرانی‌ها در سال ۱۴۲۰ سالمند می‌شوند/ لزوم توجه به فیزیوتراپی سالمندی
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، احمد مؤذن زاده، در سی و دومین کنگره سالیانه انجمن فیزیوتراپی ایران درباره بحث سالمندی و نقش فیزیوتراپی در سلامت این افراد، گفت: بحث سالمندی و افزایش جمعیت سالمند در ایران یک بحران بزرگ است، زیرا حدود 7 میلیون نفر از جمعیت ما در حال حاضر سالمند هستند.
وی با اشاره به تعریف سالمند که سنین بالای 60 سال را شامل می‌شود، افزود: در حال حاضر 8 درصد جمعیت کشور سالمند هستند و برآوردی که ما داریم تا سال 1410 این میزان به 15 درصد و در سال 1420 به 20 درصد خواهد رسید.
مؤذن‌زاده گفت: به عبارتی در 20 سال آینده از هر 5 ایرانی یک نفر سالمند خواهد بود و این آمار نشان می‌دهد که با یک بحران بزرگ سالمندی مواجه هستیم.
وی ادامه داد: نرخ رشد کلی جمعیت ما در حال حاضر و در شرایط خوشبینانه 1.6 درصد است در حالی که نرخ رشد جمعیت سالمند حدود 2.5 درصد است و بسیار مهم است که با توجه به اینکه درصد جمعیت سالمند در کشور روز به روز بیشتر می‌شود، توجه ویژه ای به مشکلات سالمندان داشته باشیم.
مؤذن زاده به بیماری‌های دوران سالمندی اشاره کرد و افزود: با افزایش سن بحث استهلاک فیزیکی، مشکلات روحی و روانی، کاهش قدرت عضلات، محدودیت‌های حرکتی و بیماری‌های ناتوان کننده برای این سالمندان مطرح است؛ از همین رو خدمات پزشکی برای سالمندان بیشتر نقش افزایش طول زندگی سالمند است که شامل درمان‌های دارویی و مراقبت‌های پزشکی است اما نقش فیزیوتراپی و توانبخشی بیشتر معطوف بر بهبود کیفیت زندگی است و ما تلاش می‌کنیم کارایی فرد را در محیط خانه، اجتماع و فعالیت‌های روزمره آن را بهبود ببخشیم و اثربخشی فرد سالمند را در سطح خانوادگی، اجتماعی و حرفه‌ای حفظ کنیم.
وی گفت: طبیعتاً فیزیوتراپیست‌ها می توانند به عنوان مهندسین حرکت در ارتباط با این مسئله نقش آفرینی کنند اما چالشی که برای فیزیوتراپیست ها در ارتباط با فیزیوتراپی سالمندی وجود دارد این است که یک فرد سالمند در آن واحد ممکن است چندین مشکل داشته باشد، از مشکلات اسکلتی عضلانی تا سائیدگی مفاصل تا مشکلات نورولوژیک مثل سکته مغزی، قلبی عروقی، سکته قلبی و حتی مسائل روحی روانی مثل افسردگی و… که طبیعتاً باید یک فیزیوتراپیست بسیار تبحر داشته و همه جانبه نگر باشد تا بتواند با جنبه‌های مختلفی که در مشکلات سالمندی وجود دارد مبارزه کند.
مؤذن زاده ادامه داد: نگاهی که ما فیزیوتراپیست ها به بحث سالمندی داریم این است که ما سعی می‌کنیم بیشترین میزان عملکرد را بدست آورده و حداکثر توانایی‌های بالقوه فرد را بالفعل کنیم و اجازه بدهیم که سالمند از نظر توانایی حرکتی به نحو مناسب‌تری عمل کند و استقلال فردی خودش را تا آنجا که امکان پذیر است، حفظ کند.
وی افزود: فیزیوتراپی سالمندی هم مشابه سایر جنبه‌های تخصصی فیزیوتراپی مثل فیزیوتراپی ورزشی، اطفال، ارتوپدی و نورولوژی و … یک رشته کامل تخصصی است و خوب است که علاوه بر بیمارستان‌ها و مراکز سالمندان، در منزل هم به این بیماران سرویس دهی مناسب داشته باشیم.
رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران تاکید کرد: توصیه می‌شود که مراکز تخصصی فیزیوتراپی برای پذیرش سرپایی بیماران سالمند در سطح کشور راه‌اندازی شود تا به نحو مناسب‌تری در یک رویکرد تیمی و با همکاری سایر اعضای کادر پزشکی شامل پزشکان، پرستاران، کار درمان‌ها و سایر اعضای تیم درمانی بتوانیم نقش آفرینی کنیم.
وی افزود: در ارتباط با بحث فیزیوتراپی سالمندان از موارد بسیار مهم یکی پیشگیری از سقوط سالمند است که به هیچ وجه نباید چنین حادثه ای صورت پذیرد و باید آموزش‌های مناسب را به سالمند و اطرافیانش بدهیم که به نحو مناسبی از سقوط فرد و زمین خوردنش پیشگیری شود.
مؤذن زاده گفت: بحث بیماران سکته مغزی، سائیدگی مفاصل و پوکی استخوان، سرطان‌ها، بی اختیاری ادراری، ناتوانی های جسمی و عمومی از جمله مواردی است که به میزان قابل ملاحظه‌ای می‌تواند برای بیمار ایجاد مشکل کند و فیزیوتراپیست ها می‌بایست از این مسئله جلوگیری کنند.
وی ادامه داد: شرایط همه سالمندان یکسان نیست و خصوصاً جنبه‌های روحی روانی، انگیزه و قدرت جنگندگی و امید به حیات هم مهم است، چه بسا ممکن است فردی در سنین بالا به رغم مشکلات فیزیکی، انگیزه و حس و حال فعالیت و مبارزه را داشته باشد ولی افرادی در سنین پایین‌تر، انگیزه و علاقمندی کمتری به فعالیت‌های اجتماعی و حرفه‌ای داشته باشند.